Κατευθυνόμενη η απογραφή του πληθυσμού στην Αλβανία!

on .

Ήταν αναμενόμενα τα στοιχεία που θ’ ανακοίνωνε, ύστερα από εφτά μήνες μαγειρέματος, η ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη Στατιστική Αρχή Απογραφής Πληθυσμού και Κατοικιών στη Αλβανία (INSTAT), όπως είναι κατευθυνόμενη και η δικαιοσύνη και άλλοι κρατικοί φορείς σ’ αυτή τη χώρα. Ήταν πάγιο αίτημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ από την αρχή η απογραφή του πληθυσμού, όμως, βάση της ελεύθερης δήλωσης για την εθνικότητα, το θρήσκευμα και τη γλώσσα, χωρίς πιέσεις  και μαγειρέματα.

Όμως, παρά την δέσμευση της Κυβέρνησης για ελεύθερη και ισότιμη Απογραφή, παρατηρήθηκε το αντίθετο. Επικράτησαν ο φόβος και η φοβέρα, οι πιέσεις και οι νοθείες. Κοινότητες, που ακόμα σήμερα η αλβανική Αρχή δεν τις αναγνωρίζει ως μειονοτικές, δεν άφησαν τους κατοίκους να δηλώσουν ελεύθερα την εθνικότητα και τη γλώσσα τους. Ασκήθηκε ψυχολογικός έλεγχος σε πολίτες που δήλωναν την ελληνική τους ταυτότητα. Έγινε μονομερής επιρροή υπέρ άλλων μειονοτικών ομάδων ή χρησιμοποιημένης στο οικογενειακό περιβάλλον γλώσσας. Υπήρχε ισχυρισμός υπαλλήλων του  INSTAT,  ότι η συσκευή τους δεν περιέχει ερωτήματα για τα οποία ο πολίτης επιμένει. Η Στατιστική Αρχή απέλασε απογραφείς διότι εφάρμοζαν διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Πολλές παρατυπίες εκδηλώθηκαν σε όλη σχεδόν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα.

Η οργάνωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ αντέδρασε, καταδικάζοντας την κάθε παρανομία, την μη εφαρμογή της διαδικασίας απογραφής, βάση του νόμου, στέλνοντας διαμαρτυρίες στην Στατιστική Αρχή, στην Επιτροπή Συμβουλίου της Ευρώπης. Δυστυχώς, οι διαφημίσεις και οι φανφάρες περί ισότιμης και ελεύθερης Απογραφής, για ανεξάρτητη δικαιοσύνη (την είδαμε με την υπόθεση του εκλεγμένου Δημάρχου Χιμάρας, Φρέντη Μπελέρη) και πλήρους εφαρμογής των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ειδικά της Ε. Ε. Μειονότητας, μένουν μόνον στη θεωρία και για εξωτερική προβολή.

Η τάση της πίεσης και μετά του μαγειρέματος των αποτελεσμάτων αποσκοπούσαν όχι μόνον στο να παραγκωνιστεί η Εθνική Ελληνική Μειονότητα, πράγμα που σχετίζεται με το όνομα, το κύρος, τις διεκδικήσεις και τις δαπάνες που πρέπει να χορηγήσουν στα δύο μεγάλα Δημαρχεία  της ΕΕΜ, αλλά και στη μείωση των Ορθοδόξων της χώρας, διότι εσκεμμένα σχετίζουν τον όρο «ορθόδοξος» με τον όρο «Έλληνας».   

Τα μαγειρεμένα στοιχεία δείχνουν πως αυξάνεται το ποσοστό των γλωσσικών μειονοτήτων (Ρομά, Βουλγάρων, Σκοπιανών, Ρουμάνων, Βοσνίων), ειδικά των Αιγυπτίων που ανέρχονται στα 12.400 άτομα (μήπως την προορίζουν για εθνική μειονότητα;) και μικραίνει το ποσοστό της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας σε λιγότερο από το διπλάσιο των Αιγυπτίων, σε 23.485 άτομα. Σε ποσοστό 7,2% ανέρχονται οι ορθόδοξοι, έναντι 8,4% των καθολικών. Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός ευχαρίστησε την Στατιστική Αρχή για τους 7.100 πολίτες που δήλωσαν Βούλγαροι.

«Σε κάποιους συμφέρει και εργάζονται ώστε η Ορθόδοξη Κοινότητα να μειονεκτεί σε σύγκριση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες, σε αξία, ουσία, αριθμούς, κοινωνική προσφορά και για να την παρουσιάζει ως τέτοια, δραστηριοποιούνται διάφοροι μηχανισμοί. Πώς μίκρυνε αυτή η κοινότητα τόσο ξαφνικά, όταν ξέρουμε ιστορικά πως αποτελεί τουλάχιστον το 25 - 35% του πληθυσμού και ότι αυτοί που την εγκατέλειψαν μετρούνται στα δάκτυλα ενός χεριού (συμπεριλαμβανομένου εδώ και του Πρωθυπουργού μας), ενώ αυτοί που αγκαλιάζουν την ορθόδοξη πίστη είναι κατά χιλιάδες. Αλλά μια τέτοια σμίκρυνση γίνεται για λόγους αντιπαλότητας με στόχο να παρουσιάσουν την Αλβανία ως μια χώρα όπου οι χριστιανοί κατά πλειοψηφία είναι καθολικοί και γι’ αυτό κάνουν ότι μπορούν να το επεκτείνουν βαθιά στο χρόνο». Κι αυτά που   ανάφερε ο τέως βουλευτής και Πρόεδρος Ομόνοιας Παραρτήματος Κορυτσάς Γρηγόρης Καραμέλιος, τα λέει όλα». 

Τα στοιχεία αυτά, όποια κι αν είναι, Απογραφής, Βουλευτικών ή εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι κι ένα μήνυμα για τους Βορειοηπειρώτες, που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, ότι πρέπει να δίνουν το «παρών» σε τέτοιες μεγάλες δοκιμασίες, διότι η μαζικότητα φέρνει αποτελέσματα, η ένωση φέρνει τη δύναμη.

*Ο κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος δημοσιογράφος και συγγραφέας, ήταν ιδρυτικό και ηγετικό μέλος της ελληνικής οργάνωσης «Ομόνοια», ενώ υπήρξε ένα από τα πέντε στελέχη της που φυλακίστηκαν το 1994 από το καθεστώς Μπερίσα εξαιτίας της πατριωτικής του δράσης για την δυναμική διεκδίκηση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών.