Το «αυγό του φιδιού» εκκολάπτεται πάλι;

 Με αφορμή την οργανωμένη, όπως δείχνουν τα στοιχεία και απρόκλητη επανεμφάνιση νεοναζιστικών ομάδων στα ΕΠΑΛ Σταυρούπολης και Ευόσμου της Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Ν. Ηράκλειο Αττικής και τον τραυματισμό αντιφασιστών διαδηλωτών, μαθητών και νεολαίων της ΚΝΕ, μόλις ένα χρόνο από την καταδίκη της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», ως εγκληματικής φασιστικής οργάνωσης, ξεκίνησε και πάλι μια αδιέξοδη συζήτηση για το αν το «αυγό του φιδιού» εκκολάπτεται.
Στα θλιβερά αυτά γεγονότα προστέθηκαν και οι προκλητικές ρατσιστικές αναρτήσεις και οι φασιστικές δηλώσεις του βουλευτή της Ν.Δ. Κ. Μπογδάνου, δυστυχώς και εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τις οποίες αποδοκίμασε ο υπουργός εξωτερικών κ. Δένδιας και αναγκάσθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός με μια αμήχανη δήλωσή του να διαγράψει τον βουλευτή από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ.. Ο βίος και η πολιτεία του κ. Μπογδάνου ήταν σε όλους γνωστή και πριν ακόμη γίνει βουλευτής, αλλά παρ’ όλα ταύτα τον είχε προτείνει ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης ως υποψήφιο.
Την ίδια στιγμή ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάνει τα στραβά μάτια για τους γνωστούς πλέον ακροδεξιούς υπουργούς του και συνοδοιπόρους του κ. Καρατζαφέρη και του κ. Πλεύρη, καθώς και στα πληρωμένα από τον κ. Πέτσα ραδιο-τηλεοπτικά ΜΜΕ, που τους χαϊδολογούν και δικαιολογούν.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν ότι από την επόμενη μέρα της δικαστικής καταδίκης της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», οι νοσταλγοί των φασιστικών ταγμάτων εφόδου, με την ανοχή της ίδιας της κυβέρνησης της Ν.Δ., επιχειρούν να ανακάμψουν, διεισδύοντας ακόμη και στα σχολεία.
Η υποκρισία της σημερινής νεοφιλελεύθερης δεξιάς κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη ξεπέρασε κάθε όριο. Μη μπορώντας να αμφισβητήσουν τα αδιάσειστα στοιχεία των μέχρι στιγμής ανακρίσεων, ξαναθυμήθηκαν την γνωστή θεωρία «των δύο άκρων» για να δικαιολογήσουν τις επιθέσεις αυτές των νεοναζιστών κατά των λαϊκών διεκδικήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων και των σπουδαστών.
Η θεωρία αυτή κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ και στην Ευρ. Ένωση για να καλύψει τα κάθε λογής φασιστικά μορφώματα και σχήματα, που φύτρωναν κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου εναντίον της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για πρώτη φορά στη χώρα μας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την ανοχή - αν όχι και την καθοδήγηση της δεξιάς (υπόθεση Μπαλτάκου)-, ένα νεοναζιστικό κόμμα (ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) βρισκόταν ήδη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, τα τάγματα εφόδου του οποίου δολοφονούσαν αντιφασίστες (Π. Φύσσας) και εργαζόμενους (Λουκμάν) και τρομοκρατούσαν με την ανοχή της αστυνομίας ξένους πρόσφυγες, φοιτητές και Νεολαίους της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ και εργαζόμενους. Έτσι με την θεωρία αυτή η οποία κυκλοφορεί σε όλα σχεδόν τα κυβερνητικά στελέχη και τα κυβερνητικά ΜΜΕ «ξεπλένεται» η εξίσωση της υπαρκτής πλέον και εντός του Κοινοβουλίου φασιστικής δράσης των φασιστικών αυτών στοιχείων με τις διαμαρτυρίες των αριστερών και λοιπών συνδικαλιστικών οργανώσεων και των φοιτητών.
