Να μας εμπνεύσουν…

Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, η Ελλάδα άγγιξε την κορυφή της υφηλίου! Ακούστηκε στο Τόκιο, ο Εθνικός μας ύμνος, ανέβηκε ψηλά η Ελληνική Σημαία, οι Ιάπωνες, μας έβαλαν και το συρτάκι του Ζορμπά, προς τιμήν μας! (αναγνώριση και τιμή, στην Άπω Ανατολή!)
Διαπιστώσαμε όλοι μας, λοιπόν, σ’ αυτή την Ολυμπιάδα, πως υπάρχει στ’ αλήθεια, μια άλλη Ελλάδα!
Η Ελλάδα της σοβαρότητας, της προσπάθειας, της νίκης…
Και εδώ επαληθεύεται το: Έξω πάμε καλά! Σε αντίθεση με την… εσωτερική μιζέρια μας! Όπου όλα υπολειτουργούν, τα κόμματα να συνεννοηθούνε δεν μπορούν, η κοινωνία κολλάει… στα μικρά και δεν έχει τη διάθεση να πάει… ψηλά και μακριά!
Υπήρξαν βέβαια, μεγάλα εμπόδια, που την απέτρεψαν να κάνει… άλματα! (εξαίρεση αποτέλεσε το… ονειρεμένο άλμα του Μίλτου Τεντόγλου!) Οικονομική κρίση διαρκείας, υγειονομική κρίση, έπεσαν όλα πάνω στην Ελληνική κοινωνία και έτσι πέρασε την πιο δύσκολη διετία!
Όμως δυσκολίες ανάλογες, ίσως και περισσότερες, αντιμετώπισαν και οι Έλληνες αθλητές, μέχρι να φτάσουν στο Τόκιο!
Έβαλαν όλα τα προβλήματα στην άκρη και αφοσιώθηκαν στον αθλητικό τους σκοπό! (άλλοι πηδώντας, άλλοι τρέχοντας, άλλοι τραβώντας κουπί - Στέφανε Ντούσκο, είσαι παλληκάρι!)
Έχουμε λοιπόν υποχρέωση, όλοι οι Έλληνες, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Ελλήνων αθλητών, που έλαβαν μέρος στην Ολυμπιάδα του Τόκιο! Την ανέβασαν ψηλά κερδίζοντας έτσι, διεθνή αναγνώριση και σεβασμό!
Αυτοί να μας εμπνεύσουν, να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες της καθημερινότητας που σήμερα βιώνουμε στον υπερθετικό βαθμό και να αντιμετωπίσουμε το μέλλον το ατομικό, αλλά και της χώρας, με αισιοδοξία και σιγουριά! Αυτή η κληρονομιά, είναι βαριά…

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.