Ο Δρόμος για την Κάλπη…

Ο καλός πολίτης της αθηναϊκής δημοκρατίας (προνόμιο βασισμένο σε αυστηρές εξαιρέσεις) ήταν ένας υπεύθυνος άνδρας που εκφραζόταν ελεύθερα, υπάκουε στους νόμους και λογοδοτούσε.

Η αυτονομία της κρίσης, την οποία εκθείαζε ο Περικλής, έχει αντικατασταθεί από μια εκλογική διαδικασία που επιλέγει αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις.

Αύριο πρέπει να εκλέξουμε τους εκπροσώπους μας στο Ευρωκοινοβούλιο και η αδιαφορία των πολιτών είναι εμφανής. 

Γιατί;

Η τρέχουσα συγκυρία χαρακτηρίζεται από την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών  απέναντι στην πολιτική και τους πολιτικούς…

Οι άνθρωποι για να γίνουν ενεργοί πολίτες πρέπει να αισθάνονται ότι αποκτούν φωνή μέσα από την ενασχόλησή τους με την πολιτική. Αυτό που βιώνουν είναι ένας εποχιακός μονόλογος των πολιτικών με γενικόλογο και αφηρημένο περιεχόμενο…

Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τα προβλήματα που βιώνουν στην καθημερινή τους ζωή και όχι για την αναμόχλευση αφηρημένων ιδεών.

Οι αφηρημένες ιδέες, αν και μπορεί να είναι σημαντικές για την επεξεργασία θεωριών, δεν είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να δρουν πολιτικά. 

Ένα πολιτικό σχέδιο πρέπει να μιλήσει στους ανθρώπους με βάση τις βιωμένες εμπειρίες και τις συγκεκριμένες προσδοκίες. Πρέπει να πηγάζει από τις πραγματικές συνθήκες στις οποίες ζουν. Οι άνθρωποι πολιτικοποιούνται πάντα γύρω από συγκεκριμένα αιτήματα. 

Η χώρα μας έχει κατακλυστεί από τις αερολογίες των πολιτικών μας και ελπίδα να οδηγηθούν οι πολίτες στην κάλπη μικραίνουν με ευθύνη των πολιτικών μας…

Η δημοκρατία συρρικνώνεται…