Το χωράφι και το ράφι!

Εάν υπήρχε ποτέ η δυνατότητα, να συναντήσει το χωράφι, στο δρόμο του, το ράφι, είναι βέβαιο, πως θα έπεφτε… «το ξύλο της αρκούδας»! ...Ανώτερο και από το ξύλο, που βλέπουμε έξω από τα σχολεία, ανάμεσα σε 14χρονους μαθητές!

Η μόνη διαφορά είναι, πως το ξύλο των μικρών… βιντεοσκοπείται, ενώ το ξύλο του χωραφιού προς το ράφι… δικαιολογείται!

Ένα χωράφι κουρασμένο, δουλεμένο και φρεσκοοργωμένο, παράγει προϊόντα «πρώτης ποιότητας»!

Και εκεί «εμφανίζεται» ο μεσάζων, ...αρπάζει το προϊόν απ’ τον παραγωγό, δίνοντάς του ελάχιστα ευρώ!

«Φυγαδεύει» το προϊόν, προς το σούπερ-μάρκετ και το… τοποθετεί στο ράφι σε διπλάσια τιμή!

Και ακολούθως το σούπερ – μάρκετ, το πουλάει στον καταναλωτή σε… τετραπλάσια τιμή!

Είναι η διαδρομή της ακρίβειας, που… σπάει κόκκαλα!

Και αυτή η άγρια διαδρομή, καταλήγει να έχει θύμα τον καταναλωτή!

Αυτός πληρώνει την… άνιση μάχη, ανάμεσα στο χωράφι και στο ράφι!

Αν υπήρχε «αγαστή συνεργασία» και όχι εχθρικό κλίμα, ανάμεσα στο χωράφι και στο ράφι, χωρίς… τους ενδιάμεσους, τα πράγματα θα ήταν σαφώς καλύτερα!

Όσο λοιπόν παραμένουν «εχθροί», το χωράφι και το ράφι, η κατάσταση δεν βελτιώνονται, απεναντίας επειδεινώνεται!

Και δεν θα υπάρχει μεγάλη διαφορά στα τρόφιμα, ανάμεσα σε «εμπόλεμες και μη εμπόλεμες χώρες»!

Στις πρώτες, δεν υπάρχουν προϊόντα να φάει ο κόσμος, ενώ στις δεύτερες, υπάρχουν μεν προϊόντα, αλλά… δεν μπορούμε να τα αγοράσουμε!

Δεχόμαστε δηλαδή «βομβαρδισμούς», ...όλου του τύπου! 

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.