Το προικοσύμφωνο του Κασσελάκη…

on .

Η αρχή και το τέλος της πολιτικής παρουσίας του Κασσελάκη επιβεβαίωσε ένα αξίωμα που προσδιορίζει αφύσικες επιλογές στην πολιτική σκηνή. Έδειξε κατά τρόπο τρανταχτό ότι και στα πολιτικά πράγματα λειτουργούν κανόνες και νόμοι, των οποίων η παραβίαση οδηγεί με μαθηματική λογική σε αδιέξοδα και για τα πρόσωπα και για τα κόμματα. Αυτό έχει συμβεί στην ιστορία πολλές φορές και άφησε και το αποτύπωμά του και το οδυνηρό τίμημα στους πάτρονές του.

Πράγματι μείναμε αμήχανοι όταν είδαμε τον άγνωστο Κασσελάκη να αναλαμβάνει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και με ανύπαρκτα ηγετικά προσόντα να απολαμβάνει το χειροκρότημα των φανατισμένων «αριστερών» και να απειλεί τη διάλυση των λοιπών κομμάτων. Ήταν ένα θέαμα που ταίριαζε περισσότερο σε κωμωδία, παρά σε πολιτική πρακτική. Ώσπου αποδείχτηκε ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός και οδηγούσε τον μεν ΣΥΡΙΖΑ σε διάλυση, το δε πολιτικό μας σύστημα σε περιδίνηση και σε ανισορροπία.

Αλλά οφείλουμε ως ενεργοί και σκεφτόμενοι πολίτες να επεξεργαστούμε πολιτικά το φαινόμενο Κασσελάκη ώστε να αποκομίσουμε εμπειρίες χρήσιμες για το μέλλον του τόπου μας. Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος από την αρχή έδειξε ότι δεν είχε καμιά σχέση με την πολιτική, ότι η αριστερή σκέψη δεν τον άγγιζε και ότι ευτέλιζε γενικά την πολιτική μας ζωή. Γι’ αυτό και θα είναι πολιτικά ωφέλιμο να έχουμε απάντηση στο ερώτημα ποιος τον επέλεξε και ποιοι ήταν οι στόχοι του σχεδιαστή.

Εκτιμώ πως συνολικά η ευθύνη ανήκει στον Τσίπρα. Αυτός είναι που τον ανακάλυψε και τον έπεισε να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα του υπέγραψε και το πολιτικό προικοσύμφωνο, με το οποίο του υποσχόταν τη στήριξή του, το πρόγραμμά του και γενικά την απόλυτη κυριαρχία στο κόμμα. Και ας μην ξεχνάμε ότι όλοι οι άνθρωποι του Τσίπρα βρέθηκαν δίπλα του, αδέρφια, ξαδέρφια, στενοί συνεργάτες, οικονομικοί συνέταιροι και γενικά όλο το σύστημα Τσίπρα. Οπότε δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί ο Κασσελάκης την αφάγωτη προίκα του ΣΥΡΙΖΑ!

Έτσι εξηγείται ως ένα βαθμό η όλη συμπεριφορά του, η αλαζονεία του και η ασύμμετρη πολιτική του τακτική. Όσο για αριστερή ιδεολογία, μάλλον είχαμε γελοιοποίηση και ευτελισμό σε κάθε πεδίο που δρούσε ο Κασσελάκης. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλά στελέχη άλλαξαν πορεία και δημιούργησαν τη Νέα Αριστερά. Δυστυχώς όμως μέχρι προχτές άλλοι παρέμειναν δίπλα του είτε ως επικριτές είτε ως χειροκροτητές. Αυτοί θεωρώ ότι έχουν ένα μέρος ευθύνης για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και τον εξευτελισμό της λεγόμενης Αριστεράς.

Όσο για τις επιλογές του Τσίπρα πιστεύω ότι θα μας βοηθήσουν να ερμηνεύσουμε αναλύσεις και προσεγγίσεις από τους ειδικούς. Προσωπικά δέχομαι ότι ο Τσίπρας αρραβώνιασε τον Κασσελάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ήταν βέβαιος ότι ο νέος ηγέτης θα διαλύσει την Αριστερά και έτσι ο κόσμος της θα αναζητήσει ξανά τον ίδιο. Το μέλλον θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει αυτή την υπόθεση.

Επίσης εκτιμώ ότι τώρα που έχει διασκορπιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σημασία να σκεφτούμε τη στάση του κόσμου απέναντί του όλο αυτό το χρονικό διάστημα με την ηγεσία Κασσελάκη. Οι περισσότεροι των ψηφοφόρων γύρισαν την πλάτη και καταδίκαζαν με ποικίλους τρόπους όλα τα τερτίπια του, φυσικά και αφύσικα. Αυτό είναι ένα θετικό στοιχείο για τη λειτουργία των κομμάτων κάθε προσανατολισμού.

Βεβαίως οφείλω να επισημάνω ότι έβαλε και ο Μητσοτάκης το χέρι του ώστε να βρίσκεται πολύ ψιλά, θετικά ή αρνητικά, η συζήτηση για τον Κασσελάκη, αφού αυτός έκανε νόμο του κράτους τον γάμο των ομοφύλων. Αλλά για κάθε απόφαση ο πολιτικός έχει και το τίμημά της.

Ελπίζω η όλη ιστορία του Κασσελάκη να βοηθήσει πρώτα τα κόμματα και ύστερα τους πολίτες ώστε το πολίτευμά μας να ενισχύσει τη δημοκρατική του βάση και να επιβάλλει την κάθαρσή του από πρόσωπα και πρακτικές που αντιβαίνουν στις αξίες της δημοκρατίας.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