Στο φουλ η μηχανή…

Όλα τα γεγονότα έχουν το χρόνο τους… Άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο. Και έχουν και τους πρωταγωνιστές τους!

Στην περίπτωση του κορωνοϊού, στη χώρα μας, δύο πρόσωπα ξεχώρισαν, στο πρώτο 12μηνο της πανδημίας: Ο Σωτήρης Τσιόδρας και ο Αλμπέρτ Μπουρλά! Ο πρώτος, εξαιρετικός επιστήμονας και άνθρωπος, μας ενημέρωνε χωρίς υπερβολές, με υπευθυνότητα και πειστικότητα, για το κακό που μας βρήκε! Ο δεύτερος Έλληνας, ο Αλμπέρτ Μπουρλά, ηγούμενος της Pfizer και… προηγούμενος των άλλων εταιρειών, έδωσε με το

εμβόλιο, ελπίδα στην ανθρωπότητα! Ύστερα, μπήκαν στο χορό και άλλες εταιρείες, με ιατρικές και… οικονομικές προθέσεις, αλλά μη τηρώντας πάντοτε τις… υποσχέσεις! Είχε αρχίσει για τα καλά, «η μάχη των εταιρειών»! Η «πλευρά του Σωτήρη» τις ευγνωμονούσε και η πλευρά του Μπουρλά… οικονομούσε! Η πλειοψηφία, υπήρξε «θετική», όχι βέβαια στον ιό, αλλά και στο να εμβολιαστεί, μπας και το Πάσχα, ψήσει… το αρνί! (στο γρασίδι, όχι στην ταράτσα)! Αλλά τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά! (τα αρνιά αρχίζουν… να χαίρονται)! Ο Σωτήρης συνιστά υπομονή, κάτι που πλέον, είναι είδος… εν ανεπαρκεία, καθώς κυριάρχησε η πανδημία! Ο δε Μπουρλά, έχει τη δική του αγωνία: Να δουλεύει «φουλ η μηχανή», να υπάρχει μεγάλη παραγωγή, να προλαβαίνει τις «δόσεις» και να έχει η εταιρεία μεγάλες… αποδόσεις! Και ο «κουρασμένος» Έλληνας, στην αρχή της πανδημίας δυσανασχέτησε, μετά πειθάρχησε, ύστερα ξεθάρρεψε, άρχισε να… βρίζει το Νίκο Χαρδαλιά, τον θεωρούσε… υπεύθυνο για τα δεινά! Μετά κατάλαβε το μέγεθος του προβλήματος και άλλαξε γνώμη… Τώρα, «οπλίστηκε» με υπομονή και… περιμένει «τη δόση του»! Στο «περίμενε», το λιανεμπόριο, τα Σχολεία και ο Έλληνας… δίχως ασχολία. Ας ελπίσουμε, όχι για πολύ ακόμη…

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.