Η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας…

Η ιστορία κάθε έθνους είναι σημαδεμένη από γεγονότα και ημερομηνίες που καθορίζουν τη μετέπειτα πορεία του. Στην μακρόχρονη ιστορία της Ελλάδας υπάρχει ένα «πριν» και ένα «μετά» τη Γενοκτονία του 1922, εξαιτίας της οποίας έλαβε τέλος η παρουσία του ελληνισμού στον μικρασιατικό χώρο.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εθνική τραγωδία. Προσοχή. Δεν λέμε «Μικρασιατική καταστροφή» ή «Μεγάλη καταστροφή» παρόλο που με αυτούς τους όρους έγινε γνωστή. Και δεν την αποκαλούμε έτσι επειδή πρόκειται για γενοκτονία αναγνωρισμένη με σχετικό νόμο του 1988 από τη Βουλή των Ελλήνων. Η 14η Σεπτεμβρίου είναι «Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας».

Τη στρατιωτική ήττα της Μικρασιατικής εκστρατείας (1919 – 1922) ακολουθήσε η πυρπόληση της Σμύρνης, οι σφαγές ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού και ο ξεριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και Αρμενίων. Ως Γενοκτονία των Ελλήνων χαρακτηρίζεται η σκόπιμη και συστηματική εξόντωση των ελληνικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου, που ξεκίνησε το 1914 και έληξε το 1922.

Στην εισηγητική έκθεση του παραπάνω νόμου αναφέρεται, μεταξύ άλλων ότι: Η κατάρρευση των ελληνικών δυνάμεων το 1922 στην Μικρά Ασία, οι σφαγές, οι λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησε αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικράς Ασίας, που έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, σε μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού. Μια διαδρομή πολιτισμού που ξεκίνησε με τον Όμηρο, τον Ηρόδοτο, τον Θαλή […] μόνο με ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα θα μπορούσε να διακοπεί, επιτρέποντας τη δημιουργία τουρκικού εθνικού κράτους σε έναν γεωγραφικό χώρο όπου μεγαλούργησε η ιδέα του πολυεθνικού κράτους με ελληνική κουλτούρα και συνείδηση […]

Μέσω των ταγμάτων εργασίας εξοντώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες σε μια εθνική γενοκτονία εφάμιλλη εκείνης των Αρμενίων, την ίδια ακριβώς εποχή. […]

Ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες μπολιάζουν την πάτρια γη με τον δυναμισμό και την προοδευτικότητα που φέρουν. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί μένουν πίσω. Θύματα μιας από τις πιο συστηματικές εκκαθαρίσεις που γνώρισε η παγκόσμια ιστορία. Τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτό το τραγικό γεγονός που κυριολεκτικά και μεταφορικά, τραυμάτισε γενιές ολόκληρες. Κανένα άλλο γεγονός και καμιά άλλη ημερομηνία δεν σημάδεψαν ποτέ τόσο βαθιά τον συλλογικό βίο και την συλλογική συνείδηση Ελλήνων και Αρμενίων.

Έναν αιώνα μετά το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που λέγεται Γενοκτονία των Ελλήνων και τον Αρμενίων, από την Τουρκία ο γενοκτόνος όχι μόνο δεν μετανιώνει αλλά συνεχίσει μαινόμενος, με την ίδια λογική και την ίδια πολιτική.

Άλλωστε, δεν το κρύβει: φράσεις όπως «θα έρθουμε ένα βράδυ» και «θα σας πετάξουμε πάλι στη θάλασσα» δείχνουν ότι επιδιώκει την επανάληψη της ιστορίας.

Όλα αυτά εξηγούνται με μία λέξη: ατιμωρησία και στο παρελθόν και στις μέρες μας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