Ευοίωνες προοπτικές για την περιοχή Ζίτσας!

on .

• Στα προηγούμενα φύλλα των «Παλμών της Ζίτσας» τρία άρθρα γραμμένα αντίστοιχα από τους Μανώλη Ματσάγκα, Λάμπρο Δρόσο και Πέτρο Μίσιο είδαν το φως της δημοσιότητας σε τοπικό και ευρύτερο περιβάλλον με μία κοινή αναφορά στην τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει το χωριό η ως τα χθες επώνυμη κωμόπολη της Ζίτσας.
Και τα τρία άρθρα εξέφραζαν την αγωνία των χωριανών για το αύριο που αναμένεται μελανό και έθεταν ή άφηναν να εννοηθεί ένα «κάτι πρέπει να γίνει», πρέπει να αντιδράσουμε, μάλλον αργά αλλά πρέπει. Όλα έδειχναν ότι αυτό το πρέπει οφείλει να ξεκινήσει από την τοπική κοινότητα με μια γενική συνέλευση και πρόσκληση και συμμετοχή σ’ αυτή του Δήμου, της Περιφέρειας, του Πανεπιστημίου, όλων των τοπικών φορέων και όσων άλλων θα ενέκρινε το τοπικό συμβούλιο.
Η πρωτοβουλία αυτή δυστυχώς δεν πάρθηκε όπως συνήθως συμβαίνει στον καιρό της με πρόδηλους τους δισταγμούς και μετέπεσε στην «εν δυνάμει» κατάσταση λόγω της λαίλαπας του κορονοϊού. Ωστόσο παρά το πνεύμα της απελπισίας, που είναι απλωμένο, Δημοτικές και ιδιωτικές πρωτοβουλίες έρχονται να αντιταχθούν και να αντιπαλέψουν αυτό το οδυνηρό αίσθημα της παρακμής με έργα που προστιθέμενα και λειτουργούντα στο πλάι τόσων άλλων οικονομικών παραγόντων του χώρου, μπορούν να δράσουν εποικοδομητικά και εν όψει των όσων μέλλεται να προκύψουν και να θέσουν τη βάση της αναχαίτισης της παρακμής.
Έτσι προβάλλουν σήμερα μπροστά μας:
1ον Η Καλλιθέα
Επιτέλους ύστερα από 18 ολόκληρους μήνες χρονοβόρων διαδικασιών απομίσθωσης του κτιρίου, αυτός ο πολυθρύλητος πολιτιστικός πνεύμονας της Ζίτσας, η Καλλιθέα, είναι σε λειτουργία ξανά σε νέα όψη, μορφή και αντίληψη σερβιρίσματος και ποιότητας ως χώρος καφενείου, εστίασης και ξενώνα και έχει τεθεί στην υπηρεσία των χωριανών, των περιοίκων, των επισκεπτών και των κοντινών και μακρινών φίλων της Ζίτσας. Είναι μία παρήγορη ιδιωτική επένδυση που ζητεί τη στήριξή μας.
2ον Το Εκθετήριο Οίνου
Το εκθετήριο οίνου και συναφών προϊόντων είναι ήδη έτοιμος χώρος. Πρόκειται για μια καινοτόμο ιδέα και παρέμβαση στο χώρο, ξύλινης κατασκευής, που δένει με την έννοια της κάβας ποτών και φιλοδοξεί να προάξει τα οινολογικά προϊόντα της Ζίτσας και να προσελκύσει φίλους, πελάτες και επισκέψεις στο χωριό, ανοίγοντας πλατιούς τους δρόμους του κρασιού και του τουρισμού.
Δεν αντικαθιστά βέβαια το «Μουσείο Οίνου» που χάθηκε το 2010 λόγω της δικής μας βραδύτητας αλλά και της κοντόθωρης αντίληψης της Ήπειρος Α.Ε. και πολιτείας μαζί λες και όσοι κίνησαν εκείνη τη διαδικασία δεν ήξεραν πως τα αμπέλια βρίσκονται στη Ζίτσα και όχι στην Κόνιτσα. Είναι ωστόσο τούτο κάτι το πρωτόγνωρο για μας, στην Ευρώπη είναι κανόνας προβολής ενός τόσο επώνυμου προϊόντος που ζητεί και τις πιστοποιήσεις του από επώνυμους οίκους, δεν αρκεί μόνο η προστασία προέλευσης του (ΠΟΠ)
Τώρα που ολοκληρώθηκε, αναμένει τις προτάσεις μας και τις ιδέες μας για να αξιοποιηθεί. Ο πρώτος λόγος ανήκει στα οινοποιεία του Ζιτσιώτικου χώρου (Π.Ο.Π). Να μη βρεθούμε με ένα νέο απόκτημα στην πλατεία το οποίο θα είναι κλειστό και ανενεργό. Προτάσεις που αφορούν την αξιοποίηση του ας αναζητηθούν και ας κατατεθούν αρμόδια.
