Υγεία: Το πολυτιμότερο Αγαθό του ανθρώπου και τα εμβόλια

on .

Από 2μήνου περίπου άρχισε ο εμβολιασμός κατά του Covid-19 με την πλειοψηφία να φροντίζει να εμβολιασθεί. Υπάρχει και μία μειοψηφία που είναι αρνητές, του εμβολιασμού προτάσσοντας διάφορα, για μένα νομίζω δεν στέκουν.
 Ένα θα ρωτήσω: Τί φοβάσαι περισσότερο τον ιό ή το εμβόλιο; Αφού φοβάσαι το εμβόλιο καλό θα ήταν να επισκεφτείς ένα Νοσοκομείο να δεις από κοντά έναν ασθενή από Covid. Τότε έλα να μιλήσουμε ή να μιλήσεις σε κάποιον που ανάρρωσε να σου πει τί τράβηξε.
Δυστυχώς η πανδημία του κορωνοϊού έχει γεμίσει με προσβληθέντες ασφυκτικά τα Νοσοκομεία της χώρας όπου νοσηλεύονται άλλοι σε κρίσιμη κατάσταση, διασωληνωμένοι, άλλοι στην εντατική και άλλοι δυστυχώς να μην τα καταφέρνουν, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του νοσηλευτικού προσωπικού, και καταλήγουν.
Μιλούσα με φίλο νοσηλευτή ο οποίος ήταν κι αυτός αρνητικός στο να εμβολιασθεί, δυστυχώς προσβλήθηκε από τον ιό, το τι πέρασε δεν λέγεται. 
-Γιατρέ έχεις την εντύπωση ότι «τώρα πεθαίνω», «τώρα θα πεθάνω», δεν  περιγράφονται αυτά που πέρασα. 
-Θα το κάνεις το εμβόλιο τον ρώτησα: 
-Μόνο θα το κάνω, αλλά θα προσπαθήσω να πείσω όσους γνωρίζω αρνητές να το κάνουν. Αλλά και για έναν άλλο λόγο: 
-Εγώ είμαι νοσηλευτής και δεν κάνω το εμβόλιο και είμαι προσβεβλημένος ασυμπτωματικός. Τι φταίει ο ασθενής κάποιας άλλης ασθένειας που θα μπει για νοσηλεία στο Νοσοκομείο να τον κολλήσω, τι φταίει αυτός επειδή εγώ δεν εμβολιάστηκα; 
-Είναι υποχρέωση όλων που βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή να εμβολιασθούμε, όπως και οι πυροσβέστες, οι αστυνομικοί…
Άλλωστε στα εμβόλια οφείλεται η εξάλειψη της ερυθράς ιλαράς, κοκκύτη, μελιταίου, μηνιγγίτιδας, ηπατίτιδας, πνευμονόκοκκου, έρπητα ζωστήρα…
Επίσης έχουμε απτό παράδειγμα το Ισραήλ που ο καθολικός εμβολιασμός έδωσε τέλος στην πανδημία. Υπάρχει άλλος τρόπος προφύλαξης από τα εμβόλια;
Ίσως ο άνθρωπος πρέπει από καιρού εις καιρό να επισκέπτεται ένα Νοσοκομείο, γιατί βλέποντας τους συνανθρώπους που νοσηλεύονται να φροντίσει την υγεία του.
Μπαίνοντας στα Νοσοκομεία η αλήθεια είναι ότι σου σφίγγεται η καρδιά με αυτά που θα αντικρίσεις κι ειδικά περνώντας το διάδρομο από χειρουργικές κλινικές ή ορθοπεδικές που οι νοσηλευόμενοι υποβάλλονται σε επεμβάσεις.
Όλος αυτός ο ανθρώπινος πόνος που βλέπει κανείς γύρω του σε κάνει να μην νιώθεις ευχάριστα. Ο ξένος πόνος η ξένη δυστυχία τυλίγει σαν μαύρα σύννεφα την καρδιά και ειδικά για τους καρκινοπαθείς που θα είναι θαύμα να αναρρώσουν.
