Τα προβλήματα και και η δυσαρέσκεια…

Όσο καλή κι αν είναι η εικόνα στο μεγάλο κάδρο της κυβερνητικής πολιτικής - άμυνα, εξωτερική πολιτική, γενικότερη πορεία της οικονομίας, μεταρρυθμίσεις - στους πολίτες μετράει περισσότερο η καθημερινότητα, τα μεγάλα και τα μικρά προβλήματα που δυσκολεύουν τη ζωή τους. Πρώτο στο κάδρο για τους περισσότερους είναι η ακρίβεια, ο πληθωρισμός, που επιμένει περισσότερο από δύο χρόνια και υποβαθμίζει το επίπεδο διαβίωσης.

Aκολουθούν η εικόνα, η κατάσταση, η στελέχωση και η πρόσβαση στη δημόσια υγεία, η εξυπηρέτηση από τις δημόσιες υπηρεσίες, οι συγκοινωνίες, η δημόσια παιδεία κ.α.. Παθογένειες δεκαετιών. Άλλος λίγο, άλλος περισσότερο όλοι για κάτι δυσανασχετούν, παραπονούνται, διαμαρτύρονται, αγανακτούν.

Τη γενική ευθύνη έχει, πιστεύουν οι πολίτες, κυρίως το κράτος, η Κυβέρνηση, αλλά και οι πάσης φύσεως «εξουσίες», η αυτοδιοίκηση, οι οργανισμοί κλπ. Αυτοί που οφείλουν να επιλύουν προβλήματα και να μεριμνούν για την δημιουργία, αν όχι ιδανικού, στοιχειώδους έστω, περιβάλλοντος ανεμπόδιστης διαβίωσης.

Υπάρχουν όμως και τα πολύ προσωπικά. Η καθυστέρηση απάντησης σε αίτημα, έκδοσης απόφασης για συνταξιοδότηση, κάλυψης δαπάνης νοσηλείας, καθυστερήσεις υποθέσεων στα Δικαστήρια, δημόσιοι παιδικοί σταθμοί και άλλα πολλά, μικρά μεν αλλά σημαντικά για τον άμεσα ενδιαφερόμενο. Με εύκολη και σχετικά ανώδυνη δυνατότητα επίλυσης.

Αυτά, τα μικρά παράπονα είναι που υποθάλπουν το αρνητικό κλίμα, που σιγά - σιγά αλλά σταθερά αναπαράγεται και επεκτείνεται σε αμφισβήτηση. Το κλίμα αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις σε πρώτη φάση σαν απλή δυσαρέσκεια – αρνητικές απαντήσεις σε ερωτήματα για προβλήματα της οικονομικής και της κοινωνικής πραγματικότητας. Σε δεύτερη φάση γίνεται γενικότερη άρνηση, πρώτο βήμα μετακίνησης στη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Για να καταλήξει σε αλλαγή πλεύσης και προσανατολισμού.

Βοηθάνε στην ολοκλήρωση του παζλ και ο λαϊκισμός που σπεκουλάρει απροσχημάτιστα, ανεύθυνα και ανενδοίαστα προσφέροντας  λύσεις, επί παντός και «δια πάσαν νόσον» και φυσικά το δικό τους ρόλο έχουν παίξει τα fake news που οργιάζουν στα social media.

Τέλος, σημαντικός παράγοντας  είναι τα πέντε χρόνια διακυβέρνησης στα οποία κάποιοι θεωρούν πως έπρεπε να έχουν τακτοποιηθεί όλες οι παθογένειες της χώρας, από καταβολής του Ελληνικού κράτους.

Οι πολίτες, ειδικά όσοι εμπιστεύονται την κυβέρνηση και την στηρίζουν ανεπιφύλακτα τόσα χρόνια, αντιλαμβάνονται την γενικότερη κατάσταση και έχουν δείξει, υπομονή και ανοχή. Σιγά σιγά όμως, το ποτήρι της δυσαρέσκειας ξεχειλίζει και ειδικά σε κάποιους από αυτούς, όταν αντιμετωπίζουν προσωπικό πρόβλημα στο οποίο δεν βρίσκουν ανταπόκριση από το κράτος. Αν μάλιστα δεν υπήρχε το μπάχαλο και η εξόφθαλμη ανικανότητα της αντιπολίτευσης, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, η δυσαρέσκεια θα αποτυπωνόταν στις μετρήσεις σε πολύ ψηλότερα επίπεδα.

     Εννοείται πως δεν είναι δουλειά του πρωθυπουργού να ασχολείται με συγκεκριμένα αιτήματα πολιτών, ειδικά για προσωπικά προβλήματα. Είναι όμως δουλειά των κυβερνητικών αξιωματούχων και της δημόσιας διοίκησης.

Είναι ήδη τόσες πολλές οι αγωνίες και  τόσο πολλά τα θέματα πολιτών που εκκρεμούν, ακόμα και για χρόνια, που το αποτέλεσμα θα φανεί πολύ σύντομα «στο χειροκρότημα».