Μεγάλη Δευτέρα

Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή που επεφύλαξαν οι Εβραίοι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ στον Κύριο ημών, Ιησού Χριστό, κι ενώ ακόμα ήταν χλωρά τα κλαδιά και τα φύλλα των φοινίκων και ενώ την ατμόσφαιρα της πόλης, δονούσε ακόμα ο απόηχος του «Ωσσανά» και του «Ζήτω» όπως θα φωνάζαμε εμείς σήμερα, σε μια ενθουσιώδη υποδοχή, ο Κύριος, προγνωρίζοντας και όχι προορίζοντας, τα μελλούμενα, ήρεμος και θλιμμένος συγχρόνως, γι’ αυτόν το λαό, που σήμερα φώναζε «Ωσσανά» και αύριο θα φώναζε με το ίδιο πάθος «Σταυρωθήτω», μίλησε στους μαθητές του, για την πρώτη, την τελευταία και τη βασικότερη αλήθεια, του Χριστιανισμού: Τη δύναμη, της Πίστης και των Έργων!
Έτσι, από τη Μ. Δευτέρα, αρχίζει το… Χρονικό της Μ. Εβδομάδος, που θα σας το δίνουμε κάθε μέρα, εν συντομία.
Σήμερα λοιπόν, με ψαλμούς, προφητείες και με το Ευαγγέλιο που αναφέρεται στην «ΑΚΑΡΠΟ ΣΥΚΗ» αρχίζει ο Χριστός να αφήνει στους Αποστόλους, τις τελευταίες του υποθήκες μιλώντας σ’ αυτούς, μ’ ένα παράδειγμα, για τη δύναμη της Πίστης και των Έργων. «Πίστις άνευ έργων νεκρά εστί» θα πει και θα… ξεράνει μ’ ένα λόγο του, την «ΑΚΑΡΠΟ ΣΥΚΗ» που δεν είχε, ούτε ένα σύκο να προσφέρει στον πεινασμένο διαβάτη!
Φοβερό πράγμα, η ανθρώπινη... ξεραΐλα! Η καρδιά η σκληρή σαν την πέτρα και η σκληρή γη, που τη στέγνωσε, η ανεβροχιά της αδιαφορίας, του εγωϊσμού και η έλλειψη της αγάπης (!) είναι η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΗ, που δεν έχει θέση αλλού, παρά μονάχα, σαν… άχρηστη, στην πυρά για… προσάναμμα!
ΑΡΕΤΗ ΜΑΛΑΜΗ