Τα επίχειρα της αδιαφορίας…

on .

Κάθε φορά που για κάποιο λόγο φθάνω στα Ιωάννινα, σταθερές παραμένουν η θλίψη και η απορία μου σχετικά με την κατάντια του κτηρίου του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του παλαιού εννοώ. Το ότι την τρέχουσα χρονιά παραχωρήθηκε στον Δήμο Ιωαννιτών είναι μια θετική εξέλιξη, αλλά δεν απαλύνει τον πόνο για την εγκατάλειψή του, διότι αυτή το έχει φέρει σε κατάσταση, η οποία απαιτεί πλήθος χρημάτων, για να αποκατασταθεί, να γίνει λειτουργικό και ν’ αποδοθεί στην κοινωνία της πόλης, και όχι μόνο. Είναι, μάλιστα, απορίας άξιο το ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα και η ίδια πόλη ανέχτηκαν και επέτρεψαν να οδηγηθεί το ιστορικό αυτό κτηριακό συγκρότημα στα όρια της καταστροφής,  κάτι που δεν θα συνέβαινε αν, αφότου το πανεπιστήμιο μεταφέρθηκε σ’ άλλους χώρους, αυτό χρησιμοποιείτο ποικιλότροπα. Και δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός, για να διαπιστώσεις τις υφιστάμενες μεγάλες φθορές, καθώς φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού, σχεδόν βοούν. Και όσο κι αν μοιάζει ρομαντικό, σκέφτομαι αυτό το κτίσμα ως ζωντανό οργανισμό, ο οποίος αφέθηκε χωρίς εκείνη τη φροντίδα που θα τον κρατούσε υγιή και θα του πρόσθετε χρόνια ζωής και πλέον, εν έτει 2022, δεν θα απαιτούνταν γενναία κονδύλια, για να ανακτήσει τις δυνάμεις του και εν τέλει να ξαναζήσει! Φυσικά, δεν θα πω πως είχε την ατυχία να αντικατασταθεί από άλλα πιο σύγχρονα οικοδομήματα, όπως οι καιροί και οι πανεπιστημιακές ανάγκες απαιτούσαν και απαιτούν. Κι αυτό, διότι την τύχη του την όρισαν οι άνθρωποι, οι οποίοι από επιλογή και όχι τυχαία το άφησαν να στέκεται στη θέση του ανέγνοιαστο και χωρίς σκοπό για πάρα πολλά χρόνια. Κι ο χρόνος, αδήριτος, αποφαίνεται για όλα και μιλά με τη σιωπή του! Και το εν λόγω κτήριο δεν μιλά απλώς με τη σιωπή του, αλλά κραυγάζει. Κλείνοντας, λοιπόν, ας πούμε πως θα ’ρθει η μέρα που οι λέξεις «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ» θα είναι γραμμένες ευκρινώς πάλι και το σύνολο του αρχιτεκτονήματος θα λάμπει, ανακαινισμένο και πολλά υποσχόμενο, κάτω από το Ηπειρωτικό φως και θα στηλιτεύει όσους ευθύνονται για την παρακμή, στην οποία το άφησαν για χρόνια να ζήσει. http://users.sch.gr/panlampri/