Επίσης πολλές φορές γίνεσαι μάρτυρας ασθενούς βαριά τραυματισμένου από κάποιο τροχαίο συνήθως. Οι συγγενείς και ιδίως η μάνα η γυναίκα τα παιδιά του να κλαίνε σπαρακτικά, γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο κίνδυνος για τη ζωή είναι μεγάλος, ίσως να πεθάνει ή να μείνει για μια ζωή ανάπηρος και ειδικά όταν είναι νέος.
Έτσι μελαγχολείς, όχι μόνο για τον δικό σου άνθρωπο, αλλά και γι’ αυτούς που βλέπεις πιο σοβαρά, νιώθεις βαθειά ένα πόνο μέσα σου και μια απέραντη συμπόνια για τον ασθενή, αλλά και για το περιβάλλον του για το κακό που τους βρήκε.
Τι τρομερή συμφορά βρίσκει ορισμένες οικογένειες αναρωτιέσαι. Το νοσηλευτικό προσωπικό στην «πρώτη γραμμή» να προσφέρουν από τον γιατρό μέχρι τους νοσηλευτές τους τραυματιοφορείς τις νοσοκόμες να κάνουν αγώνα δρόμου, προσπαθώντας να απαλύνουν τον πόνο των συνανθρώπων - ασθενών.
Πόσες ώρες οι χειρουργοί είναι αναγκασμένοι είτε γενικοί χειρουργοί είτε ορθοπεδικοί είτε καρδιοχειρουργοί να ξενυχτούν, προκειμένου να σώσουν ζωές.
Όλα αυτά μας δίνουν την αφορμή να σκεφτούμε πόσο ψεύτικη είναι η ζωή και τί μπορεί να μας φέρει από τη μία στιγμή στην άλλη.
Σκέφτεστε ότι το πολυτιμότερο αγαθό στον άνθρωπο είναι η υγεία. Τι να τα κάνεις τα πλούτη όταν είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι του πόνου. Ο μόνος πλούτος που αξίζει είναι η υγεία. Γι’ αυτό διαρκής φροντίδα, όλων μας πρέπει να είναι η διατήρησή της.
 Μόνο όταν τη χάσουμε καταλαβαίνουμε την αξία της. Αν ρωτήσεις εκείνη την ώρα όλους τους αρρώστους του Νοσοκομείου, πιστεύω θα μας απαντούσαν το ίδιο πράγμα: υγεία και τίποτε άλλο.
Μόνο όταν πάει κανείς σ’ ένα Νοσοκομείο συνειδητοποιεί νομίζω την αξία της υγείας και τη ματαιότητα της ζωής!
Η θησαύριση των υλικών αγαθών δεν έχει καμία αξία μπροστά στην υγεία. Όπως ανέφερα η φροντίδα της υγείας μας να είναι πρωταρχικός σκοπός, θα πρέπει να υιοθετήσουμε το «Παν μέτρον άριστον».
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ενστερνιστούμε πως θα αποφύγουμε το Νοσοκομείο για ασθένειες που μπορούν να προληφθούν, όχι βέβαια όταν θα χρειασθούν χειρουργική αποκατάσταση. Και αυτό επιτυγχάνεται με: 
Τακτικό εργαστηριακό έλεγχο Καρδιολογικό έλεγχο Γαστρεντερολόγο, Πνευμονολόγο, Παθολόγο, Γενικό Γιατρό και εμβολιασμός π.χ πνευμονιοκόκκου, έρπητα ζωστήρα γρίπης και κυρίως τώρα εμβόλιο Covid.
Ένας άλλος τρόπος πρόληψης είναι η καθιέρωση της μεσογειακής διατροφής, άθληση ή αποφυγή βλαβερών παραγόντων όπως το κάπνισμα, τα οινοπνευματώδη, η κατανάλωση λιπαρών τροφών, η καταπόνηση, το STRESS…
Μέτσοβο