Στη μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων του 1948...

on .

• 15 Αυγούστου 1948, μεσάνυχτα και κάτι… Γενίτσαροι του «Δημοκρατικού Στρατού» («Στρατηγός» Μάρκος Βαφειάδης), απήγαγαν βιαίως κοριτσόπουλα (15 -17 ετών), προκειμένου να τα εντάξουν στις τάξεις του.
Η εντολή του «Στρατηγού», ήταν σαφής: πάση θυσία η αντικατάσταση από τις σοβαρές απώλειες του Δημοκρατικού Στρατού (λιποταξίες βιαίως στρατολογηθέντων, έλλειψη εθελοντών μαχητών, σοβαρές απώλειες από τις σφοδρές μάχες: Αλεξανδρούπολης, Φλώρινας, Αράχοβας, Νάουσας, Μετσόβου και Κόνιτσας).
Σκοπόν των μαχών η εξασφάλιση έδρας, για την εγκατάσταση της προσωρινής κυβέρνησης του Μάρκου.
Την ημέρα της Παναγίας, τη μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης, διάλεξαν οι οπλοφόροι, σαν άλλοι γενίτσαροι, για ν’ αρπάξουν απ’ τις αγκαλιές των γονιών τους, τα βλαστάρια τους!
Εκείνο το βράδυ, μαυροφορέθηκαν δεκάδες οικογένειες, από τα χωριά των περιοχών Ζίτσης, Πωγωνίου και άλλων. Δεκάδες παιδιά, αγόρια και κορίτσια, άφησαν κλαίγοντας τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους.
Οι απαγωγείς οπλοφόροι, αδιάφοροι!.. τους αρπαγέντες τους συγκέντρωσαν σε χώρο του Ζαγορίου.
Αλλοίμονο εάν οι αρπαχθέντες είχαν αδελφό στο «φασιστικό» στρατό. Ακολουθούσαν εκτελέσεις χωρίς άλλες διαδικασίες. Τα κουφάρια τους – σύμφωνα με μαρτυρίες – τα πέταγαν στα πουρνάρια, για να γίνουν τροφή των άγριων ζώων! Χωρίς ένα σημάδι που να δείχνει τον τόπο του μαρτυρίου. Για ένα μνημόσυνο, για ένα προσκύνημα και ένα χαρακτηριστικό δείγμα μιας σκιαίας συμπεριφοράς.
Ο εικοσάχρονος Σ από το χωριό Π, επιχείρησε να δραπετεύσει. Δυστυχώς συνελήφθη από οπλοφόρο και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου.
Ο αδερφός του Γ. αντελήφθη το γεγονός και διαμαρτυρήθηκε στους εκτελεστές. Δυστυχώς, είχε την ίδια τύχη!!..
Στις 29 Αυγούστου του 1949, η Ελληνική Σημαία υψώθηκε στο υψηλότερο σημείο (2520 μ.) του Γράμμου. Η Ελλάδα είναι πλέον Ελεύθερη!..