Περί «Κιβωτού του Κόσμου» ο Λόγος…

• Την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015, έγινε στην Πωγωνιανή μία εκδήλωση στην οποία τιμήθηκε από τον Φιλεκπαιδευτικό - Λαογραφικό - Πολιτιστικό Σύλλογο Πωγωνιανής ο παπα Αντώνης Παπανικολάου, ο οποίος δημιούργησε στο χωριό αυτήν την Εστία της «Κιβωτού του Κόσμου».

Την εκδήλωση παρακολούθησαν προσκεκλημένοι, ο κ. Οδυσσέας Πότσης αντιπεριφερειάρχης, ο κ. Κώστας Καψάλης δήμαρχος Πωγωνίου, ο κ. Γρηγόριος Άρμπυρος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων και

Αδελφοτήτων Πωγωνίου Αθηνών, αντιδήμαρχοι, κοινοτάρχες, επισκέπτες του χωριού, κάτοικοι και τα παιδιά της ΚΙΒΩΤΟΥ.

Ο πρόεδρος του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου, καθηγητής ιατρός Περικλής Τόμος, χαιρέτησε τους παρευρισκόμενους και ανακοίνωσε το ψήφισμα του Συλλόγου με το οποίο ο παπα Αντώνης ανακηρύσσεται επίτιμο μέλος του Συλλόγου και επίδωσε στον τιμώμενο την απόφαση.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Συλλόγου μίλησε για το έργο του παπα Αντώνη και τις δράσεις της ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, με λεπτομέρειες για την επιλογή της Πωγωνιανής, για τη δημιουργία της Εστίας, και όλο το χρονικό των επαφών και της συνδρομής της Ομοσπονδίας των Πωγωνησίων, του Δημάρχου Πωγωνίου και τοπικών παραγόντων. Τονίστηκε ιδιαίτερα το ανθρωπιστικό έργο του παπα Αντώνη και το θερμό και φιλικό περιβάλλον που οργάνωσε για τα παιδιά στην Εστία, όπου βρήκαν μια φιλική γωνιά, ένα περιβάλλον πολιτισμένο και μια ζεστή αγκαλιά οικογενειακής θαλπωρής.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο πρόεδρος στην επιλογή της Πωγωνιανής για τη δημιουργία αυτής της Εστίας της Κιβωτού, και πόσο αυτή αναβαθμίζει την Πωγωνιανή με την επαναλειτουργία του Δημοτικού Σχολείου και την ενίσχυση του Γυμνασίου, λέγοντας μάλιστα με έμφαση ότι στους δρόμους του χωριού ακούγονται πλέον οι χαρούμενες φωνές των παιδιών και ανανεώνεται η ελπίδα για μια αναγέννηση της ακριτικής Πωγωνιανής, εκφράζοντας για τούτο τις θερμές ευχαριστίες όλων των κατοίκων του χωριού, και επιδίδοντας στον τιμώμενο μία αναμνηστική πλακέτα.

Ο παπα Αντώνης αντιλόγησε εκθέτοντας το έργο και την προσπάθεια της ΚΙΒΩΤΟΥ, το ανθρωπιστικό έργο που συντελείται, τις μελλοντικές στοχεύσεις που ξεπερνούν το προνοιακό έργο, και μιλώντας σαν συγχωριανός, με την προσφορά ενός έργου υψηλής κοινωνικής αποστολής που ενισχύει την ακριτική περιοχή. Ο πρόεδρος του Συλλόγου επέδωσε στον παπα Αντώνη την τιμητική πλακέτα με τα παρατεταμένα χειροκροτήματα των παρευρισκόμενων.

Σε μια προσωπική συνομιλία που είχα με τον παπα Αντώνη συγχαίροντάς τον για το έργο του στην Πωγωνιανή, με την δημιουργία αυτής της ανθρωπιστικής και κοινωνικής δομής, του τόνισα μια άλλη πλευρά, με μια αναδρομή στο παρελθόν και πόσο το έργο αυτό είναι κοντά στην τοπική ιστορία της Πωγωνιανής, του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου και του Γυμνασίου, μια ιστορία που επαναλαμβάνεται μετά 92 χρόνια...

Τότε, το 1923, αμέσως μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και το μεγάλο κύμα προσφύγων, το τραυματισμένο Κράτος με το Υπουργείο Πρόνοιας, με υπουργό τον Α. Δοξιάδη, ίδρυσε στην Πωγωνιανή, Βοστίνα τότε, το Ορφανοτροφείο Αρρένων για τα ορφανά Μικρασιατόπουλα και Βορειοηπειρωτόπουλα. Το σχετικό Διάταγμα της ιδρύσεως υπεγράφη την 1η Αυγούστου 1923 από τον Βασιλέα ΓΕΩΡΓΙΟ Β'.

Κάτι ανάλογο επαναλήφθηκε και τώρα οπότε, με την ανάγκη μόρφωσης των παιδιών της «Κιβωτού» που ίδρυσε αυτή την κοινωνική δομή στην Πωγωνιανή, ξαναλειτούργησε το κλεισμένο και καταργημένο από χρόνια Δημοτικό Σχολείο Πωγωνιανής και παράλληλα στηρίχτηκε το αποδυναμωμένο Γυμνάσιο που λειτουργεί συνεχώς από το 1924.

