Καιρός να διεκδικήσουμε τις πολεμικές αποζημιώσεις!

on .

«Η υποτέλεια δεν είναι το μέλλον μας, όταν έχουμε δίκαιο 100% για τις αποζημιώσεις», έγραψε ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης στην «Εστία» αναφερόμενος στα ναζιστικά εγκλήματα κατά της χώρας μας κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Και βέβαια κανένας δε θα διαφωνήσει μαζί του. Και μάλιστα προσθέτει ότι οι απαιτήσεις είναι «απόλυτα τεκμηριωμένες».

Ένα θέμα που κατά καιρούς οι κυβερνώντες, πρώην και νυν, ανακινούν λίγο πριν τις εκλογές, στη συνέχεια όμως ως κυβέρνηση δεν αποτολμούν ούτε να το αναφέρουν στις συναντήσεις τους με Γερμανούς αξιωματούχους, όπως στην πρόσφατη επίσκεψη της Μέρκελ στη χώρα μας, και μάλιστα την 28η Οκτωβρίου!
Το εύλογο ερώτημα που θα μπορούσε ένας πολίτης να απευθύνει στον Νικήτα Κακλαμάνη είναι το εξής: Αφού ανήκετε στο κόμμα που μας κυβερνά, γιατί ως αντιπρόεδρος της Βουλής δεν ενεργείτε, σε συνεννόηση και με τον πρόεδρο της Βουλής και τον πρωθυπουργό, ώστε να προχωρήσει η χώρα μας νομικά στη διεκδίκηση και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων;
Αν οι κυβερνώντες δεν έχουν τη τεχνογνωσία, ας ζητήσουν τη βοήθεια διεθνούς κύρους νομικών και των Ισραηλινών, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να δικαιωθεί σε μια νομική διαδικασία κατά της Γερμανίας.
Το σύνολο των αποζημιώσεων, σύμφωνα με το πόρισμα της ειδικής επιτροπής που είχε οριστεί παλαιότερα για να εξετάσει το θέμα, ανέρχεται στα 350 δισεκατομμύρια ευρώ! Όσο δηλαδή περίπου το χρέος έναντι των δανειστών μας!
Και εκεί που μας χρωστάγανε, επέβαλαν στη χώρα μας εκδικητικά το ένα μνημόνιο μετά το άλλο μειώνοντας δραστικά τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών και οδηγώντας χιλιάδες συνανθρώπους μας στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την αυτοκτονία, την εξαγορά ρωμαλέων επιχειρήσεων έναντι πινακίου φακής, την υποθήκευση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας για έναν αιώνα στους δανειστές και εξαναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες νέους, στην πλειοψηφία τους προσοντούχους, στη ξενιτειά. Και όλα αυτά δήθεν για την «ανόρθωση» της Ελληνικής οικονομίας και περιορισμό του δημοσίου χρέους!
Το ότι αυτά τα «προγράμματα» απέτυχαν οικτρώς, δε χρειάζεται άλλες αποδείξεις από την ομολογία αυτών που τα επέβαλαν, καθώς και το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά έφτασε στα 400 δις ευρώ! Όλα αυτά τα χρόνια της επιβολής της άκρας λιτότητας και της φτώχειας στην πατρίδα μας από τη Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, τόλμησε κάποιος πρωθυπουργός να απαιτήσει τις αποζημιώσεις; Όχι, βέβαια!
Η νοοτροπία της υποτέλειας, επομένως, δεν είναι κάτι που αναφέρεται στο μέλλον! Είναι μια νοοτροπία των κυβερνώντων που αρχίζει το ολιγώτερο από την περίοδο του εμφυλίου, με διαδοχικές εξαρτήσεις της χώρας αρχικά από το Ηνωμένο Βασίλειο και αργότερα από τις ΗΠΑ, εξάρτηση και υποτέλεια που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αυτή τη φορά από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, και, τουλάχιστον όπως προβλέπω, θα συνεχίζεται και στο μέλλον.
Τα απερίγραπτα ναζιστικά Γερμανικά εγκλήματα κατά της χώρας μας κατά την περίοδο της κατοχής παραμένουν σχεδόν άγνωστα και στους σημερινούς Έλληνες πολίτες, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως του Διστόμου και των Καλαβρύτων ή τα ναζιστικά εγκλήματα του τόπου ή της περιοχής τους, και αυτά σε πολύ γενικές γραμμές.
