Τουρκική προκλητικότητα…

on .

Τις τελευταίες μέρες έχει κορυφωθεί η Τουρκική προκλητικότητα σε βάρος της χώρας μας. Μέχρι σήμερα, δεν μας είχε πει ευθέως ο κ. Ερντογάν τι ζητάει από την Ελλάδα. Τόσον ο ίδιος όσο και οι παρακάτω απ’ αυτόν αξιωματούχοι της Τουρκίας, προχωρούσαν συγκαλυμμένα και με τη μέθοδο του σαλαμιού· άρχισαν, από πολλών ετών, αμφισβητήσεις ελληνικής κυριότητας επί βραχονησίδων και μικρών νησιών του Αιγαίου, μετά κάποιος πρωθυπουργός τους έγραψε και βιβλίο για το στρατηγικό βάθος (δεν ήθελε να πει Αιγαίον), μετά ο πόθος τους πήγε μακρύτερα, στη γαλάζια πατρίδα και βέβαια πάντοτε στην καρδιά και το μυαλό τους, ήταν η αναβίωση της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις». Βέβαια, έστω και απ’ αυτά τα λεγόμενα, εμείς οι Έλληνες, τα σωστά συμπεράσματα τα βγάζαμε, ότι δηλ. διακαής πόθος και επιδίωξη της γείτονος ήταν και είναι, να πάρει το μισό Αιγαίο, όχι βέβαια γιατί της ανήκε ποτέ, αλλά «γιατί έτσι της αρέσει», θεωρεί ότι της χρειάζεται. Πάντα αμφισβητούσαν οι γείτονές μας το δικαίωμα της χώρας μας να έχει στρατό στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, γιατί αυτό το απαγορεύει, δήθεν, η τάδε συνθήκη (κατά τη δική τους ερμηνεία), εκείνοι όμως διατηρούν πάντοτε μεγάλη στρατιωτική δύναμη στα παράλια της Μ. Ασίας, σε απόσταση αναπνοής από τα νησιά αυτά. Τώρα, επιτέλους, οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ Τούρκοι, μας είπαν καθαρά γιατί θεωρούν ότι τα νησιά αυτά δεν πρέπει να έχουν στρατό: «γιατί δεν είναι Ελληνικά». Η αλήθεια είναι βέβαια άλλη: «για να αποτελέσουν αυτά εύκολη λεία τους, όταν επιδιώξουν να τα πάρουν».

Τελευταία οι γείτονές μας το πήγαν ακόμη πιο μακριά το ζήτημα, ότι δηλ. και τα Δωδεκάνησα δεν μας ανήκουν, γιατί κακώς, λένε, μας τα έδωσαν οι Ιταλοί, μετά τη νίκη των Συμμάχων επί του Άξονα, κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο· ξεχνούν βέβαια οι Τούρκοι, ότι και πριν τον πόλεμο, τα Δωδεκάνησα ήταν Ελληνικά, μήπως ήθελαν να τα δώσουν σ’ αυτούς οι σύμμαχοι, για το αίμα που έχυσαν (οι Τούρκοι) στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο;

Όπως τώρα, με τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο, έτσι και τότε με το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Τουρκία συμπεριφέρθηκε ανάλογα με τα συμφέροντά της (τήρησε ουδετερότητα) και όχι σύμφωνα με ότι απαιτούσαν οι περιστάσεις και ζητούσαν απ’ αυτήν οι σύμμαχοι, να μπει δηλ. στο πόλεμο, κατά του Άξονα. Οι τελευταίες «αποκαλύψεις» της Τουρκίας επιβεβαιώνουν τη λαϊκή παροιμία, η οποία λέει ότι «η γλώσσα πάει στην αλήθεια» και συγχρόνως μας βοηθούν να βγάλουμε ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα.

Ο Τουρκικός Ιδεαλισμός αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο και κάθε έννοια ηθικής. Βέβαια ο Ιδεαλισμός των Εθνών είναι αξιέπαινος, όταν δεν αποβαίνει σε βάρος των συμφερόντων άλλων λαών και δεν γίνεται αιτία να χάνονται χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.

Ο κ. Ερντογάν μας έχει κάνει πολλές φορές υποδείξεις, ότι πρέπει να θυμόμαστε την περίπτωση της Κύπρου, την εισβολή δηλ. της Τουρκίας· ξεχνά όμως σκόπιμα να πει τι είχε προηγηθεί της εισβολής, η αποχώρηση δηλ. κάποιας στρατιωτικής δύναμης και το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Ένεκα αυτών των γεγονότων επικράτησαν οι Τούρκοι στην Κύπρο.

Τώρα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά· τώρα είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι, κι έχουμε τη δύναμη να υπερασπιστούμε, αν χρειαστεί και το τελευταίο τετραγωνικό μέτρο του ελληνικού εδάφους, έναντι οποιαδήποτε θυσίας.

Η Τουρκία, προφανώς, θεωρεί ευνοϊκές, γι’ αυτήν, τις σημερινές συγκυρίες (Ρωσό – Ουκρανικός πόλεμος, προσέγγισή της με τη Ρωσία κ.λ.π.), για να υλοποιήσει τις επιδιώξεις της στο Αιγαίο, κάνει όμως μεγάλο λάθος, γιατί οι φύλακες αγρυπνούν.

Ενοχλείται πολύ ο κ. Ερντογάν, όταν ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και η ελληνική διπλωματία ενημερώνει τους συμμάχους μας, για τις παράλογες αξιώσεις του, ο ίδιος όμως αποκαλύπτει την πραγματικότητα.

Καυχάται η Τουρκία ότι είναι υπερδύναμη με Διεθνή παρουσία και διαθέτει ισχυρή πολεμική μηχανή και από την άλλη κατηγορεί την Ελλάδα στην Ε.Ε. και τους συμμάχους, ότι την απειλεί· αυτά τα δύο δεν συμβιβάζονται και οι σύμμαχοι, φυσικά, βγάζουν τα συμπεράσματά τους. 

Εξάλλου, είναι γνωστό στους πάντες, ότι ο Ελληνισμός ουδέποτε εκυριάρχησε ως βία, αλλά πάντοτε ως πνεύμα επικράτησε και ως ιδέα επιβλήθηκε. Οι Έλληνες ουδέποτε έκαμαν επεκτατικό πόλεμο, αλλά μόνον αμυντικούς, όποτε απειλήθηκε η χώρα τους.

Μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις των γειτόνων μας, νομίζω, ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει Έλληνας, ο οποίος να αμφιβάλλει για τις πραγματικές προθέσεις τους, κατά της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.

Η σύμπνοια και η αποφασιστικότητα όλων των Δυνάμεων του Έθνους μας, καθώς και η ύπαρξη στρατιωτικής ισχύος, είναι οι παράγοντες αποτροπής του πολέμου.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι έτοιμες, ανά πάσα στιγμή, αν χρειαστεί, να υπερασπιστούν τα Δικαιώματα και τις Ηθικές Αξίες της Πατρίδας μας.