H Γεωργία Μ. Τατάγια απαντά σε σχόλιο του «Τολμηρού»...

on .

Σε πρόσφατα σχετικά σχόλια του Γιώργου Γιαννάκη στη στήλη «Τολμηρά» απαντάει με επιστολή της προς τον «Π.Λ.» η δικηγόρος Γεωργία Μ. Τατάγια. Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή της:
Κύριε Διευθυντά καλησπέρα,
«Σε «ανταπόδοση» του «τολμηρού» σχολίου του συνεργάτη σας κ. Γιαννάκη για το πρόσωπό μου, δεχθείτε παρακαλώ να δημοσιεύσετε και την «τολμηρή» απάντησή μου. Άλλωστε, η εφημερίδα σας διαχρονικά επιβεβαιώνει τις δημοκρατικές αρχές και παραδόσεις της και συντελεί στην προαγωγή του δημοσίου διαλόγου.
Με αφορμή την «πρώτη παρουσίασή» μου από την εφημερίδα σας και από την στήλη «ΤΟΛΜΗΡΑ», επιτρέψτε μου να απευθύνω κι εγώ ένα «χαιρετισμό» γνωριμίας στον κ. Γιαννάκη που με τίμησε στη στήλη του.
Κατ' αρχήν, να ευχαριστήσω τον κ. Γιαννάκη για τα καλά του λόγια, αν και νομίζω πως είναι λίγο υπερβολικός στις φιλοφρονήσεις του, που σχεδόν με παρουσιάζει για «θαυματοποιό». Δεν κάνω θαύματα, κ. Γιαννάκη, νομικές λύσεις προσπαθώ να βρω για νομικής φύσεως ζητήματα που αφορούν την Περιφέρεια Ηπείρου. Άλλωστε, στη νομική επιστήμη, όπως και στη δημοκρατία, δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Αναφορικά όμως με τη «Βιομηχανία εξωδίκων», νομίζω πως με αδικείτε. Η «Βιομηχανία εξωδίκων», κ. Γιαννάκη, μικρή οικιακή χειροτεχνία είναι σε σχέση με την hi-tech ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ πρωτοσέλιδων δημοσιευμάτων του Σαββατοκύριακου, για να μην αναφερθώ και στη hi-tech ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ των αναρτημένων «μπηχτών». Αφήστε δε που και ένα απλό γράμμα, βαφτίστηκε εξώδικο. (Πάντως, το εξώδικο, κ. Γιαννάκη, είναι ο αντί-λογος του πολίτη -που κρίνει ότι θίγεται- στον λόγο του δημοσιογράφου. Δεν χρειάζονται «ξόρκια», ούτε κραυγές ως κύμβαλα αλαλάζοντα. Το δημοσιεύεις ως έχει, δημοκρατικά που λένε, και «καθαρίζεις». Λόγος + αντί-λογος = διά-λογος, δηλαδή δημοκρατία. Αυτό άλλωστε κάνει παραδοσιακά αυτή εδώ η εφημερίδα, σεβόμενη διαχρονικά τον διάλογο και τιμώντας τη δημοκρατία: δημοσιεύει τον αντί-λογο του πολίτη και τον λόγο του, όπως την παρούσα).
Παρά ταύτα, με δημόσιους μονόλογους, «η άγνωστη μέχρι πρότινος Τατάγια», απέκτησε τελευταία «μεγάλο σουξέ» στον τόπο καταγωγής της, παρότι εκ πεποιθήσεως ουδέποτε επεδίωξε να γίνει γνωστή, ούτε και να κάνει γνωριμίες. Πλην όμως, άλλαι μεν αι εαί βουλαί, άλλα δε αι περιστάσεις κελεύουν.
Εν ολίγοις, κάποιοι αποφάσισαν να την «παρουσιάσουν» στο φιλοθέαμον κοινόν με το ζόρι, όπως στη Ρωμαϊκή αρένα, χωρίς προφανώς να αντιληφθούν πως «στη σέντρα» την βγάλανε και μάλιστα στην «έδρα» της.
Γιατί σε αυτό το «γήπεδο», κ. Γιαννάκη, «η άγνωστη μέχρι πρότινος Τατάγια» «παίζει» πάνω από 35 χρόνια τώρα. Αν υπολογίσει κανείς και τα χρόνια του κάλφα στο «άθλημα», βάλτε και τα χρόνια της φοίτησής της στην «Ανώτατη Ακαδημία (νομικού) ποδοσφαίρου», αλλά και τις πιο πριν «προπονήσεις» που έκανε μόνη της -γιατί αυτό το «άθλημα» την γοήτευσε από πολύ νωρίς- σχεδόν από τα γεννοφάσκια της παίζει σ' αυτό «γήπεδο». Με λίγα λόγια, πιο καλά αισθάνεται στο «γήπεδο» παρά στο σπίτι της, όπως είναι σε θέση να σας διαβεβαιώσει. Και αν αρχίσει να «μολογεί» σε πόσα και ποια ματς πρωταθλήματος και κυπέλλου έχει παίξει μέχρι τώρα, χρειάζονται τόμοι να τα περιγράψει. Πολύ συνοπτικά, και άμυνα έχει παίξει, και επίθεση έχει παίξει, μέχρι και τερματοφύλακας όταν η ομάδα χρειάζεται να αποκρούσει πέναλτυ.
Δηλαδή, κ. Γιαννάκη, «η άγνωστη μέχρι πρότινος Τατάγια» «τα 'χει δει» όλα σε αυτό το «άθλημα». Τώρα, αφού κάποιοι αποφάσισαν να την βγάλουν στη «σέντρα» στον τόπο της καταγωγής της, «τοις κείνων ρήμασι» πειθόμενη, έχει κατέβει «να παίξει» και σε αυτό το τερέν. Μάλιστα, τιμητικά, σας προτείνει «ελεύθερη είσοδο» για την παρακολούθηση των ματς και live streaming στις προπονήσεις (γραφή εξωδίκων κλπ. συναφή).
Τέλος, μια μικρή διευκρίνιση: «η άγνωστη μέχρι πρότινος Τατάγια» δεν είναι Βλάχα μόνο εκ καταγωγής αλλά και εξ ιδιοσυγκρασίας Βλάχα, τουτέστιν 'ντιπ για ντιπ' αγύριστο κεφάλι.
Tολμηρά
Γεωργία Μ. Τατάγια»