Τα άγρια άλογα των Μαρμάρων…
Πολλές εκπλήξεις ευχάριστες και με σημαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζει συχνά το φυσικό μας περιβάλλον χωρίς παρεμβάσεις του ανθρώπου. Μια απ’ αυτές είναι και η παρουσία αγρίων αλόγων στην περιοχή των Μαρμάρων.
Πιο συγκεκριμένα, εδώ και μια δεκαετία περίπου σε αγροτική περιοχή του χωριού που συνορεύει με το Ασβεστοχώρι και με το όνομα «Φτέρες» παρουσιάστηκαν δέκα περίπου άλογα.
Αρχικά εκτιμήθηκε ότι από κάπου ξέφυγαν ή κάποιος
επιτήδειος τα παράτησε, όπως συνήθως γίνεται με τα αδέσποτα ζώα γενικά. Όμως γρήγορα αντιληφθήκαμε ότι τα άλογα έχουν χαρακτηριστικά αγρίων ζώων και ότι ξέπεσαν στην περιοχή μας μάλλον από το κοπάδι των αλόγων του Σουλίου, αφού αποκλείστηκε η επιστροφή τους από την Εγνατία οδό.
Ο πληθυσμός αυξάνεται συνεχώς και σήμερα υπολογίζεται ο αριθμός πάνω από εκατό. Η ομορφιά τους, η δύναμή τους και η κινητικότητά τους μας εντυπωσιάζουν. Αυτή την περίοδο δέκα περίπου πουλάρια ομορφαίνουν την όλη ομάδα. Κινούνται σε μια μεγάλη περιοχή ανάμεσα στα Μάρμαρα και στο Ασβεστοχώρι χωρίς να έχουν σταθερό μέρος για ύπνο ή ξεκούραση.
Με την όλη παρουσία τους ελάχιστα προβλήματα προκαλούν στους κτηνοτρόφους του χωριού, καθότι τα πρόβατα έχουν λιγοστέψει και ουδείς καλλιεργεί σ’ αυτή την περιοχή ιδιωτικό χωράφι. Έτσι συνυπάρχουν άλογα, άνθρωποι και πρόβατα. Και γενικά πρόκειται για ένα θέαμα καταπληκτικό, αφού η πανίδα ποτέ στο παρελθόν δεν είχε στο χωριό μας ανάλογα χαρακτηριστικά.
Σιγά – σιγά αναπτύσσεται και στους κατοίκους μια ευαισθησία για τα άλογα αυτά, οπότε συχνά προσπαθούν να τα συναντήσουν και συζητάνε για την παρουσία τους στην ερημική περιοχή μας. Θα έλεγα ότι με τα άγρια άλογα των Μαρμάρων έχει απόλυτη εφαρμογή ο φυσικός νόμος που ορίζει ότι «η φύση απεχθάνεται το κενό»!
Ενδεικτικό, μάλιστα, του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα ξενόφερτα άλογα οι χωριανοί μου είναι και τούτο: Προ ημερών ρώτησα κτηνοτρόφο που έχει τα πρόβατά του σ’ αυτή την περιοχή με τα άλογα, γιατί διαρκώς ζητάει από τον Δήμο να στείλει υδροφόρα σε παρακείμενη δεξαμενή, όπου ποτίζει τα ζωντανά του.
Η απάντηση του Νίκου στην παρατήρησή μου γιατί δεν κλείνει τη βάνα και έτσι ξοδεύεται το νερό από τα άλογα ήταν τούτη: «Πρέπει να ενδιαφερόμαστε και για την πανίδα του τόπου»! Με αφόπλισε με την ευαισθησία του για το περιβάλλον κι ας δημιουργούν τα άγρια άλογα πρόβλημα στο κοπάδι του.
Εκτιμώ ότι χρειάζεται να ληφθούν κάποια μέτρα από το Δήμο ή από την Περιφέρεια ώστε να προστατεύονται τα ζώα αυτά από διάφορα προβλήματα. Έτσι χρειάζεται να κατασκευαστεί κάποιο σκέπαστρο, όπως στο Σούλι, όπου να προστατεύονται τα άλογα σε περίπτωση κακοκαιρίας και να βρίσκουν τροφή. Επίσης να τροφοδοτείται το καλοκαίρι και σε περίοδο ανομβρίας η υπάρχουσα δεξαμενή με νερό. Ως τότε νερό τα άλογα βρίσκουν σε λούτσα του Ασβεστοχωρίου.
Αλλά το πιο σοβαρό πρόβλημα για το μέλλον των αλόγων είναι άλλο. Οι ιδιοκτήτες χωραφιών σ’ αυτή την περιοχή ξεπουλάνε τα χωράφια τους αντί πινακίου φακής σε ξένους επιχειρηματίες. Και έτσι ο τόπος από μέρα σε μέρα γεμίζει είτε από φωτοβολταϊκά είτε από πτηνοτροφικές μονάδες. Γι’ αυτό, πριν είναι αργά για την πανίδα, χρειάζεται άμεσα να επέμβει φορέας του Κράτους ώστε να αγοραστεί η συγκεκριμένη περιοχή, να απαγορευτούν άλλες δράσεις και να μετατραπεί σε εθνικό δρυμό.
Ελπίζω κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν από τα άγρια άλογα των Μαρμάρων και να λάβουν τα χρειαζούμενα μέτρα. Όσο για τους κατοίκους που θέλουν να απολαύσουν το θέαμα των αλόγων, είναι η πρόσβαση είτε με αυτοκίνητο είτε με τα πόδια σ’ αυτή την περιοχή πολύ εύκολη.
Ο πληθυσμός αυξάνεται συνεχώς και σήμερα υπολογίζεται ο αριθμός πάνω από εκατό. Η ομορφιά τους, η δύναμή τους και η κινητικότητά τους μας εντυπωσιάζουν. Αυτή την περίοδο δέκα περίπου πουλάρια ομορφαίνουν την όλη ομάδα. Κινούνται σε μια μεγάλη περιοχή ανάμεσα στα Μάρμαρα και στο Ασβεστοχώρι χωρίς να έχουν σταθερό μέρος για ύπνο ή ξεκούραση.
Με την όλη παρουσία τους ελάχιστα προβλήματα προκαλούν στους κτηνοτρόφους του χωριού, καθότι τα πρόβατα έχουν λιγοστέψει και ουδείς καλλιεργεί σ’ αυτή την περιοχή ιδιωτικό χωράφι. Έτσι συνυπάρχουν άλογα, άνθρωποι και πρόβατα. Και γενικά πρόκειται για ένα θέαμα καταπληκτικό, αφού η πανίδα ποτέ στο παρελθόν δεν είχε στο χωριό μας ανάλογα χαρακτηριστικά.
Σιγά – σιγά αναπτύσσεται και στους κατοίκους μια ευαισθησία για τα άλογα αυτά, οπότε συχνά προσπαθούν να τα συναντήσουν και συζητάνε για την παρουσία τους στην ερημική περιοχή μας. Θα έλεγα ότι με τα άγρια άλογα των Μαρμάρων έχει απόλυτη εφαρμογή ο φυσικός νόμος που ορίζει ότι «η φύση απεχθάνεται το κενό»!
Ενδεικτικό, μάλιστα, του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα ξενόφερτα άλογα οι χωριανοί μου είναι και τούτο: Προ ημερών ρώτησα κτηνοτρόφο που έχει τα πρόβατά του σ’ αυτή την περιοχή με τα άλογα, γιατί διαρκώς ζητάει από τον Δήμο να στείλει υδροφόρα σε παρακείμενη δεξαμενή, όπου ποτίζει τα ζωντανά του.
Η απάντηση του Νίκου στην παρατήρησή μου γιατί δεν κλείνει τη βάνα και έτσι ξοδεύεται το νερό από τα άλογα ήταν τούτη: «Πρέπει να ενδιαφερόμαστε και για την πανίδα του τόπου»! Με αφόπλισε με την ευαισθησία του για το περιβάλλον κι ας δημιουργούν τα άγρια άλογα πρόβλημα στο κοπάδι του.
Εκτιμώ ότι χρειάζεται να ληφθούν κάποια μέτρα από το Δήμο ή από την Περιφέρεια ώστε να προστατεύονται τα ζώα αυτά από διάφορα προβλήματα. Έτσι χρειάζεται να κατασκευαστεί κάποιο σκέπαστρο, όπως στο Σούλι, όπου να προστατεύονται τα άλογα σε περίπτωση κακοκαιρίας και να βρίσκουν τροφή. Επίσης να τροφοδοτείται το καλοκαίρι και σε περίοδο ανομβρίας η υπάρχουσα δεξαμενή με νερό. Ως τότε νερό τα άλογα βρίσκουν σε λούτσα του Ασβεστοχωρίου.
Αλλά το πιο σοβαρό πρόβλημα για το μέλλον των αλόγων είναι άλλο. Οι ιδιοκτήτες χωραφιών σ’ αυτή την περιοχή ξεπουλάνε τα χωράφια τους αντί πινακίου φακής σε ξένους επιχειρηματίες. Και έτσι ο τόπος από μέρα σε μέρα γεμίζει είτε από φωτοβολταϊκά είτε από πτηνοτροφικές μονάδες. Γι’ αυτό, πριν είναι αργά για την πανίδα, χρειάζεται άμεσα να επέμβει φορέας του Κράτους ώστε να αγοραστεί η συγκεκριμένη περιοχή, να απαγορευτούν άλλες δράσεις και να μετατραπεί σε εθνικό δρυμό.
Ελπίζω κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν από τα άγρια άλογα των Μαρμάρων και να λάβουν τα χρειαζούμενα μέτρα. Όσο για τους κατοίκους που θέλουν να απολαύσουν το θέαμα των αλόγων, είναι η πρόσβαση είτε με αυτοκίνητο είτε με τα πόδια σ’ αυτή την περιοχή πολύ εύκολη.
