Ο δήμαρχος Ιωαννίνων και τα καφενεία στα χωριά μας…

on .

 ΕΖΗΛΩΣΕ τη δόξα αρθρογράφου επί παντός επιστητού ο κ. Μωυσής Ελισάφ, αφ’ ότου εξελέγη δήμαρχος Ιωαννίνων και βρήκε πρόσβαση σε εφημερίδες των Αθηνών, χάρη και στη δημοσιότητα ως ο «πρώτος  Εβραίος δήμαρχος» και μάλιστα τέτοια που ως επιστήμων, καθηγητής της Ιατρικής Σχολής δεν είχε ονειρευτεί. Εν πάση περιπτώσει δεν είναι αυτό το θέμα μας, αλλά εκείνο που πραγματεύτηκε στο άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα», πριν από λίγες ημέρες. Είχε τίτλο «Να κρατήσουμε ανοιχτά τα καφενεία», με αναφορά σε εκείνα των χωριών, τα οποία πολύ σωστά παρουσίαζε ως εκείνες τις «μονάδες» που κρατούν ζωντανά τα χωριά. 

ΕΣΤΙΑΖΕ δε στα αίτια που οδηγούν στο κλείσιμό τους στα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, στο φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς που ισχύει. Σωστά. Διότι π.χ. πριν από λίγα χρόνια σε χωριά ή Δήμους με λιγότερους από 1.200 κατοίκους δεν ήταν υποχρεωτική η ασφάλιση στο ΤΕΒΕ (νυν ΕΦΚΑ), ενώ η φορολογία, ο ΦΠΑ, αποτελειώνουν την υπόθεση των καφενείων, με τη χαριστική βολή να δίδεται από τις επιδρομές για ελέγχους από τις εφορίες και τα εξοντωτικά πρόστιμα που επιβάλλονται. Ως ο καφετζής σε ένα χωριό του Πωγωνίου των πέντε- δέκα κατοίκων που δεν εκδίδει αποδείξεις για τους καφέδες, ευθύνεται για την οικονομική κατάρρευση της χώρας και όχι οι μεγαλοκαρχαρίες.

ΚΑΛΑ έκανε λοιπόν ο κ. Ελισάφ και υπενθύμισε το χρέος της Πολιτείας, παρ’ ότι κανείς εκ των αρμοδίων παραγόντων δεν πρόκειται δυστυχώς να ασχοληθεί. Όμως, θα πούμε στον δήμαρχο ...«δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις». Διότι ωραίο το παραμυθάκι για τον πόνο που τον έπιασε για τα καφενεία στα χωριά και τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας, αλλά εκείνος τι κάνει, ποια τακτική ακολουθεί εννοούμε για κτίρια- καφενεία ιδιοκτησίας του Δήμου στα χωριά των ορίων του και τα οποία ενοικιάζει; Πόσο στα αλήθεια νοιάζεται για να ανοίξουν και να συνεχίσουν να λειτουργούν; Πώς βοηθά και όσους θέλουν να ασχοληθούν με ένα καφενείο;

ΕΧΟΥΜΕ βρει δυό πρόσφατες προκηρύξεις του Δήμου για ενοικίαση κτιρίων για καφενεία στη Μπάφρα και στη Μάζια. Η καθεμιά αποτελείται από δεκατρείς δακτυλογραφημένες σελίδες με τα δικαιολογητικά και τις υποχρεώσεις όποιου γενναίου τολμήσει να ενδιαφερθεί. Φορολογική ενημερότητα, δημοτική ενημερότητα, εγγύηση συμμετοχής στη δημοπρασία με γραμμάτιο του Ταμείου Παρακαταθηκών, υπεύθυνες δηλώσεις ότι: έλαβε γνώση των όρων του διαγωνισμού, του αρέσει το κτίριο, για τη δαπάνη με δικά του χρήματα της έκδοσης πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης, ανάληψης ευθύνης να φτιάξει με δαπάνες του ό,τι χρειάζεται και πως δε θα διεκδικήσει την επιστροφή του ποσού που θα δαπανήσει.

ΑΥΤΑ είναι μερικά μόνο από τα δικαιολογητικά που ζητά ο Δήμος δια της υπογραφής του κ. Ελισάφ, αλλά υπάρχουν κι άλλα τραγελαφικά: Υποχρεούται να αναλάβει να επισκευάσει με δαπάνες του όποιες ελλείψεις υπάρχουν και τακτοποίηση πολεοδομικών παραβάσεων που τυχόν έχει το κτίριο! Δηλαδή ο άμοιρος που θα θελήσει να μπει στη διαδικασία της ενοικίασής του, θα πρέπει να πληρώσει και μηχανικό που θα ελέγξει αν υπάρχουν πολεοδομικές παραβάσεις και να τις τακτοποιήσει, για τις οποίες όμως δεν ευθύνεται εκείνος αλλά ο Δήμος! Το απίστευτο κι όμως αληθινό είναι πως οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να παρουσιάσουν έναν αξιόπιστο εγγυητή, ιδιοκτήτη- νομέα και κάτοχο ακινήτου, για να υπογράψει κι εκείνος τα πρακτικά της δημοπρασίας, ως συνυπεύθυνος για την τήρηση των όρων της σύμβασης!!!

ΜΕΤΑ από αυτά, όποιος πάρει το κτίριο, θα υποστεί νέο μαρτύριο για την έκδοση της άδειας λειτουργίας και αν ευοδωθεί ο αγώνας του, θα περιμένει να σερβίρει καφέδες και τσίπουρο ψάχνοντας με τα κιάλια πελάτες, με τη δαμόκλειο σπάθη της εφορίας, του ασφαλιστικού ταμείου και του Δήμου, έτοιμη να τον αποκεφαλίσει. Γι’ αυτό είπαμε... «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις», που περιγράφει ακριβώς την τακτική του κ. Ελισάφ. Διότι όταν υποβάλλει τους δημότες των Ιωαννίνων σε τέτοια ταλαιπωρία, χρειάζεται μεγάλο απόθεμα θράσους να αρθρογραφεί υπέρ της απλούστευσης των διαδικασιών για τη λειτουργία των καφενείων στα χωριά, εγκαλώντας την Πολιτεία! 

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ λοιπόν ειλικρινές ενδιαφέρον για τα χωριά και τη ζωή σε αυτά. Οι μικροπολιτικάντηκες κορώνες δεν ωφελούν, όταν μάλιστα οι δήθεν διαπρύσιοι κήρυκες έναρξης αγώνα για τη στήριξή τους, υποβάλλουν στις δεινές δοκιμασίες που περιγράψαμε όσους θα θελήσουν να λειτουργήσουν ένα καφενεδάκι, απαιτώντας τα μύρια όσα. Ο δήμαρχος των Ιωαννίνων οφείλει να ασκεί με σοβαρότητα τα καθήκοντά του και να προσγειωθεί, γιατί πιστεύουμε ότι παραπήραν τα μυαλά του αέρα από τις εκτελούσες διατεταγμένη υπηρεσία γραφίδες και τους επαγγελματίες υμνωδούς.