Να γιατί πολλοί ζητούν επανατοποθέτηση του αγάλματος της Φρειδερίκης στην Κόνιτσα

Τον τελευταίο καιρό έχουν δημοσιευθεί επιστολές με τις οποίες ζητούν «να επανατοποθετηθεί στη θέση που ήταν πρώτα το Άγαλμα της Φρειδερίκης»… Σχετική είναι και η επιστολή της κ. Άννας Ευγενίου Χούσου στον Π.Λ. που δημοσιεύτηκε πρόσφατα.
Ας δούμε, όμως, πως είχαν τα γεγονότα στην περιοχή μας την εποχή εκείνη:
Ο «Δημοκρατικός Στρατός» (έτσι ονόμαζαν οι αντάρτες τον στρατό τους) άρχισε ραγδαία και σταθερά να εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση Τσαλδάρη έφερε στη Βουλή ένα αυστηρό νομοσχέδιο «περί εκτάκτων μέτρων δια την δημοσίαν τάξιν», που το ψήφισαν όλοι οι βουλευτές εκτός από τους Φιλελεύθερους του Σοφούλη που είχαν απόσχει. Με το νόμο αυτό μπορούσε να επιβληθεί η ποινή του θανάτου ή άλλες βαριές ποινές, για διάφορα αδικήματα αμέσως ή εμμέσως, σχετιζόμενα με την οργάνωση και τη δράση των ανταρτών. Επιπλέον, επετρέπετο στις αστυνομικές αρχές να ενεργούν κατ’ οίκον έρευνες ημέρα και νύχτα για την ανακάλυψη όπλων και πολεμικού υλικού.
Ο νόμος αυτός ήταν χρήσιμος ενόψει της θύελλας που άρχιζε, ήταν όμως συγχρόνως και επικίνδυνος, λόγω του φανατισμού που επικρατούσε στα κατώτερα όργανα του κράτους.
Καθηγητές Πανεπιστημίου και ανώτεροι υπάλληλοι, στενά συνδεδεμένοι άλλοτε με το ΕΑΜ, απελύθησαν. Ο Σαράφης, ο Μπακιρτζής και μια εκατοντάδα απόστρατων αξιωματικών εκτοπίσθηκαν στα Νησιά. Οι Αρχές ασφαλείας έλεγαν – ορθά ή εσφαλμένα – ότι επρόκειτο να φύγουν στο βουνό για να στελεχώσουν αντάρτικα τμήματα. Αυτονόητο είναι ότι αυτά δεν υπήρξαν τα αίτια της ανταρσίας. Η ανταρσία θα γινόταν οπωσδήποτε, γιατί τα αίτιά της ήταν πολύ βαθύτερα…
Εκεί που είχαν φθάσει τα πράγματα, το λόγο τον είχαν τα όπλα. Ο στρατηγικός σκοπός των ανταρτών ήταν να ενοχλεί συνεχώς περισσότερο την καθημερινή ζωή του αντιπάλου, ώστε να τον υποχρεώσει να ζητήσει έλεος.
Ο στρατηγικός σκοπός του Εθνικού Στρατού ήταν να ανακαλύψει τους αντάρτες και να τους συντρίψει, ώστε να πάψουν να δρουν. Αυτό ήταν πιο πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
Έτσι συμβαίνει πάντα στους ανταρτοπολέμους.
Οι συγκρούσεις υπήρξαν πολλές και αιματηρές.
Σημειώθηκαν επιδρομές κατά της Φλώρινας και Κόνιτσας (Δεκέμβριος 1947) στην οποία οι αντάρτες είχαν σκοπό να εγκαταστήσουν την «Ελεύθερη Κυβέρνηση».
TTT
Μετά την αιματηρή μάχη της Κόνιτσας, έφθασε αεροπορικώς στα Γιάννινα η Βασίλισσα Φρειδερίκη και στις 7 Ιανουαρίου 1948, με τζιπ και παρά την απαγόρευση των στρατιωτικών αρχών πήγε στην κωμόπολη, όπου της επιφυλάχθη θερμή υποδοχή από τους πολιορκημένους κατοίκους.
Η χειρονομία αυτή της Βασίλισσας προκάλεσε ενθουσιασμό.
Με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου τοποθετήθηκε το άγαλμα της Βασίλισσας Φρειδερίκης στην κεντρική πλατεία της Κόνιτσας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΕΤΣΗΣ