«Προεδροπληξία» στην Περιφέρεια και στο Δήμο!

on .

Τις τελευταίες μέρες τα ΜΜΕ έστρεψαν το ενδιαφέρον τους και την προβολή στην παραίτηση του κ. Παργανά, Προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου και στη στάση του Δημ. Παπαγεωργίου, Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων.

Και πράγματι πρόκειται για αξίωμα θεσμικό που συμβολίζει και αναδείχνει τη δημοκρατική λειτουργία και των δύο Σωμάτων. Καθότι ο Πρόεδρος οφείλει να εκφράζει ενωτικά

το Συμβούλιο και να υπερβαίνει κατά το δυνατόν την παραταξιακή του προέλευση και την κομματική του ταυτότητα.
Ο Πρόεδρος του Π.Σ. αποφάσισε να παραιτηθεί για να δείξει ότι οι παρατάξεις σε μια συνεδρίαση ξεπέρασαν κάθε όριο δεοντολογίας και της θεσμικής τους ιδιότητας. Το σκεπτικό τιμάει τον ίδιο και εκπέμπει σήμα ευθύνης για κάθε αιρετό που αναλαμβάνει ανάλογους ρόλους. Εκ των υστέρων οι αρχηγοί των παρατάξεων αναγκάστηκαν να ζητήσουν την ανάκληση της απόφασής του με στίγματα αυτοκριτικής.
Αλλά δυστυχώς οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια φαίνεται ότι δεν διδάχτηκαν από το ήθος του κ. Παργανά και «πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις» υπέπεσαν στην ίδια πρακτική. Δηλαδή αρνήθηκαν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία ανάδειξης του νέου Προέδρου που πρότεινε ομόφωνα η παράταξη του Περιφερειάρχη. Επικαλέστηκαν λόγους πιθανής διαδικαστικής παρατυπίας και απείχαν.
Έχει τη σημασία του να πούμε ότι ο κ. Καχριμάνης πρότεινε για νέο Πρόεδρο την ως τότε Αντιπεριφερειάρχη κ. Μπραΐμη. Πρόκειται για πρόσωπο που τίμησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση με την εκλογή της για δύο τετραετίες ως Δήμαρχος Παραμυθιάς και με τη χρηστή και αποτελεσματική διοίκηση που άσκησε το λειτούργημά της. Και όμως η Αντιπολίτευση έκρινε ότι έχει μεγαλύτερη σημασία ο τόπος της διαδικασίας και όχι το προτεινόμενο πρόσωπο για την κορυφαία θέση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου.
Και στο Δημοτικό Συμβούλιο Ιωαννίνων συχνά παρατηρούμε αναίτιες επιθέσεις στο πρόσωπο του Προέδρου του σώματος και χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Η κριτική τους επικεντρώνεται περισσότερο στην ταύτισή του με τις θέσεις του Δημάρχου και καθόλου σε πράξεις που να αντιβαίνουν στα καθήκοντα και στις θεσμικές του υποχρεώσεις. Άρα λογικά ενοχλούνται οι παρατάξεις της Αντιπολίτευσης γιατί ο Πρόεδρος δεν αντιπολιτεύεται τον Δήμαρχο και δεν συμπορεύεται μαζί τους. Πρόκειται για μια πρακτική που έχει ως αφετηρία το πνεύμα της απλής αναλογικής, που τόσο επιζήμια αποδεικνύεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Έφτασε μάλιστα στο διαδίκτυο ένα από τα εξαπτέρυγα της αυτοαποκαλούμενης «Αριστεράς» να κατηγορήσει τον Δ. Παπαγεωργίου ότι «δεν έχει πολιτική παιδεία και δημοκρατικό φρόνημα»! Επιτέλους ας δεχόμαστε το δικαίωμα του καθενός να έχει τη δική του άποψη και το δικό του πολιτικό στίγμα. Γιατί η αλήθεια στα πολιτικά πράγματα δεν ανήκει στο μονοπώλιο της λεγόμενης Αριστεράς.
Σχετικά δε με τη λειτουργία των Προέδρων σε όργανα συλλογικά και ιδιαίτερα στους ΟΤΑ, είναι πράγματι πολύ σημαντικό να επιλέγονται πρόσωπα που δεν πάσχουν από ιδεοληψίες και από λαϊκισμό. Γιατί τα θεσμικά όργανα έχουν ανάγκη από διάλογο ουσιαστικό και από σύνθεση των αντιθέτων απόψεων. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κάθε Πρόεδρος που συμπλέει με την παράταξή του είναι ακατάλληλος και ότι η Αντιπολίτευση θα πρέπει να καθοδηγεί τον Πρόεδρο ανάλογα με τις δικές της επιλογές και σκοπιμότητες. Αντίθετα, ο εκάστοτε Πρόεδρος με το κύρος και με τις αρμοδιότητές του μπορεί να κατευθύνει ως ένα βαθμό και τη δική του παράταξη προς τις ορθότερες αποφάσεις. Άλλωστε κανείς αιρετός δεν προέρχεται από παρθενογένεση και δεν είναι εύκολο να υπερβαίνει την παράταξή του σε κάθε επιλογή που έρχεται σε αντίθεση με την Αντιπολίτευση.
Άρα το ζήτημα των Προέδρων στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου και στο Δημοτικό Συμβούλιο Ιωαννίνων μπορεί να λειτουργήσει και ως ερέθισμα στους συμπολίτες για μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα κοινά μας προβλήματα και για το μέλλον του τόπου μας.