Η ανασφάλεια ανοιχτή «πληγή» για τους ακρίτες της Ηπείρου!

on .

OREINO POGONIOY

Όχι μόνο δεν έχει επιλυθεί, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλουν οι Αστυνομικές Αρχές με τις περιπολίες τους, αλλά, αντίθετα, εντείνεται όσο περνάει ο καιρός το πρόβλημα της ανασφάλειας που αισθάνονται οι λίγοι εναπομείναντες ακρίτες στα ορεινά χωριά της Ηπείρου.
Ειδικά σε οικισμούς με ελάχιστους κατοίκους κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος για την ακεραιότητά του και για την περιουσία του, σπίτι ζώα καλλιέργειες κ.λ.π., αφού εξακολουθούν να κυκλοφορούν παράνομοι που προέρχονται κατά βάση από την άλλη πλευρά των συνόρων.
Χαρακτηριστικά ως προς τα παραπάνω είναι η περιπέτεια που έζησε ηλικιωμένη γυναίκα στο ακριτικό Ορεινό Πωγωνίου, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με δύο Αλβανούς εισβολείς στο σπίτι της που τη λήστεψαν και την απείλησαν. Το περιστατικό περιγράφει με επιστολή του προς τον «Π.Λ.» ο κ. Χαράλαμπος Βαλεράς, ζητώντας από την Πολιτεία να φροντίσει για την ασφάλεια των λίγων ακριτών μας.
Η επιστολή
Στην επιστολή του προς τον «Π.Λ.» ο κ. Βαλεράς περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τη περιπέτεια που έζησε η ηλικιωμένη γυναίκα στο Ορεινό Πωγωνίου, αναφέροντας τα ακόλουθα:
«Κύριε Διευθυντά, θα ήθελα, μέσα από τις φιλόξενες σελίδες της έγκριτης εφημερίδας σας ν’ αναφερθώ δι’ ολίγον, στο πλέον Αλβανόπληκτο χωριό του Πωγωνίου, το Ορεινό. Την περασμένη Τετάρτη, 15 του μηνός, μία κάτοικος εκ των τεσσάρων που το επισκέπτονται τους καλοκαιρινούς μήνες, η κυρία Ιφιγένεια, έπεσε θύμα δύο Αλβανών.
Η εν λόγω κυρία, ογδοηκοντούτης ούσα, ανάπηρη και σφόδρα κτυπηθείσα, από τη μοίρα της –έχασε άνδρα και κόρη- καθισμένη μεσημέρι κάτω από την κληματαριά του μπαλκονιού της είδε να έρχονται τρέχοντας προς το μέρος του σπιτιού της δύο νεαροί.
Σε ερώτηση τι θέλουν, πήρε την απάντηση: «Πεινάμε»! Ώσπου να συνέλθει, ανέβηκαν τις σκάλες. Εκεί αντίκρισε όλη τους την αγριότητα και θηριωδία. «Θα σε σφάξουμε αν φωνάξεις. Το βλέπεις αυτό το μαχαίρι;», την απείλησαν.
Την ακινητοποίησαν, της έκοψαν βιαίως την αλυσίδα και το Σταυρό από το λαιμό της, της πήραν τα χρήματα από το πορτοφόλι και στη συνέχεια αναποδογύρισαν τα πάντα, ψάχνοντας για το… μεγάλο θησαυρό.
Θα ήθελα, κύριε Διευθυντά, ο καθένας μας να αναλογιστεί την ταραχή και τη λαχτάρα της κυρίας Ιφιγένειας… Και όλα αυτά να τα υποφέρει στο σπίτι της που είναι το άσυλο, το ασφαλέστερο μέρος του ανθρώπου να ζήσει, να χαρεί και να απολαύσει τις χαρές της ζωής…
Ακούμε από όλους τους πολιτικούς μας ότι οι Έλληνες ζούνε στην ασφαλέστερη χώρα! Ναι, μπορεί να έχουν δίκαιο όταν νιώθουν να προστατεύονται από πολυάριθμους αστυνομικούς. Υπάρχει όμως, κύριοι πολιτικοί, ένα χωριό εκεί στα σύνορα, λησμονημένο, που αναστενάζει και που οι κάτοικοί του εκδιώχτηκαν, που δεν μπορούν να επισκεφτούν τις ρίζες τους…
Κι αυτό το ξεχασμένο χωριό λέγεται Ορεινό. Προστατέψτε το σας παρακαλώ…».