Άγνωστα είναι και στους σημερινούς Γερμανούς και Ευρωπαίους πολίτες, καθώς και στον υπόλοιπο κόσμο. Καμιά προσπάθεια από τους κυβερνώντες για να πληροφορηθεί ο κόσμος για αυτά τα απάνθρωπα εγκλήματα, τις χιλιάδες αθώων θυμάτων, τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών παιδιών και ενηλίκων από την πείνα, τα φρικτά βασανιστήρια, την πλήρη καταστροφή των υποδομών της χώρας, την εξαθλίωση του πληθυσμού, την πυρπόληση πέραν των χιλίων οικισμών μαζί με τους κατοίκους τους και πολλά άλλα.
Εβδομήντα έξι χρόνια μετά την απελευθέρωση, δε θα έπρεπε να είχε ανεγερθεί ένα μνημειακό μουσείο των Γερμανικών ναζιστικών εγκλημάτων, όπου με φωτογραφίες και ταινίες και αφηγήσεις των ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα, καθώς και με σχετικούς χάρτες, θα μπορούσε ο επισκέπτης να ενημερωθεί δεόντως για όλα αυτά τα εγκλήματα; Ένα μουσείο αντίστοιχο του Εβραϊκού ολοκαυτώματος, στο οποίο θα οδηγούσαν οι κυβερνώντες κάθε ξένον υψηλά ιστάμενον επισκέπτη, όπως ξένους ηγέτες που επισκέπτονται τη χώρα μας, καθώς και ξένες σημαντικές προσωπικότητες, για να γνωρίσουν τις ναζιστικές θηριωδίες; Αν είχε προ πολλού δημιουργηθεί, εκεί θα έπρεπε πρωτίστως να οδηγήσουν τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ και όποιον άλλον Γερμανό αξιωματούχο επισκέπτεται τη χώρα μας. Ώστε να μην κωφεύουν και να μη νίπτουν τας χείρας των! Είναι το ελάχιστο χρέος προς τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς της πατρίδας μας από τους Γερμανούς κατακτητές.
Παρεμπιπτόντως, πολεμικές αποζημιώσεις επιβλήθηκαν, ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία, από τους Αθηναίους στους Σαμίους μετά την αποτυχημένη αποστασία τους από την Αθηναϊκή ηγεμονία το 440/439 π.Χ. και τη συνθηκολόγησή τους ύστερα από πολύμηνη πολιορκία, στο ποσό των 1276 ταλάντων! Δηλαδή 7.656.000 δραχμές! Ένα αστρονομικό ποσό, θα λέγαμε, αν σκεφτεί κανείς ότι το ημερομίσθιο ενός κωπηλάτη στις Αθηναϊκές τριήρεις ήταν μια δραχμή την ημέρα.
Ένα άλλο θέμα που έθιξε ο αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων είναι η στάση του ΕΛΙΑΜΕΤ στα εθνικά θέματα: κατηγορεί ευθέως τα στελέχη του ότι επιθυμούν «συμβιβαστική λύση» στα εθνικά θέματα, όχι μόνο στο θέμα των αποζημιώσεων, αλλά και στα ελληνοτουρκικά, «ακόμη και αν μπορεί να κοστίσουν μέχρι και τον «ακρωτηριασμό» της ελληνικής επικράτειας». Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, μήπως θα έπρεπε ήδη να είχε επέμβει εισαγγελέας;
Συνοψίζοντας,
- πρώτο, οφείλει η Βουλή και η Κυβέρνηση, με τη στήριξη των άλλων πολιτικών κομμάτων, καθώς και με τη συνδρομή άλλων ιδρυμάτων και συλλόγων, όπως π.χ. της Ακαδημίας Αθηνών και του Δικηγορικού Συλλόγου, να προχωρήσει μεθοδευμένα, υπερβαίνοντας την κάθε είδους υποτέλεια, στη διεκδίκηση του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων.
- Δεύτερο, να προγραμματίσει την άμεση ίδρυση ενός Πανελλήνιου μνημειακού μουσείου των ναζιστικών εγκλημάτων που διεπράχθησαν σε βάρος του Ελληνικού λαού από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Προϋπόθεση για τη δικαίωση του αγώνα αυτού είναι η διαφώτιση της παγκόσμιας κοινής γνώμης και των ηγετών των διαφόρων χωρών για όλα αυτά τα εγκλήματα. Μόνον έτσι θα πεισθεί ο Ελληνικός λαός ότι η υποτέλεια δεν θα είναι το μέλλον μας ως συνέχεια του θλιβερού παρελθόντος! Όταν οι πράξεις επιτέλους θα είναι ισόρροπες με τα λόγια.