Ο εμποράκος…

 Μια ωραία εικόνα που θυμίζει μόνο Ελλάδα! Τα στενά σοκάκια των νησιών μας, με τα μαγαζιά των αναμνηστικών, πλημμυρισμένα από εκατοντάδες τουρίστες, να… προβάρουν και να αγοράζουν!

Μετά, στη θάλασσα και το βραδάκι στην ταβέρνα, για φρέσκο ψάρι και κρασί!
Αυτή η εικόνα, τα προηγούμενα χρόνια… Τώρα, όλα τα νησιά και όχι μόνο… βρίζουν τις νυχτερίδες! Και εκφράζουν… τον πόθο, ντόπιοι και ξένοι, για διακοπές!
Κάθε τέτοια εποχή, στα αντικρυστά μπαλκόνια οι κυρίες συζητούσαν…
-Πού θα πάτε φέτος διακοπές, βουνό ή θάλασσα;
-Και… στα δύο! Ένα μήνα στη θάλασσα και ένα στο βουνό! (Αυτό γινόταν αν θυμάστε… επί ΠΑΣΟΚ, με το μεγάλο δανεισμό!).
Ξέγνοιαστα χρόνια… Μάσες, ξάπλες, δανεισμός και… ωχαδερφισμός!
Ύστερα, εμφανίστηκε αυτός ο αόρατος εχθρός και ανέτρεψε τα πάντα!
Και ο Χάρης Θεοχάρης παλεύει να… αναστήσει τον τουρισμό!
Ο ξενοδόχος, να ανοίξει το ξενοδοχείο που παραμένει ακόμη κλειστό!
Ο εμποράκος που… ανοιγοκλείνει για να «σκοτώσει» την ώρα του, διαβάζει τον «θάνατο του εμποράκου»!
Ο εστιάτορας, μαγειρεύει… μόνο για τον εαυτό του! (Η γυναίκα του κάνει δίαιτα, γιατί στην περίοδο της καραντίνας… παραπάχυνε!).
Και ο εξουθενωμένος Έλληνας, με ένα καφέ στο χέρι, κατευθύνεται προς το κουρείο που είναι ανοιχτό! Αλλά αχρείαστο του είναι… Τα λίγα μαλλιά που είχε, του… έπεσαν, με αυτά που ακούει και βλέπει καθημερινά!
Κατά τα άλλα, ο κορωνοϊός θρονιάστηκε για τα καλά και δεν λέει να… ξεκουμπιστεί!
Και οι δραστηριότητες, μία κλείνουν, μία ανοίγουν και τον κόσμο τα… προβλήματα τον πνίγουν!
Υπομονή! Αλλά πόσο;

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.