Ο βουλευτής Κ. Μπογδάνος και μετά την διαγραφή του, ήταν αρκετά αποκαλυπτικός και μέσα στο Κοινοβούλιο. Μη μπορώντας να ξεπεράσει το μίσος του κατά της Αριστεράς, απαντώντας στις θέσεις του ΚΚΕ χωρίς, καμία δικαιολογία επέμεινε στις φασιστικές του θέσεις ισχυριζόμενος ότι «ο αντικομουνισμός είναι ιδεολογία». Δεν μας λέει τι είναι και τι πιστεύει, αλλά μας λέει ότι είναι κατά του κομμουνισμού. Δυστυχώς είναι πολλοί οι ομοϊδεάτες του Μπογδάνου στην κυβέρνηση και την Ν.Δ., καθώς και δημοσιογραφικά φερέφωνά τους που αποδέχονταν μια… σοβαρή ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο έτερος εκλεκτός βουλευτής της δεξιάς, ο κ. Κυρανάκης «ανακάλεσε εις την τάξη» τον ίδιο τον πρωθυπουργό ζητώντας του τον συγκεκριμένο λόγο της διαγραφής του Μπογδάνου. Φυσικά απάντηση επ’ αυτού δεν υπήρξε μέχρι σήμερα. Ο φασισμός ουδέποτε καταδικάσθηκε από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις της Ν.Δ., πολύ δε περισσότερο από την σημερινή και την κυβέρνηση Σαμαρά. Τα τελευταία χρόνια το ακροδεξιό –φασιστικό φαινόμενο το είδαμε με πολλές παραλλαγές, όπως π.χ. στα «μακεδονικά» και στα αντιεμβολιαστικά συλλαλητήρια, καθώς και στον διχαστικό λόγο ορισμένων γνωστών υπουργών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Το αυγό του φιδιού (ο φασισμός δηλαδή) όχι μόνο έχει εκκολαφθεί αλλά κυκλοφορεί ελεύθερος τα τελευταία δέκα χρόνια και στο Ελλ. Κοινοβούλιο και στις σχολικές αίθουσες ακόμη και η κυβέρνηση της δεξιάς και η εγχώρια νεοφιλελεύθερη ελίτ (ΣΕΒ, μεγάλο κεφάλαιο κ.α.), προσποιείται ότι…ψάχνει να βρεί τα αίτια της κρίσης και της εξάπλωσής του.
Την ίδια ώρα εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και κυρίως νέοι μένουν ακάλυπτοι από τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και του υπουργού της αντεργατικής πλέον πολιτικής κ. Χατζηδάκη. Φτηνή εργασία για το Κεφάλαιο, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μερική απασχόληση, αυθαίρετες απολύσεις, κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, συμβόλαια μηδενικών ωρών, μπλοκάκια, έλλειψη ασφαλιστικής κάλυψης κ.α είναι μερικά από τα μέτρα για τα οποία υπερηφανεύονται τόσο ο κ. πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί του.
Παράλληλα αρνούνται να παραδεχτούν ότι η πραγματική αιτία όλων αυτών είναι το καπιταλιστικό σύστημα και ο νεοφιλελευθερισμός που εφαρμόζουν, υπακούοντας στα μεγάλα αφεντικά της Ευρ. Ένωσης και των ΗΠΑ.
Είναι η ίδια τακτική που ακολουθεί η σύγχρονη φασίζουσα παγκοσμιοποιημένη πλέον ιμπεριαλιστική ελίτ, η οποία ανέβασε τον Χίτλερ στην εξουσία. Το βλέπουμε ήδη σε πολλές κυβερνήσεις και κόμματα της Ευρ. Ένωσης, τις οποίες αποδέχονται και ενισχύουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ο αχαλίνωτος λαϊκισμός, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και οι κάθε είδους θρησκευτικοί φονταμενταλισμοί καλλιεργούνται σκόπιμα, κύρια στα λαϊκά στρώματα, που είναι οικονομικά ασθενέστερα και πιο ευάλωτα ιδεολογικά.
Ο μεγάλος Γερμανός θεατρικός συγγραφέας και ποιητής Μπ. Μπρέχτ σε δημοσίευμά του για τον φασισμό στα χρόνια του πολέμου, έγραψε ότι «...Ο εθνικοσοσιαλισμός –(το κόμμα του Χίτλερ)- μπορεί να καταπολεμηθεί μονάχα με την καταπολέμηση του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος. Είναι αδύνατο να θέλει κανείς να καταπολεμήσει τον Φασισμό, διατηρώντας τον Καπιταλισμό και την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής». Και πιο κάτω αποκαλύπτοντας την τακτική του συστήματος προσθέτει: «Ο καπιταλισμός είναι ένα πολιτικό - οικονομικό σύστημα που κάνει τις στερήσεις των πολλών ωφέλεια για τους λίγους. Γιατί ο καπιταλισμός δεν συντηρείται παρά την ένδεια των πολλών, συντηρείται ακριβώς από την ένδεια αυτών».
Ο ίδιος ο Μπρέχτ διαβλέποντας τον κίνδυνο επανάληψης του φαινομένου (του Χίτλερ), είπε ακόμη: «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει ακόμη και είναι πάλι σε οργασμό». Κι’ αυτό το είπε μετά την χαρά της αντιφασιστικής νίκης και το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μετά από τον οποίο, ως γνωστό, ξεκίνησε ο Ψυχρός Πόλεμος.
Αυτό τον νέο Φασισμό τον ένιωσε ο ίδιος ο Μπρέχτ, περνώντας από τις διώξεις που υπέστη κατά την περίοδο του μακαρθισμού στις ΗΠΑ, όπου ο τρόμος και η αθλιότητα του Γ΄ Ράιχ έδωσε την θέση της στην υστερία και την βαρβαρότητα του αντικομουνισμού. Αναρωτηθήκατε άραγε, ο νέος ψυχρός πόλεμος που άνοιξε ήδη ο πρόεδρος Μπάιντεν κατά της Κίνας και της Ρωσίας που μπορεί να μας οδηγήσει;