Συγκίνηση και αναμνήσεις στην κηδεία της Αγγελικής Τζαλμακλή – Χατζηγιάννη

on .

TZALMAKLH KOYLA 1

Η Αγγελική Τζαλμακλή – Χατζηγιάννη μια από τις πιο εμβληματικές μορφές των Ιωαννίνων, της πόλης των Γραμμάτων και των Τεχνών αναπαύεται από χθες στον Άγιο Νικόλαο Κοπάνων. Πλήρης ημερών (σε ηλικία 94 ετών) άφησε την τελευταία της πνοή, σκορπίζοντας θλίψη σε όσους είχαν την τύχη να την γνωρίσουν από κοντά, αλλά και σε όσους την είχαν «γνωρίσει» μέσα από τις τακτικές στήλες της κάθε Δευτέρα και Σάββατο στον «Πρωινό Λόγο». Πλήθος συγγενών και φίλων βρέθηκαν χθες στον Άγιο Νικόλαο Κοπάνων για να της πουν το τελευταίο «αντίο» και όλοι τους μόνο καλά λόγια είχαν να πουν και όμορφες στιγμές να θυμηθούν για μια αληθινή Κυρία.

Άφησε την σφραγίδα της…
Εδώ και πολλές δεκαετίες η κυρά Κούλα άφησε την δική της σφραγίδα στην πνευματική και κοινωνική ζωή της πόλης, με την ενεργό συμμετοχή της σε πολλές εκδηλώσεις συλλόγων και οργανώσεων και κυρίως σαν Πρόεδρος του Συλλόγου Παλιών Γιαννιωτών, από τα μέλη του οποίου έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης και σεβασμού.
Στην ξεχωριστή αυτή προσωπικότητα αναφέρθηκε χθες με θερμά λόγια εκ μέρους του Συλλόγου Παλιών Γιαννιωτών η κ. Αγγελική Καψάλη, η οποία κυρίως στάθηκε στο πάθος της «κυρά Κούλας» για την ντοπιολαλιά, το ξεχωριστό αυτό γλωσσικό ιδίωμα των κατοίκων της πόλης, που κράτησε ζωντανό μέσα από τα κείμενά της. «Και τι δεν έχει γράψει η Κούλα και τι δεν έχει πει το στόμα της για τον παλιό καιρό, που άγγιζε και τον σημερινό. Πολυγραφότατη, ευφυής, με συνειδητή έκφραση της αλήθειας δημοσίευε τις μνήμες της, τις μνήμες πολλών κατοίκων…», ανέφερε με έμφαση η κ. Καψάλη.
Εμφανώς συγκινημένος ήταν χθες και ο μηχανικός Γιάννης Ρούκας, συμμαθητής του γιου της, του αείμνηστου δικηγόρου Γιώργου Χατζηγιάννη, που πήρε κι αυτός το λόγο για το ύστατο χαίρε.

Κληρονομιά το βιβλίο της…
Βέβαια, πέραν των κειμένων της στον Γιαννιώτικο Τύπο, η κυρά Κούλα άφησε και εκδοτική κληρονομιά στην πόλη, μ’ ένα πολυσέλιδο βιβλίο (422 σελίδες), έκδοση του «Πρωινού Λόγου» το 2009, μεγάλο μέρος του οποίου είναι γραμμένο με το ξεχωριστό γλωσσικό ιδίωμα των Γιαννιωτών, που η συγγραφέας από μικρή το έζησε, το μιλούσε και συχνά το αποτύπωνε στα κείμενά της. Το βιβλίο της κυρά Κούλας έγινε ανάρπαστο από τους πρώτους μήνες, γι’ αυτό και όνειρό της ήταν μια νέα εμπλουτισμένη και συμπληρωμένη έκδοση με παλιά ήθη και έθιμα των Γιαννιωτών, που όμως, δυστυχώς, δεν πρόλαβε να υλοποιήσει.

* * *
Η κυρά Κούλα βιάστηκε να φύγει, να πάει στα ουράνια, αφήνοντας όμως τα «Γιαννιώτ’ κά» της να συντροφεύουν τους συμπολίτες μας.
Κατά την κηδεία της χθες κατατέθηκαν πολλά στεφάνια, ενώ χρηματικά ποσά δόθηκαν για φιλανθρωπικά ιδρύματα (ο «Π.Λ.» κατέθεσε χρηματικό ποσό για τα παιδιά της «Κιβωτού του Κόσμου» στην Πωγωνιανή).