Συγκινητική η χθεσινή εκδήλωση τιμής για τον αγνοούμενο στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ Βασ. Μονάχου

on .

MONAXOS ELDYK KASTRI 5 5 19

• Μέσα σε κλίμα συγκίνησης, με δάκρυα, αλλά και υπερηφάνεια, που ένα παλληκαράκι έκανε το πατριωτικό του χρέος, έγιναν χθες τα αποκαλυπτήρια της προτομής, στη γενέτειρά του Καστρί Θεσπρωτίας, του αγνοούμενου, κατά την κυπριακή τραγωδία του 1974, στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ Βασιλείου Μονάχου του Μιχαήλ.
Σαράντα πέντε ολόκληρα χρόνια μετά και η μνήμη δεν έσβησε. Η προσδοκία δεν έλειψε. Η ψυχή των δικών του πόνεσε, πληγώθηκε, αλλά δεν λύγισε και έμεινε άγρυπνη να προσμένει... Και το αποτέλεσμα η ανέγερση της προτομής του από την οικογένειά του με τη στήριξη του Δήμου Ηγουμενίτσας και της τοπικής κοινότητας, κοντά στην είσοδο του χωριού, ώστε να βλέπουν όλοι τον αγνοούμενο σωματικά, όχι, όμως, πνευματικά, και να μη τον λησμονούν ούτε ως άτομο, ούτε ως υπερασπιστή ιδεωδών και ιδανικών. Τα αποκαλυπτήρια της προτομής έκανε ο Δήμαρχος Ηγουμενίτσας Γιάννης Λώλος. Προηγήθηκε η δέηση για την εύρεση αγνοουμένων από ιερείς και η ανάγνωση ενός σύντομου βιογραφικού σημειώματος του στρατιώτη, που διέκοψε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, για να ανταποκριθεί στο πρόσταγμα του χρέους, στην ιαχή της συνείδησής του, με το όνειρο να τις ξανασυνεχίσει μετά την επιστροφή του, αλλά πολλά χρόνια τώρα όλα τα σκιάζει η σκληρή αγωνία της πένθιμης αναμονής. Κάτι άλλωστε, που φαινόταν στα πρόσωπα του ηλικιωμένου πατέρα του και των αδελφών του.

Χαιρετισμοί…
Χαιρετισμούς απηύθυναν ο γενικός πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη Σπύρος Μιλτιάδης, η πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Γονέων και Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας Μαρία Καλμπουρτζή, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ελευθέριος Κωνσταντής, οι βουλευτές Μάριος Κάτσης και Βασίλης Γιόγιακας, ο Περιφερειάρχης Αλέξανδρος Καχριμάνης και ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας Γιάννης Λώλος.

«Ζούμε Γολγοθά…»
H εξαδέλφη του αγνοούμενου, κόρη του αδελφού του, Βίβιαν Μονάχου, ανέφερε ότι η οικογένεια ζει Γολγοθά επί 45 χρόνια. Και πρόσθεσε: «Ο Βασίλης ξεκίνησε από το Καστρί και πιστός στο χρέος και την αγάπη για την πατρίδα έδωσε ό,τι πολυτιμότερο είχε – τη ζωή του – για την ελευθερία της Μεγαλονήσου».
Τα στεφάνια, που αφέθηκαν στην προτομή του αγνοούμενου στρατιώτη, μια μικρή εξόφληση της υποχρέωσης όλων προς τον αγωνιστή της Πατρίδας και της ελευθερίας.
***
Θλιμμένα τα πρόσωπα, όσων συμμετείχαν στην τελετή. Βυθισμένα, πνιγμένα στο γιατί. Η τιμή δεν εξαϋλώνει τον πόνο, που γεμίζει τα μάτια. Ωστόσο είναι μια παρηγοριά ότι ο νέος αυτός δεν έσβησε στη λησμονιά του χρόνου. Η ελπίδα ακόμη δεν ξεθώριασε τελείως. Τέσσερις και πλέον δεκαετίες μετά. Μα τα χρώματα δεν είναι όπως πριν.
Η.Μ.