Κοιτούσε το ταβάνι!

 Αυτό το καφενείο του χωριού, είναι ανώτερο και από το Σχολαρχείο των περασμένων δεκαετιών! Εκεί αναπτύσσονταν ιδέες, διαμορφώνονταν ιδεολογίες και σχολιάζονταν παλιές ιστορίες... Οι τοίχοι αυτού του καφενείου, άκουσαν τα περισσότερα ΘΑ των πολιτικών, που κατά καιρούς περνούσαν, να …χτυπήσουν πλάτες ψηφοφόρων, για να εξασφαλίσουν την εκλογή τους! Εκεί οι θαμώνες μιλούσαν για τη φτώχεια που πέρασαν, αλλά και για τις υποσχέσεις των πολιτικών που ακόμη παραμένουν ανεκπλήρωτες! Όποιο κόμμα κέρδιζε… στο γκάλοπ του καφενείου, αυτό κέρδιζε και πανελλαδικά! Δύσκολα να έπεφταν έξω στις

εκτιμήσεις τους! Ήξεραν με ακρίβεια τι ψηφίζει το… Κολωνάκι (καλά αυτό το ξέρει και ο πλέον αδαής), τι ψηφίζει η Κρήτη, η Μακεδονία, η Ήπειρος!
Είχαν πολιτικό αισθητήριο κι ας ήταν άνθρωποι φτωχοί! Η τσέπη τους δεν είχε ποτέ λεφτά! Και αυτή την οικονομική αθλιότητα, τη… μαλάκωνε με τα λόγια του, ο υποψήφιος βουλευτής, που τους μιλούσε προεκλογικά, …αγγίζοντας την καρδιά τους: Δεν είστε καθόλου φτωχοί τους είπε. Φτωχός δεν είναι εκείνος που δεν έχει λεφτά, αλλά εκείνος που δεν έχει… ιδέες! Και εσείς έχετε πολλές… και καλές ιδέες! Και ένας θαμώνας πάμφτωχος και πολιτικά αντίθετος, με τον υποψήφιο βουλευτή, του είπε με… ευγένεια: Κύριε βουλευτά, λεφτά δεν έχω, αλλά έχω μία … καλή ιδέα: Στην αρχή του χρόνου, οι τρεις Μάγοι, μου έστειλαν τρία δώρα: ΔΕΗ-ΝΕΡΟ-ΤΗΛΕΦΩΝΟ! Έχετε καμιά καλή ιδέα, πώς θα τα πληρώσω; Ο …υποψήφιος, κοιτούσε αμήχανα… το ταβάνι του καφενείου!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.