Ο ενθουσιασμός του Πανεπιστημίου μας…

on .

Σε συνέντευξή του ο κ. Λάμπρος Μιχάλης, καθηγητής της Καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιό μας, είπε ότι σήμερα η πρώτη ανάγκη για το Ίδρυμα είναι να ξαναβρεί τον αρχικό του ενθουσιασμό. Η διαπίστωσή του είναι ρεαλιστική και αναγκαία όσο ποτέ τόσο για την τοπική μας κοινωνία όσο και για το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Θυμάμαι ως φοιτητής, αν και λειψό τότε από Σχολές, η πόλη μας είχε αγκαλιάσει με μεγάλη θέρμη το Πανεπιστήμιο και  οι καθηγητές του συμμετείχαν ενεργά σε πολλά ζητήματα της πόλης και με τις γνώσεις τους και το δεδομένο κύρος. Αργότερα πολύ σημαντική ήταν και η συμμετοχή των καθηγητών στα πλαίσια του Ανοιχτού Πανεπιστημίου, το οποίο και ως πνευματικός θεσμός είχε προκαλέσει πραγματικό ενδιαφέρον στον κόσμο της περιοχής και γι’ αυτό η συμμετοχή του ήταν εντυπωσιακή.

Με τον καιρό φαίνεται πως ξεθώριασε η σχέση του κόσμου με το Πανεπιστήμιο και η τοπική κοινωνία νοιάζεται μόνο τι θα κερδίσει από τις καταναλωτικές ανάγκες των φοιτητών (σπίτι, φαγητό, διασκέδαση). Και όμως, το Πανεπιστήμιό μας παράγει πολύ σπουδαίο έργο, γνωστικό και ερευνητικό με διεθνή αναγνώριση. Και γι’ αυτό η απομάκρυνσή του από τα τοπικά προβλήματα είναι ένα σοβαρό θέμα, το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει την Περιφέρεια, τους Δήμους και το ίδιο το Ίδρυμα.

Εκτιμώ ότι η κοινωνία έχει να κερδίσει πάρα πολλά και σε πνευματικό – τεχνολογικό επίπεδο, αλλά και σε πολλές άλλες δράσεις και ανάγκες. Άλλωστε, η περιοχή μας και γενικότερα η Ήπειρος βρίσκεται μπροστά σε πολλά ανοιχτά ζητήματα και χρειάζεται την επιστημονική γνώση ώστε να δημιουργήσει σταθερές συνθήκες εξέλιξης. Γιατί να μην εξαντλούμε την κριτική μας μόνο στο ότι έχουμε μεγάλη ανεργία ή φτώχεια, ενώ διαθέτουμε ένα Πανεπιστήμιο δυναμικό που μπορεί να ανοίξει δρόμους για τη βελτίωση όλων των αρνητικών δεδομένων της κοινωνίας μας.

Αλλά και το Πανεπιστήμιο έχει να κερδίσει πολλά, αν ανοιχτεί στην τοπική κοινωνία και επιχειρήσει να ενσωματωθεί σ’ αυτή ως επιστημονικός υποστηριχτής των προγραμμάτων και των σχεδίων των φορέων της Αυτοδιοίκησης και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Με την ένταξή του στο τοπικό κοινωνικό περιβάλλον καταρχήν θα πληροφορείται ο κόσμος για τις ανάγκες του και θα παρεμβαίνει στο Κράτος με απαίτηση να στηρίζεται θεσμικά και οικονομικά έτσι που να μπορεί να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στους στόχους. Δηλαδή μ’ αυτή την συνεργασία το Πανεπιστήμιο δεν θα θεωρείται απλώς ως ένα ανώτατο ίδρυμα το οποίο εξασφαλίζει πτυχία στα παιδιά μας, αλλά θα αντιμετωπίζεται ως ένας φορέας ηπειρωτικός, που ανήκει σε όλους και ενεργεί για το καλύτερο της τοπικής κοινωνίας.

Ύστερα τα Γιάννενα και ολόκληρη η Ήπειρος προσφέρει πλούσιο υλικό για επιστημονική έρευνα, όπως είναι ο λαϊκός πολιτισμός, η τοπική ιστορία, οι Ευεργέτες, τα Μουσεία, οι αρχαιολογικοί χώροι και τόσα άλλα, στα οποία οι απόφοιτοι θα μπορούσαν να ερευνήσουν για την απόκτηση τίτλων μεταπτυχιακών και διδακτορικών.

Και αναμφισβήτητα το Πανεπιστήμιο με την πιο ενεργή παρέμβαση στα τοπικά προβλήματα θα βοηθήσει τα μέγιστα σε τομείς όπως είναι ο τουρισμός, η υγεία, η προστασία του περιβάλλοντος, η γεωργία, η κτηνοτροφία και πλείστα άλλα. Άρα τα οφέλη που θα προκύψουν θα είναι ιδιαιτέρως πολλά για τους πολίτες, για την οικονομία, για τους φορείς και για το ίδιο το Πανεπιστήμιο.

Επομένως για να μην είναι ξεκομμένο το Πανεπιστήμιο από την τοπική κοινωνία οφείλουν άμεσα οι Πρυτανικές Αρχές, η Περιφέρεια και οι Δήμοι να τα σχεδιάσουν και να προγραμματίσουν δράσεις που θα εμπνεύσουν τον κόσμο και θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον σε όλους, ώστε το Πανεπιστήμιο να προσφέρει τα μέγιστα ανάλογα με τις κάθε φορά ανάγκες και στα πλαίσια της αποστολής του.

Μ’ αυτή την αλληλοτροφοδότηση του Πανεπιστημίου και της Κοινωνίας θα διαμορφωθούν συνθήκες αμοιβαίου συμφέροντος και θα σβήσουν τα όποια σύνορα αναμεταξύ τους.