Οικονομία, παραγωγή και Ανάπτυξη στο Ν. Ιωαννίνων…

Εξετάζοντας την οικονομική κατάσταση και ανάπτυξη τα τελευταία 50 - 60 χρόνια στο Nομό μας παρατηρούμε ότι μέχρι το 1960 σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού ασχολούνταν με τον πρωτογενή τομέα -γεωργία και κτηνοτροφία.

Από το 1960 άρχισε η μείωση του πρωτογενή τομέα και η μετανάστευση χιλιάδων νέων από όλο το Νομό, οι περισσότεροι από τα χωριά, κυρίως για την Γερμανία.
Μέχρι το 1980 ο πρωτογενής τομέας διατηρούταν σε πολύ καλό επίπεδο, ενώ είχαν αναπτυχτεί και αρκετές βιοτεχνίες

και μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε διάφορους κλάδους. Από το 1981 και κυρίως από το 1990 με την αρχή της παγκοσμιοποίησης, ο πρωτογενής τομέας πήρε την μεγάλη κατιούσα με μεγάλη ανάπτυξη του εμπορίου και των υπηρεσιών!
Οι μεγάλες βιομηχανίες που αναπτύχτηκαν, ήταν και είναι η Γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ, τα κοτόπουλα ΠΙΝΔΟΣ και ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ, τα νερά ΧΗΤΟΣ και ΒΙΚΟΣ, τα ξενοδοχεία Du Lac, Ήπειρος Παλάς, Ξενία και μετά Grand Serai, Παλλάδιο, Αλέξιος, Βυζάντιο αλλά και πολλά άλλα μικρότερα και κυρίως ξενώνες στα Ζαγοροχώρια. Έτσι έγινε η μεγάλη στροφή από τον πρωτογενή τομέα προς τις υπηρεσίες και δη στον τουρισμό, γι’ αυτό και τα πολλά ξενοδοχεία και οι ξενώνες!
Καλύτερα με τον τουρισμό ή με την ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα; Η απάντηση είναι ότι ο τουρισμός στη χώρα μας καλύπτει το 10% του ΑΕΠ και ο πρωτογενής τομέας από το 35% που ήταν το 1980, τώρα είναι το 8% του ΑΕΠ! Το μικρό ποσοστό (8%) δείχνει ότι δεν έχουμε επάρκεια εγχώριων παραγόμενων τροφίμων, πράγμα αναγκαίο και πολύ σημαντικό για την οικονομία, παραγωγή, επιβίωση στους δύσκολους καιρούς που βιώσαμε και βιώνουμε.
Με τα παραπάνω αναφερόμενα βλέπουμε ότι πολύ λίγες βιομηχανίες δημιουργήθηκαν, όχι μόνο στο Νομό μας, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα -ποτέ δεν ήμασταν βιομηχανική χώρα. Η πορεία της οικονομίας και της ανάπτυξης ήταν λοιπόν επιτυχής ή σωστή μέχρι τώρα;
Όχι, γιατί βιομηχανική χώρα δεν γίναμε, ο πρωτογενής τομέας μειώθηκε σε απαράδεχτο ποσοστό και μάλιστα σε χώρα με ένα άριστο περιβάλλον κλίματος για υψηλής ποιότητας παραγόμενα προϊόντα, στο εμπόριο κατακλυστήκαμε από τα κινέζικα και λοιπών χαμηλού κόστους και ποιότητας προϊόντα των αναπτυσσόμενων χωρών και μόνο στον τουρισμό είχαμε ανάπτυξη λόγω των νέων οδικών αξόνων, Εγνατίας και Ιόνιας οδού!
Η Ε.Ε. βοήθησε και σε τι τον πρωτογενή τομέα; Η απάντηση είναι ότι συνέβαλε στην φθίνουσα πορεία του από το 35% στο 8%, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, γιατί πάντοτε υπάρχουν θετικά και αρνητικά, η Ε.Ε. βοήθησε στον εκσυγχρονισμό του πρωτογενή τομέα με τις επιδοτήσεις, που δυστυχώς δεν βοήθησαν όμως στην ανάπτυξή του όπως θα έπρεπε. Δεν είναι δυνατόν από χώρα αυτάρκης να στηρίζεται τώρα στις εισαγωγές τροφίμων, που δεν έχουν καμιά σχέση με τα δικά ποιοτικά μας προϊόντα. Επιμένουμε στην ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα -πολλά σχετικά αναλυτικά άρθρα μας έχουν δημοσιευτεί στον «Πρωινό Λόγο» τα τελευταία δέκα χρόνια- γιατί π.χ. η παραγωγή και διανομή της τροφής ελέγχεται από πέντε πολυεθνικές, οι οποίες ελέγχουν το 75% των σιτηρών, δύο το 50% της παραγωγής μπανάνας, τριάντα το τσάι και στο μέλλον θα υπάρξει μεγάλη έλλειψη τροφίμων.
Τι μέλλει γενέσθαι τώρα μετά από την όχι επιτυχή πορεία της ανάπτυξης; Το κακό είναι ότι ακόμη και τώρα συνεχίζεται η ίδια πολιτική. Όλες οι κυβερνήσεις συνεπικουρούμενες και από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις -που δεν είναι άμοιρες ευθυνών, έκαναν και κάνουν απλή διαχείριση του υπάρχοντος συστήματος, χωρίς κανένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο, μακροπρόθεσμο! Δυστυχώς!
Δεν φτάνει, δεν καλύπτει τις ανάγκες μας, την μείωση της ανεργίας, την επιστροφή των 500.000 νέων και δη επιστημόνων που ξενιτεύτηκαν για να επιβιώσουν, η στροφή της οικονομίας μας, όπως την θέλουν η Ε.Ε., η Γερμανία, ΗΠΑ, στον τουρισμό και την καινοτομία, αλλά θα έπρεπε να είναι πάντα στρατηγικός στόχος η ανάπτυξη και όχι η μείωση του πρωτογενή τομέα που θα συνέβαλε στην ανάπτυξη, την επάρκεια τροφίμων, την μείωση της ανεργίας, την μη ερήμωση των χωριών μας, την καλύτερη ποιοτικά ζωή στον τόπο μας, γιατί καλή είναι η ψηφιοποίηση, η καινοτομία, οι νέες τεχνολογίες, αλλά δεν φτάνουν.
Ο δε δημόσιος τομέας και η γραφειοκρατία του καλά κρατούν. Παρά την τεχνολογική επανάσταση παραμένει ίδιος και δεν βοηθάει πολίτες και επιχειρήσεις.
Μπορεί να αλλάξει τώρα η πορεία; Μπορεί, αν το θελήσουν και αποφασίσουν κόντρα στις πιέσεις και τα μεγάλα συμφέροντα οι νέοι μας και οι αντιπρόσωποί μας τοπικά και κεντρικά να δουν το πραγματικό συμφέρον και όχι τον άκρατο διαφημιζόμενο καταναλωτισμό, που κάνει τον άνθρωπο δούλο της κατανάλωσης.
Οι νέοι, το μέλλον μας, ας κινητοποιηθούν και αποφασίσουν τι ζωή και τι ποιότητα ζωής θέλουν να έχουν. Μπορούν να το πετύχουν αν το πιστέψουν! Τίποτα δεν επιτυγχάνεται χωρίς προσπάθειες, αγώνες και θυσίες!