Τα πολιτικά κόμματα και η διάλυση του Κράτους…

Tην εικόνα διαλυμένου Κράτους παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα μέσα από την εικόνα των διαλυμένων ουσιαστικά τριών πρώην κομμάτων εξουσίας. Στο πρώτο -στη Ν.Δ.- οι δυο πρώην πρόεδροι και πρωθυπουργοί -κύριοι υπεύθυνοι και οι δυο της χρεοκοπίας της χώρας- δε χάνουν την ευκαιρία να παραστούν σε εκδηλώσεις και να κατηγορήσουν το σημερινό πρόεδρο και πρωθυπουργό, και την πολιτική του, αγνοώντας -και οι δυο- πως η πολιτική δεν είναι μονάχα θέμα ήθους, αλλά είναι και θέμα αισθητικής.

Στο δεύτερο -μέχρι προχθές, κόμμα- γίνεται το «έλα να δεις» με τον Κασσελάκη, για τον οποίο μας λένε «ήλθε από το πουθενά», ενώ ξέρουν από πού ήρθε, ποιος ήταν και ποιος τον έφερε • αυτοί τον ψήφισαν και μαζί με τον πρώην αρχηγό τους πανηγύριζαν και αγκαλιάζονταν • άλλο που δεν τους βγήκε όπως τον ήθελαν. 

Στο τρίτο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, επιφανειακά, επικρατεί κάποια διαφορετική εικόνα μετά τις εκλογές, που μάλιστα δημοσκοπικά έρχεται πλέον δεύτερο. Και εδώ όμως υπάρχει πρόβλημα. Έκαναν τις εκλογές απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και ζήτησαν αλλαγή αρχηγού. Προσήλθαν την πρώτη Κυριακή 303 χιλιάδες ψηφοφόροι οι οποίοι σε ποσοστό 71% ζήτησαν αυτήν την αλλαγή. Τη δεύτερη Κυριακή όμως από τους 303 χιλ. ψηφοφόρους οι 90 χιλιάδες λάκισαν. Πώς και γιατί; Αυτοί θα γυρίσουν πίσω ή θα επιστρέψουν εκεί που ήταν και πριν; Αυτό θα φανεί στις προσεχείς εκλογές • τα πράγματα είναι μπερδεμένα αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά τις εκλογές. 

Δεν ξέρω κατά πόσον οι δημοσκοπήσεις ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα • όμως στην τελευταία δημοσκόπηση της Εταιρείας «Μέτρον Ανάλυσις», που διάβασα στο διαδίκτυο, σχετικά με το ΠΑΣΟΚ το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι, ενώ το κόμμα στην πρόθεση ψήφου ανέρχεται στο 15,1%, ο αρχηγός του και μετά τις επαναληπτικές εκλογές, σε ό,τι αφορά την καταλληλότητα για πρωθυπουργός, εισπράττει μόνο το 6%. Άλλο η κομματική πλειοψηφία και άλλο η πλειοψηφία στην κοινωνία. 

Σε ό,τι αφορά τώρα τα υπόλοιπα κόμματα, στην πρόθεση ψήφου: Η Ν.Δ. μόλις αγγίζει το 22.5% και τα υπόλοιπα κόμματα, πλην του ΠΑΣΟΚ, κινούνται σε μονοψήφιο αριθμό. Παντού μετριότης, τα πάντα μετριότης. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ερώτημα που τίθεται κατά τις δημοσκοπήσεις, σχετικά με την καταλληλότητα για πρωθυπουργό. Επί χρόνια κυριαρχεί ο «κανένας», σε ποσοστό που αγγίζει το 50%. Ο δε αμέσως επόμενος δεν ξεπερνάει το 1/3 των ερωτηθέντων. Και όμως αυτός, από το 1985 που έγινε η αναθεώρηση του Συντάγματος και τον έχει καταστήσει πανίσχυρο κυβερνάει ως απόλυτος μονάρχης, χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα. Αυτά όλα πρέπει να μας προβληματίσουν ως πολίτες • μην περιμένετε από τους πολιτικούς να προβληματιστούν.

Επειδή δε τις προάλλες είδα συνωστισμό από πολιτικούς στο σπίτι του Ελύτη που έγινε μουσείο αφιερωμένο στην τέχνη και στη ζωή του, σκέφτηκα, αν ζούσε σήμερα και τους έβλεπε εκεί μαζεμένους, μήπως δεν άντεχε στον πειρασμό και επαναλάμβανε αυτά που είχε διατυπώσει για τους πολιτικούς της εποχής του: «Αναρωτιόμαστε, αν σήμερα ψηφίζουμε πολιτική και πολιτικούς για ένα καλύτερο αύριο ή μήπως απλά επιλέγουμε -δυοίν κακοίν προκειμένοιν- τους λιγότερο ανίκανους διαχειριστές της κακοδαιμονίας μας. Αυτό που ψηφίζουμε είναι, άραγε πολιτική ή μήπως ένα κακέκτυπο υποκατάστατό της;».