3ον Η ανάπλαση και ο εξωραϊσμός του δρόμου της αγοράς
Το 2018 το Μετσόβιο Πολυτεχνείο δια του θυγατρικού του οργανισμού Μ.Κ.Δ.Ε συνέταξε ολοκληρωμένη μελέτη για την Ανάπτυξη του Δήμου Ζίτσας και την έθεσε στη διάθεση του Δήμου για την εκτέλεσή της. Μεταξύ των έργων πρωταρχικής ωφελιμότητας είναι και ο εμπορικός δρόμος της αγοράς της Ζίτσας. Ο Δήμος αναζήτησε πόρους για το έργο αυτό και κατόρθωσε να τους ανεύρει από το Πράσινο Ταμείο.
Το έργο δημοπρατήθηκε ήδη και αναμένεται η εγκατάσταση του εργολάβου. Είναι ένα έργο πολλαπλής ωφελιμότητας που ξεκινάει από το ηρώον και φθάνει στο ειρηνοδικείο, έργο που πέραν της βελτίωσης του οδοστρώματος δένει με το πλέγμα των καθέτων και πλαγίων οδών, μειώνει τις αλλοιώσεις των πλευρικών χώρων που έχουν προκαλέσει οι όποιες κατά καιρούς οικοδομικές υπερβάσεις και αυθαιρεσίες, αλλάζει την αισθητική του χώρου αναβαθμίζοντας το κέντρο της Ζίτσας. Η παρουσία του Μετσόβιου Πολυτεχνείου δίπλα μας είναι πάντα μια εγγύηση.
4ον Η Μαθητική Εστία
Η Μαθητική Εστία, ένα πολυδύναμο κτίσμα, κτισμένο με δαπάνες του Δημοσίου, για τη στέγαση, σίτιση και μελέτη ογδόντα εσωτερικών οικοτρόφων μαθητών και μαθητριών του Γυμνασίου Λυκείου Ζίτσας και άλλους τόσους εξωτερικών και αφού προσέφερε τις υπηρεσίες του στα παιδιά της Ζίτσας και των περιχώρων μένει τώρα επί 20 χρόνια παροπλισμένο λόγω αλλαγής των όρων λειτουργίας των σχολείων, βορά των ανέμων και των άγριων καιρικών συνθηκών και σε εικόνα κατάρρευσης.
Το κτίσμα τούτο, πολυπόθητη αναγκαιότητα της Ζίτσας των γραμμάτων, που από την απόκτηση του οικοπέδου μέχρι και την αποπεράτωσή του μέσα από παλινωδίες και εναντιώσεις βρέθηκε στη στενή παρακολούθηση και δυναμική υποστήριξη της Αδελφότητας των Ζιτσαίων της Αθήνας, είναι αμάρτημα να παραμένει ανενεργό.
Επιτέλους όμως ύστερα από επανειλημμένες οχλήσεις του Δήμου και της κοινότητας μετακινείται στο Δήμο για την αξιοποίησή του. Η αδελφότητα Ζιτσαίων έχει κάθε λόγο, να νοιάζεται για την τύχη και αξιοποίηση τούτου του πολυδιάστατου κτηριακού συγκροτήματος, αφού από την πρόσκτηση του οικοπέδου (βακούφιο), ως τον σχεδιασμό ανέγερση και ολοκλήρωση με πείσμα και επιμονή στην αντίληψη μίας καλύτερης παιδείας για όλα τα χωριά και τους οικισμούς της ζιτσιώτικης περιοχής. Στο Δήμο εναπόκειται η υποχρέωση να αναζητήσει και ανεύρει τη βιώσιμη ανταποδοτική χρήση, πράγμα που όλα δείχνουν πως θα επιτευχθεί.
Όλα τούτα, που είναι κάτι από το αναζητούμενο, κάτι της αρχής του κειμένου, ας είναι καλοδεχούμενα και με αισιόδοξο μάτι ας ιδωθούν από την τοπική και ευρύτερη κοινωνία ως ένα άνοιγμα στον τουρισμό, για την επόμενη της πανδημίας μέρα και ας δείξουμε προς αυτά το σεβασμό μας και τη φροντίδα μας και ειδικότερα οι νέοι, που καλούνται να πλαισιώνουν τους φορείς και τις ομάδες του χωριού που στοχεύουν σε έργα εποικοδομητικά και ωφέλιμα, άλλωστε το χρωστάμε αυτό σε εκείνους που πέρασαν και μας κατέλειπαν μια Ζίτσα θαλερή και επώνυμη και τώρα ταπεινωμένη να ζητεί τη συνδρομή μας για την ανάπτυξή της μαζί και των χωριών και οικισμών της περιοχής του.
Επί πλέον όλα τούτα τα έργα εν μέσω παρακμής και πανδημίας αναδεικνύουν το πραγματικό ενδιαφέρον της Δημοτικής και Κοινοτικής αρχής καθώς και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και προοιωνίζουν τη συνέχεια τους σε αναζήτηση και αποκατάσταση της ιστορικής πορείας τούτου του τόπου.