Μια ζωή αδικημένη η μεσαία τάξη!..

 Λαϊκή δημοκρατία Σοβιετικής κοπής τριτοκοσμικού χαρακτήρα με την νομενκλατούρα να νέμεται τον πλούτο της χώρας και τους πολίτες, τους περισσότερους, να αγωνίζονται για τον επιούσιο κατέστη η Ελλάδα από τις κυβερνήσεις τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς! Τι εννοώ; Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εχόντων τη εξουσία και των συνήθως σχετιζομένων με αυτούς φίλων, των υπέρπλουτων επιχειρηματιών και των ΜΜΕ, όπως και η πολιτική επιδομάτων αμφοτέρων των κομμάτων εξουσίας, είναι τα συστατικά στοιχεία της οικονομικής πολιτικής τους.
Ο λόγος για την εξυπηρέτηση των υπέρπλουτων είναι προφανής. Προφανής είναι επίσης ο εναγκαλισμός των ΜΜΕ με διάφορους τρόπους, τελευταία με τη μοιρασιά εκατομμυρίων (λίστα Πέτσα, λίστα Πλευρη), ώστε να «προβάλλεται» και να διαφημίζεται το έργο της εκάστοτε κυβερνήσεως αφ’ ενός και να αποσιωπούνται ή να ωραιοποιούνται τα λάθη και οι παραλείψεις της.
Το εὖ ζῆν, με άλλα λόγια η ευημερία των πολιτών, που είναι ο σκοπός της ύπαρξης της πολιτείας, ολίγον τους ενδιαφέρει στην πραγματικότητα.
Ακούμε συχνά από τους πρώην και νυν κυβερνώντες ότι αδικήθηκε η μεσαία τάξη κατά την δεκαετή οικονομική κρίση, την οποίαν προκάλεσαν οι ίδιοι και για την οποίαν ουδείς λογοδότησε ή τιμωρήθηκε, ότι η μεσαία τάξη είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, ότι αυτή φορτώθηκε και φορτώνεται το μεγαλύτερο φορολογικό βάρος και άλλα παρόμοια, τίποτα όμως δεν πράττουν για να αποκαταστήσουν την αδικία. Λόγια, λόγια, λόγια…
Αντίθετα συνεχίζουν να την απομυζούν με την υπερφορολόγηση, ιδιαίτερα της ακίνητης περιουσίας και με τον περιβόητο ΕΝΦΙΑ, φόρο που ούτε η οθωμανική αυτοκρατορία δεν είχε επιβάλει, και με τον ουσιαστικό αποκλεισμό της από τα διάφορα προγράμματα για δήθεν ενίσχυσης των ευάλωτων ομάδων.
Η τάξη, η οποία είναι το κυριώτερο και σταθερώτερο θεμέλιο της δημοκρατίας, αυτή στην οποίαν ανήκουν άνθρωποι προκομμένοι και εργατικοί και καταξιωμένοι στην κοινωνία, η τάξη που δε μπορεί να βγει στους δρόμους να διαδηλώσει και να φωνάξει, στην οποίαν φορτώνουν ή μάλλον υπερφορτώνουν με φορολογικά βάρη, αποκλείεται ουσιαστικά από τα προγράμματα, στα οποία εντάσσονται τόσο οι πραγματικά φτωχοί, αλλά και όσοι παριστάνουν τους φτωχούς κρύβοντας τα πραγματικά τους εισοδήματα, όπως π.χ. από το πρόγραμμα «εξοικονομώ» και την αντικατάσταση των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών.
Η τάξη που τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και τελευταία του ΣΥΡΙΖΑ, με τις υπερφορολογήσεις από τη μια και τις διαδοχικές περικοπές μισθών και συντάξεων από την άλλη, κατάντησαν σα στυμμένη λεμονόκουπα και την οποίαν εξακολουθούν συνειδητά να ξεζουμίζουν.
Μοιράζει ο κ. Μητσοτάκης λεφτά – περί τα 43 δις έχει μέχρι στιγμής μοιράσει σε επιδόματα - άλλοτε από τα δανεικά που φορτώνει στις μέλλουσες γενιές, και άλλοτε από τα λεφτά που παίρνει από την ΕΕ. Με την επιδοματική πολιτική του, όπως και με την εισοδηματική πολιτική του Τσίπρα και της κυβερνήσεώς του, έχουν καταργήσει την ισονομία και την ισοπολιτεία.
Υπενθυμίζω τα βασικά ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα του Συντάγματος, τα οποία είναι η ισονομία και η ισοπολιτεία (άρθρο 4.1 Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, και 4.2 Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις).
Δυο παραδείγματα:
Το πρώτο αφορά τη θέρμανση. Αντί να μοιράζει επιδόματα, όφειλε η κυβέρνηση να μειώσει τον φόρο στα καύσιμα και να λάβει υπόψη της τις χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στις ορεινές περιοχές, ώστε όλοι οι πολίτες να νοιώθουν ότι είναι ίσοι.
Το δεύτερο αφορά το πρόγραμμα «εξοικονομώ»: Δεν είναι λογικό και δίκαιο και νόμιμο η μεσαία τάξη, στην πλάτη της οποίας πέφτει το μεγαλύτερο βάρος της φορολογίας, να αποκλείεται ουσιαστικά από αυτό.
Με βάση την ισοπολιτεία δεν είναι νόμιμο και δίκαιο να συνεχίζεται αυτή η τακτική, δηλαδή ο ουσιαστικός αποκλεισμός της μεσαίας τάξης, σχετικά με τη θέρμανση, το «εξοικονομώ» και προσεχώς την αντικατάσταση των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών.
Σε αυτήν την τριτοκοσμική χώρα φαίνεται ότι είτε θα πρέπει να είσαι πράγματι φτωχός – και ουδείς αρνείται την ενίσχυση των συμπολιτών μας αυτών - ή να παριστάνεις τον φτωχό, είτε αφ’ ετέρου να είσαι πάμπλουτος και υπέρπλουτος, όποτε θα έχεις άλλη, ευνοϊκή, μεταχείριση από την εξουσία. Η μεσαία τάξη δεν έχει θέση σε μια τέτοια χώρα. Γι’ αυτό και την έχουν διαλύσει ενσυνείδητα.
Είναι μια χώρα που οι κυβερνώντες δε σεβάστηκαν και δεν εκτίμησαν ποτέ τους επιστήμονές της, που δε νοιάστηκε ποτέ για τους νέους, που η κομματοκρατία καλά κρατεί, που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χρωστούν συνολικά περίπου μισό δισεκατομμύριο στις τράπεζες και ουδείς τους ενοχλεί, όπου η διάκριση των εξουσιών είναι ανύπαρκτη, όπου η μόνη έγνοια των κυβερνώντων είναι η ικανοποίηση των προσωπικών φιλοδοξιών τους, όπου γι’ αυτούς η ευημερία των πολιτών, είτε στις πόλεις βρίσκονται είτε, πολύ χειρότερα, στην ύπαιθρο χώρα, είναι δευτερεύον ζήτημα.
Συνέπεια της τραγελαφικής πολιτικής τους είναι η μόνη χώρα, της οποίας ο μισός πληθυσμός ζει στην περιοχή των Αθηνών και του Πειραιώς, της οποίας η ύπαιθρος χώρα –τα πανέμορφα χωριά της– έχει ερημωθεί και, αντί να ληφθούν μέτρα, ώστε να ξαναζωντανέψουν, γίνεται το αντίθετο, όπως πρόσφατα έχει αναδείξει ο «Πρωινός Λόγος» με σχετική πρωτοσέλιδη ανάλυσή του.