Η αποδοχή…

on .

Όλοι πλέον γνωρίζουμε το μπούλινγκ, τον νέο όρο που μπήκε δυναμικά στη ζωή μας! Που μπήκε για να κάνει ζημιά στην ψυχή κάθε ανθρώπου… Και «εκδηλώνεται» παντού, σε ανθρώπους διαφόρου ύψους, βάρους, χρώματος και άλλων ατελειών του ανθρωπίνου σώματος…
Και αυτό το «παιχνίδι» παίζεται παντού! Στο δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο, ακόμη και μέσα στην ίδια την οικογένεια! Είναι, δυστυχώς, μία ασθένεια το μπούλινγκ που απλώθηκε παντού… Ρατσισμός, με πολλές συνέπειες!
Στην οικογένεια, ζευγάρια με μακρά διαδρομή, ανακαλύπτουν… μετά από χρόνια στο σύντροφό τους ατέλειες ψυχικές και σωματικές!
Και οι… φιλοφρονήσεις πάνε κι έρχονται… Τα επίθετα του έρωτα και της αγάπης… εξαφανίστηκαν με το χρόνο και βγαίνουν στο προσκήνιο, στο καθημερινό λεξιλόγιο του συντρόφου, όλα τα αρνητικά για τον άνθρωπο που κάποτε… λάτρευε!
Έτσι, ο άντρας πετάει στη γυναίκα του την πρώτη βολή: Πώς πάχυνες έτσι… ασήκωτη έγινες! Και αυτή: Σε είχα πάρει με… τρίχες στο κεφάλι, τώρα μου έγινες αγνώριστος!
Αυτοί οι «διάλογοι» δεν γίνονται με… αγαθές προθέσεις, γιατί στη χροιά της φωνής τους διαφαίνεται μια ρατσιστική διάθεση, που πληγώνει! (Ο χρόνος παίζει… το ρόλο του!).
Δημιουργείται λοιπόν ένα βαρύ κλίμα ζηλοτυπίας, σε κοινή συμβίωση δεκαετιών!
Νόμιζε η… εύσωμη πλέον σύζυγος, πως… ο φαλακρός έχει ακόμη πέραση! Και του λέει με… παράπονο:
Αφού έχεις… άλλη στην καρδιά
εμένα τι με θέλεις
να μου παιδεύεις… το κορμί
που διόλου… δε λατρεύεις!
Συνεπώς, εάν ο άνθρωπος δεν μεγαλώσει αποδεχόμενος τη σκληρή πραγματικότητα (των κιλών, των μαλλιών και των συναφών), θα φύγει δυστυχώς απ’ τη ζωή, χωρίς να έχει ζήσει! Κι όπως όλοι γνωρίζουμε, η ζωή είναι μία!
Αγάπα λοιπόν τον άλλον, με τα «ελαττώματά του»!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.