Μια παράλληλη ιστορία, σε δύο παράλληλες περιόδους κοινωνικής και εθνικής κρίσης, με πρωταγωνιστές τα αδύνατα παιδιά, με την πρωτοβουλία του παπα Αντώνη και με τη στήριξη της κοινωνικής προσφοράς και της αρετής της αλληλεγγύης, συναντήθηκαν την περασμένη Κυριακή στην εκδήλωση του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου στην ακριτική Πωγωνιανή.

Η προσφορά της δεξίωσης μετά την εκδήλωση, με είδη και προϊόντα που παράγουν τα παιδιά της Κιβωτού, αποτελούν μια άλλη διάσταση της λειτουργίας της Κιβωτού στην Πωγωνιανή που φέρνει ένα ελπιδοφόρο άγγελμα μιας αναπτυξιακής πλευράς του εγχειρήματος. Καλή Χρονιά!

(Δημοσιεύτηκε στον «ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ» Ιωαννίνων την 1η Ιανουαρίου 2016)

• Η ιστορική αναδρομή στην διπλανή στήλη, με όσα η επικαιρότητα εμφανίζει, (ειδήσεις για γεγονότα που σκιάζουν το έργο του δημιουργού της «Κιβωτού του Κόσμου» παπα Αντώνη και έχουν πάρει τον δρόμο των ελεγκτικών Αρχών), αποτελεί έναν πρώτο κοινωνικό αντίλογο, και μια αφορμή για μια άλλη κριτική της λειτουργίας των ελεγκτικών αυτών κρατικών Αρχών. 

Μερικά ερωτήματα, αυτόματα πηγάζουν από μια απλή σκέψη και περιέργεια: Όλα αυτά τα χρόνια, από το 2015 μέχρι 

σήμερα, ποιος έλεγχος έγινε για τη λειτουργία της «Κιβωτού»; Η Υπουργός κυρία Δόμνα Μιχαηλίδου, στα σχεδόν τέσσερα χρόνια στο Υπουργείο Κοινωνικής Προστασίας, πήγε μια έστω φορά σε αυτή τη Δομή που περιγράφεται στην διπλανή αναδρομή, να τη γνωρίσει, να προσφέρει στους τροφίμους ένα γλυκό, δυο στοργικά λόγια στα απροστάτευτα αυτά παιδιά που φιλοξενούνται εκεί; Να δει την οργάνωση, το περιβάλλον και τη λειτουργία της δομής; Ακόμη και τώρα, που τόσα όψιμα και αδέσποτα κυκλοφορούν, μια άμεση και έκτακτη επίσκεψη, μια «φαστ τρακ» διοικητική ενέργεια, που λένε οι σπουδάσαντες στην αλλοδαπή, θα ήταν περισσότερο πρακτική και ωφέλιμη. Και εκτελώντας το κύριο καθήκον που της επιβάλλει η επίσημη θέση που κατέχει, και η ΑΡΕΤΗ της Κοινωνικής Ευθύνης, θα έλεγχε παράλληλα αυστηρά και όλους τους πολλούς υφισταμένους του γραφείου της, για τις παραλήψεις παρακολούθησης μιας προνοιακής λειτουργίας της αρμοδιότητάς της. Οι επιστημονικές θεωρίες περί αναδοχής, θα ήταν πειστικές αν και η ίδια η Υπουργός έκανε μια- δυο αναδοχές, γιατί αλλιώς οι θεωρίες δεν είναι πάντα ορθολογικές. Ο μεγάλος Πλάτων άφησε την αιώνια σοφία του, με τη ρήση «πάσα επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης ΑΡΕΤΗΣ ού σοφία εστί».

Η δομή της «Κιβωτού» στην Πωγωνιανή, αγκαλιάστηκε από τους ανθρώπους του ακριτικού αυτού χώρου, τιμήθηκε από τοπικούς φορείς και κάθε μέρα δέχεται μεμονωμένους και ομάδες επισκεπτών που προσφέρουν αυθόρμητα το πλεόνασμα αγάπης και το υστέρημα της αλληλεγγύης τους… Κρατούν ζωντανό ένα επιμεθόριο ακριτικό χωριό να περιμένει ακόμη την Υπουργό, ενώ οι τελευταίοι εκεί ακρίτες περιμένουν ακόμη και κάποιες άλλες κρατικές πρόνοιες να το πλησιάσουν.

Με πολλή θλίψη παρακολουθούμε τα γεγονότα και με κάποια δόση οργής για τα Μέσα Ενημέρωσης, που δεν ανοίγουν την πόρτα αυτής της δομής, να γνωρίσουν ένα προνοιακό Ίδρυμα που βραβεύτηκε διεθνώς, που έχει ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία και έχει μια μεγάλη, πολύ μεγάλη λαϊκή συμπαράσταση…