«Φως Ιλαρόν» από τον Καραμανλή!

 Σπάνια μιλάει ο Καραμανλής, αλλά κατορθώνει να θολώνει τόσο πολύ τα πράγματα ώστε ο κόσμος να ασχολείται μαζί του και έτσι ο ίδιος εξασφαλίζει την πολιτική του ύπαρξη. Και είναι γεγονός, όταν ο λόγος επωνύμου ακολουθεί τους κανόνες δελφικού χρησμού, προκαλεί ενδιαφέρον και ερεθίζει την κοινή φαντασία. Αυτό συνέβη με τα όσα είπε ο πρ. πρωθυπουργός για την υπόθεση της τηλεφωνικής υποκλοπής του Ν. Ανδρουλάκη, αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Εκτιμώ πως ο Καραμανλής είναι προτιμότερο να σιωπά και να παραμένει εσαεί απλός παρατηρητής όλων όσων σοβαρών θεμάτων δοκιμάζει σήμερα η κοινωνία μας. Και τούτο, γιατί έχει ο ίδιος σοβαρότατες ευθύνες για πολλά ζητήματα και για τα οποία δεν είχε το θάρρος να αναλάβει σε ό,τι του αναλογεί. Θυμίζω το κυριότερο, αυτός μαζί με τον Γ. Παπανδρέου ευθύνονται τα μέγιστα για τη δεκάχρονη οικονομική κρίση που πλήρωσε ακριβά ο λαός και που έχει αφήσει ανοιχτές πληγές εξαιτίας της ανεπάρκειας και του Τσίπρα.

Αλλά μήπως και στο στενό του περιβάλλον δεν βρίσκονταν άνθρωποι που έβλαψαν τον τόπο, όπως ο Καμμένος, ο Παπαγγελόπουλος, ο Παυλόπουλος και άλλοι; Ή μήπως η στάση του στη «Συμφωνία των Πρεσπών» ήταν η αρμόζουσα σε πρώην Πρωθυπουργό και μάλιστα Μακεδόνα; Αυτός δεν παρακολουθούσε σιωπηρά τον ευτελισμό δέκα πολιτικών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ από τη διαπίστωση του Παπαγγελόπουλου «για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από το 1821»; Και όχι μόνο δεν αντέδρασε, αλλά ούτε καν δήλωσε την ικανοποίησή του από την αθώωση όλων με ομόφωνη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου!

Επομένως η όλη του πολιτική στάση δείχνει ότι διαμορφώνεται από κίνητρα προσωπικής ιδιοτέλειας και όχι από ενδιαφέρον για το καλό ούτε της κοινωνίας ούτε καν του κόμματός του. Είχε σχεδιάσει μαζί με τον Τσίπρα να διευθετήσουν την πολιτική εξουσία στα μέτρα τους και επειδή απέτυχε, νομίζει ότι ήρθε η ώρα για τον «δεύτερο γύρο». Δυστυχώς γι’ αυτόν «εκλείπει ο λαός τον Αντώνιον».

Επιτέλους ας αντιληφθεί ο Καραμανλής και κάποιοι άλλοι πολιτικοί ότι ο λαός σήμερα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα και δεν τον απασχολεί η ματαιοδοξία τους. Προσωπικές πολιτικές και διαμάχες αφορούν μονάχα τους αρχομανείς και τα τζάκια.

Βεβαίως μ’ αυτές τις σκέψεις δεν υποστηρίζω ότι το ζήτημα των τηλεφωνικών υποκλοπών είναι ασήμαντο. Αντίθετα, μαθαίνοντας ότι και ο Τσίπρας μέσω ΕΥΠ παρακολουθούσε δικά του στελέχη, θεωρώ ότι υπάρχει και θεσμική ανεπάρκεια και επικίνδυνη νοοτροπία σε κάποιους, οπότε το πολίτευμά μας χρειάζεται περαιτέρω δημοκρατική θωράκιση.

Αυτή η πρακτική επί κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει παλιότερες εποχές και δείχνει ότι κάποιοι από τους σύγχρονους πολιτικούς μας, όταν γίνονται κυβερνητικοί, πιστεύουν ότι η διαχείριση της εξουσίας ανήκει μόνο σ’ αυτούς. Γι’ αυτό και με τη δημιουργία αυτού του νοσηρού πολιτικού κλίματος είναι ώρα τα κόμματα να κλείσουν θεσμικά μια για πάντα την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών.

Κατά τη γνώμη μου η παρακολούθηση τηλεφώνου κάθε πολιτικού μπορεί να νομιμοποιείται με ανεξάρτητη αρχή και με την ευθύνη των κάθε φορά τριών μεγαλυτέρων κομμάτων της Βουλής. Και αυτό μπορεί να εφαρμόζεται όταν υπάρχει υποψία παρέκλισης από θέματα που έχουν άμεση σχέση με εθνικά ζητήματα.

Κάθε άλλη σκέψη ή πρακτική κρύβει μικροκομματικές επιδιώξεις και βλάπτει τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Και μόνο με τέτοιους θεσμούς δεν θα μπορεί κανείς, ούτε Καραμανλής ούτε Τσίπρας, να αναφέρονται σε «άπλετο φως».