Το λεβεντόπαιδο…

- Μήτσο, είμαστε πενήντα χρόνια φίλοι, αλλά αυτό πρώτη φορά μου το λες! Δέχτηκες παρενόχληση απ’ τη γυναίκα σου, όταν ήσασταν 20χρονα παιδιά, στο χωριό!
- Ναι Θύμιο μου, ήταν μια… σοκαριστική εμπειρία! Πριν γίνει η προξενιά, όταν γύρισα

από φαντάρος, με βρήκε η σημερινή μου γυναίκα, στο χωράφι, όπου έσκαβα!
- Μήτσο, μου είπε, είσαι λεβεντόπαιδο, όλα τα κορίτσια του χωριού, σε θέλουν! Μέσα σ’ αυτές, είμαι κι εγώ! Όπου να ναι έρχεται η προξενιά! Θέλω να πάρεις τη σωστή απόφαση…
- Και τι έκανες Μήτσο;
- Συνέχισα… να σκάβω το χωράφι και περίμενα… την προξενιά! Σε λίγο ήρθε και… φορτώθηκα την κυρά μου, 50 χρόνια τώρα! Εσύ Θύμιο, είχες καμιά παρενόχληση στη ζωή σου;
- Εγώ Μήτσο μου, παρενοχλούμαι συνεχώς, τα τελευταία χρόνια, κυρίως τηλεφωνικά! Μου τηλεφωνούν από τις τράπεζες και με «παρενοχλούν» λέγοντάς μου απειλητικά: Μη κάνεις το κορόιδο Θύμιο. Πέρνα να δώσεις τη… δόση σου τώρα! Αλλά, εκεί που έγινε μεγάλη παρενόχληση, ήταν στην εφορία! Μου τηλεφώνησαν να εξοφλήσω όλους τους φόρους και ας μην έχω καθόλου πόρους!
- Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, είπα στην προϊσταμένη!
- Σκάσε και κολύμπα, μου απάντησε!
- Αυτό ήταν… βαρύ Θύμιο. Όμως άλλου είδους παρενόχληση είχες στη ζωή σου;
- Δεν… πρόλαβα Μήτσο! Μόλις απολύθηκα από φαντάρος, ήμουν… εν αγνοία μου αρραβωνιασμένος, με τη σημερινή μου γυναίκα!
- Αυτό κι αν είναι «παρενόχληση» Θύμιο μου! Φώναξε τα κανάλια, τώρα!
* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.