ΤΣΑΤΡΑ ΠΑΤΡΑ…
«Ελάτε παιδιά… μπαίνουμε στο γήπεδο και νικάμε… θέλω ψηλές μπαλιές στο σέντερ φορ»…
Δεν είμαι σίγουρος αν η ανοργανωσιά που μας χαρακτηρίζει ως ράτσα οφείλεται στο DNA μας ή είναι ζήτημα παιδείας, όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι ειδικοί. Μπορεί να είναι και τα δύο! Μπορεί και κανένα από αυτά! Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι το ίδιο όπως αποκαλύπτεται στην ιστορία που ακολουθεί:
Δυο κατασκευαστικές εταιρείες είχαν αναλάβει - πριν από όχι και πολλά χρόνια - από ένα κομμάτι ενός υδροηλεκτρικού έργου της ΔΕΗ. Η μία ήταν ελληνική και η άλλη νορβηγικών
συμφερόντων. Πιάσανε ταυτόχρονα δουλειά στα μέσα του Σεπτέμβρη με στόχο ως τις αρχές του επομένου έτους το έργο να έχει παραδοθεί στην δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού προς εκμετάλλευση.
Εκείνη την εποχή παρακολουθούσα ένα τεχνικό έργο στην ίδια ορεινή και απόκρημνη περιοχή και σχεδόν καθημερινά περνούσα από το εργοτάξιο που είχαν αναπτύξει οι δύο αυτές κατασκευαστικές εταιρείες. Η αίσθηση που είχα στην αρχή, με την πρώτη επιπόλαιη ματιά, ήταν ότι η ελληνική εταιρεία τα πήγαινε πολύ καλύτερα στο κομμάτι που της είχε ανατεθεί, σε αντίθεση με τη νορβηγική που παρουσίαζε χαρακτηριστικές καθυστερήσεις.
- Βρε τους ανόητους τους Νορβηγούς, θα τους πιάσει ο βαρύς χειμώνας και δεν πρόκειται να τελειώσουν ούτε στον αιώνα τον άπαντα! είπε ένας από τους τρεις συνεργάτες μου και οι άλλοι δυο συμφώνησαν μεγαλοφώνως.
Είναι αλήθεια ότι τα χωματουργικά μηχανήματα, τα τεράστια φορτηγά που μετέφεραν αδρανή υλικά και οι «Έλληνες» τεχνίτες και εργάτες εργάζονταν πυρετωδώς και ως το τέλος Οκτωβρίου το έργο στον δικό τους τομέα είχε ολοκληρωθεί στο εξήντα περίπου τοις εκατό, μπορεί και περισσότερο. Αντίθετα στη νορβηγική πλευρά, ακόμη ασχολιόντουσαν με την οργάνωση του εργοταξίου, την κατασκευή υποδομών για την άνετη και ασφαλή διαμονή του προσωπικού τους και τη διάνοιξη παράλληλων βοηθητικών δρομολογίων. Ως και δορυφορικές κεραίες είχαν τοποθετήσει για να ψυχαγωγείται το προσωπικό τους στις ώρες αναπαύσεως.
- Βρε τους ανόητους τους Νορβηγούς, όλοι εδώ γύρω ξέρουν ότι αρχές Νοέμβρη ασπρίζουν τα πάντα από το χιόνι. Δεν πρόκειται να τελειώσουν ούτε του χρόνου τον Αύγουστο! είπε ο έτερος των συνεργατών μου και αυτή τη φορά συμφωνήσαμε μεγαλοφώνως όλοι!
Ωστόσο τις επόμενες μέρες, όταν είχαν τελειώσει όλες οι προκαταρκτικές και οργανωτικές εργασίες των Νορβηγών, όλα τα μέσα και το προσωπικό τους άρχισαν να εργάζονται μεθοδικά και με απίστευτη ταχύτητα. Ταχύτητα, που διόλου δεν επηρεάστηκε από την έντονη χιονόπτωση που ακολούθησε μια εβδομάδα αργότερα.
Από την άλλη πλευρά, στον τομέα της ελληνικής εταιρείας τα πάντα σταμάτησαν ακαριαία. Τα μεγάλα φορτηγά κολλήσανε στις λάσπες και οι υπεύθυνοι του εργοταξίου πηγαινοέρχονταν εδώ κι εκεί, χωρίς αιτία κι αφορμή, με κολλημένο ένα κινητό τηλέφωνο στ’ αυτί τους!
- Βρε τους τυχερούς τους Νορβηγούς, αν κράταγε ακόμη λίγο ο καιρός, η ελληνική εταιρεία θα είχε τελειώσει πρώτη, είπε ο τρίτος των συνεργατών μου που είχε δει το θέμα πατριωτικά!
- Ανάθεμά την, την κλιματική την αλλαγή! συμφώνησε ο δεύτερος!
- Κάποιος θα τους γρουσούζεψε! συμπλήρωσε ο πρώτος…
Για την ιστορία τώρα θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι Νορβηγοί στα μέσα Ιανουαρίου είχαν παραδώσει το έργο, είχαν πληρωθεί και είχαν ήδη φύγει για την επόμενη εργολαβία! Το προσωπικό της ελληνικής εταιρείας φάνηκε πάλι στο εργοτάξιο στο μισά του μήνα Μάρτη... με το δάχτυλο στο χάρτη!
«Ελάτε παιδιά ορμάτε… θέλω ψηλές μπαλιές στο σέντερ φορ… με πολύ φάλτσο»!
