ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

on .

Η ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΘΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ!..
 Θεωρώ ότι όλα τα ΜΜΕ πήραν μεγάλη φόρα και… βρίσκοντας κατάλληλο θέμα του έδωσαν να καταλάβει! Παρά την μεγάλη σοβαρότητά του, ίσως θεώρησαν ότι μετά την πανδημία και τα Ελληνοτουρκικά, τα οποία μαύρισαν την ψυχή των Ελλήνων για ένα ολόκληρο χρόνο, ίσως το σοβαρό αυτό θέμα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων να… έδινε κάποια διέξοδο με τα «κουτσομπολιά», τα «υπονοούμενα» και τις… ακίνδυνες περιγραφές. Φαίνεται πως πλανήθηκαν, πλάνην οικτράν.
Κατ’ αρχήν όλοι μας θα πρέπει να αφήσουμε να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός και ύστερα να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας, επειδή διαφορετικά ίσως ξεφύγουμε από την σοβαρότητα του θέματος μέσα στο φορτισμένο κλίμα!
Ύστερα θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας ότι κάποιοι άλλοι μέσα στην απόγνωσή τους για έλλειψη αντιπολιτευτικών επιχειρημάτων για μία κυβέρνηση που της έλαχε να διαχειριστεί κυριολεκτικά όλη την γκάμα σοβαρότατων προβλημάτων και το κάνει με μεγάλη επιτυχία, αναγνωριζόμενη τόσο από τον ίδιο τον Ελληνικό λαό, όσο και από την Διεθνή κοινότητα, θα προσπαθήσουν να… εκμεταλλευτούν και την παραμικρή παρασπονδία! Δυστυχώς το θέμα ήταν τέτοιο που οι αμήχανοι «κοπροτροφοδοτούμενοι» κονδυλοφόροι βρήκαν την ευκαιρία να εκχυδαΐσουν τον αντιπολιτευτικό λόγο και παρέσυραν δυστυχώς και κάποιους θεωρούμενους σοβαρούς πολιτικούς. Τι να κάνουμε; Αυτοί οι τελευταίοι, οι σοβαροί εννοώ, ας πρόσεχαν! Διότι ο κ. Μητσοτάκης με την προκληθείσα από τον ίδιο συζήτηση στη Βουλή είχε και πάλι την ευκαιρία να σαρώσει και να δείξει στον Ελληνικό λαό ότι η σοβαρότητα και η αλήθεια είναι εκείνα τα δύο στοιχεία τα οποία εκείνος περιμένει από τους κυβερνήτες του.
Όσο για τα πολύ σοβαρά θέματα, που άνοιξαν με την ειλικρίνεια της Ολυμπιονίκου Σ. Μπεκατώρου και επεκτάθηκαν… όπου έπρεπε και επιβάλλονταν, ευτυχώς που επιλήφθηκε η Δικαιοσύνη και ο κάθε «κατεργάρης» θα πάει στη θέση του.

ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ!..
Ήταν η μοναδική φορά που είχα έρθει σε οξεία ρήξη με τον Μακαριστό Θεόκλητο με αφορμή ένα σχόλιο που είχα γράψει στον «Π.Λ.» και αφορούσε στο Γηροκομείο Ζωσιμάδων.
Ήταν το 1990 όταν είχαν «ανοίξει» τα σύνορα με την Αλβανία και οι δυστυχείς ομογενείς μας, ταλαιπωρημένοι, πεινώντες και κακοντυμένοι είχαν εισρεύσει στην μητέρα πατρίδα με όλες τις προσμονές. Με κέντρο το ιατρείο του αειμνήστου Μιχ. Παντελή και την Κλινική του αειμνήστου Λάζαρου Παπαδόπουλου είχαμε σπεύσει όλοι μας να συμπαρασταθούμε παντοιοτρόπως. Ο Μακαριστός είχε ανοίξει επίσης τις αγκάλες του και τους μηχανισμούς της Μητρόπολης στη διάθεση των δύο προαναφερθέντων διακεκριμένων Βορειοηπειρωτών που είχαν προκόψει στην Ελεύθερη Ήπειρο. Το Γηροκομείο Ζωσιμάδων επίσης φιλοξενούσε ταλαιπωρημένους Βορειοηπειρώτες, αλλά, όπως συμβαίνει πάντοτε, ένας «δαιμόνιος Βόρειος»… αυτοανακηρύχτηκε ως «έχων τον τρόπο» να ρυθμίζει τις εισαγωγές σε αυτό και κάποιοι είχαν αντιδράσει με επιστολές στον «Π.Λ.», στις οποίες εκείνος απάντησε θρασύτατα, ως μη όφειλε, επειδή δεν ήταν αρμόδιος.
Τότε έγραψα ένα σημείωμα με τίτλο «ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕ», θέλοντας να επιστήσω την προσοχή του τότε «Πρωτοσύγκελλου» στα διαλαμβανόμενα από τον προαναφερθέντα, παριστάνοντα τον… «ιδιοκτήτη» του Γηροκομείου! Ο αείμνηστος «ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ»… τρόμαξε, θεώρησε ότι το σχόλιο στρέφονταν εναντίον του και προσέφυγε στον Μακαριστό. Εκείνος μη γνωρίζοντας το περιεχόμενο του σχολίου τηλεφώνησε στον Μιχάλη κατηγορώντας με για… επίθεση και ζητώντας να παρουσιαστώ για… εξηγήσεις!
Παρακάλεσα τον Μιχάλη να πει στον Δεσπότη να διαβάσει πρώτα το σχόλιο και ύστερα τα λέμε. Εκείνος πράγματι το διάβασε και κατάλαβε ότι το σχόλιο ήταν υπέρ της διαύγειας των τεκταινομένων στο Γηροκομείο, η οποία διαταράσσονταν από έναν… «κακό» Βόρειο.
Η παρεξήγηση με τον Μακαριστό λύθηκε πλήρως μέχρι την αποδημία του, περιέργως όμως όχι και με τον ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ! Υπάρχουν φαίνεται κι άλλοι Βόρειοι με τη νοοτροπία εκείνου, όπως αποδεικνύεται από τα τελευταία γεγονότα!
Γι - Πας