Ευχή ή κατάρα;

Σχολιάζοντας, πριν κάμποσες μέρες, από τούτη εδώ τη στηλή, ο αγαπητός φίλος και συνάδελφος Χάρης Λεοντάρης, την προτροπή του πρώην δημάρχου Θωμά Μπέγκα προς τη νέα Δημοτική Αρχή με τη φράση «εμείς ευχόμαστε να συνεχίσει η Δημοτική Αρχή σε όλα τα μέτωπα, απ’ το σημείο που παραδώσαμε», διερωτήθηκε αν η προτροπή αυτή του Θωμά Μπέγκα είναι ευχή ή κατάρα. Ας αποφύγουμε, προς το παρόν να δώσουμε την απάντηση.
Προέτρεψε ο πρώην δήμαρχος τη σημερινή Δημοτική Αρχή να συνεχίσει την πολιτική που αυτός και η παράταξη του

ακολούθησε «σε όλα τα μέτωπα απ’ το σημείο που παρέδωσε». Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω «όλα τα μέτωπα» στα οποία έδωσε μάχη ο προηγούμενος δήμαρχος και τα αποτελέσματά της. Είμαι σε θέση όμως να γνωρίζω ένα «μέτωπο», αυτό των Κληροδοτημάτων και τις οδυνηρές για την πόλη και για το Λαό της συνέπειες. Και αυτό το μέτωπο το γνωρίζω όχι μόνο από εκεί που το παρέδωσε αλλά και από εκεί που το άρχισε. Και εξηγούμαι:
Έχοντας υπόψη τον ολισθηρό και ταυτόχρονα, όπως αποδείχθηκε από τα ίδια τα πράγματα, καταστρεπτικό για την πόλη δρόμο που είχε ακολουθήσει ο προκάτοχός του, κρίναμε σκόπιμο, ως Επιτροπή Αγώνα για τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα, να τον ενημερώσουμε πως η αποστολή εκπροσώπων του Δήμου στο αντισυνταγματικό και παράνομο καθεστώς των Αγαθοεργών Καταστημάτων, όχι μόνο είναι αντίθετη με τη βούληση των Ευεργετών, που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, αλλά, πρόκειται για ένα καθεστώς που διατηρήθηκε και παραμορφώθηκε από τα τρία φασιστικά καθεστώτα (του Παγκάλου, του Μεταξά και χούντας), αποτελεί προσβολή στη μνήμη των Εθνικών μας Ευεργετών και στις δημοκρατικές παραδόσεις αυτής της πόλης, την προάσπιση των οποίων είχε αναλάβει, κατά καιρούς, το Δημοτικό Συμβούλιο με ιστορικές αποφάσεις.
Συντάξαμε μάλιστα και ένα εμπεριστατωμένο υπόμνημα με όλα τα αναμφισβήτητα ντοκουμέντα (ανάμεσα σ’ αυτά και τρείς ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου που ζητούσαν την κατάργησή του), αλλά ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Στην Αθήνα, στη συνέχεια, πληροφορηθήκαμε από έγκυρους τραπεζικούς κύκλους πως, σχετικά με τα Παλαιά Κληροδοτήματα της πόλης που διαχειρίζεται η Μητρόπολη Ιωαννίνων, όχι μόνο έχουν εξαφανιστεί οι μετοχές τους τις οποίες ανεξέλεγκτα «εμπορεύονταν» οι δυο προηγούμενοι μητροπολίτες, οι οποίοι δεν έδιναν λόγο σε κανέναν, αλλά υπάρχει και ένα υπέρογκο δάνειο το οποίο ούτε εξυπηρετήθηκε, ούτε μπορεί να εξυπηρετηθεί με συνέπεια να κινδυνεύει με κατάσχεση η περιουσία των Κληροδοτημάτων, στην οποία ανήκουν και οι Σχολικές Περιουσίες της πόλης που προέρχονται από Κληροδοτήματα.
Το πρόσωπο που μου μετέφερε την πληροφορία ήταν καλά ενημερωμένο γύρω από το θέμα, μάλιστα μου διατύπωσε την απορία πώς αυτές οι Περιουσίες φέρονται ότι ανήκουν στα Αγαθοεργά ενώ σε όλες τις άλλες πόλεις της Ελλάδας έχουν παραδοθεί με βάση τους ισχύοντες νόμους στους Δήμους στους οποίους δικαιωματικά ανήκουν, γιατί δεν είναι περιουσίες των διαχειριστικών επιτροπών, αλλά των Κληροδοτημάτων. Γνώριζε άλλωστε τους αγώνες που είχαμε κάνει για τα Κληροδοτήματα και με προέτρεψε να ερευνήσουμε το θέμα και να ενεργήσουμε άμεσα.
Δυο πρώην δημοτικοί σύμβουλοι στείλαμε στον πρώην δήμαρχο και στον πρώην πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου συστημένη επιστολή και ζητήσαμε να ερευνήσει ο Δήμος, ως έχων έννομο συμφέρον, το σοβαρό αυτό θέμα. Απάντηση όμως δεν παίρναμε. Στέλνουμε δεύτερη συστημένη επιστολή, καμιά απάντηση. Αναγκαστικά τότε στείλαμε στα δυο παραπάνω πρόσωπα εξώδικη πρόσκληση την οποία κοινοποιήσαμε με συστημένη επιστολή στους επικεφαλής όλων των δημοτικών παρατάξεων οι οποίοι «ανησύχησαν» και ζήτησαν λεπτομερή ενημέρωση -αυτή πραγματοποιήθηκε- με όλα τα στοιχεία.
Μετά κόπων και βασάνων το θέμα συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, με τους ίδιους κόπους ο πρόεδρος έστειλε επιστολή στο μητροπολίτη, ο οποίος, με απάντησή του, επιβεβαίωσε τις πληροφορίες των τραπεζικών κύκλων, αλλά το θέμα, χωρίς κανένα κόπο, τέθηκε στο αρχείο και εκεί, δυστυχώς μένει και από τη νέα Δημοτική Αρχή, τουλάχιστον προς το παρόν, ενώ και αυτή είναι ενημερωμένη (το δάνειο ανερχόταν τότε, χωρίς τους τόκους, όπως αναφέρει στην επιστολή του προς το Δήμο ο μητροπολίτης στο ποσόν των 13.600.000 ευρώ).
Την ίδια αδιαφορία έδειξε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή και με το Κληροδότημα Φιλίππου που διαχειρίζεται ο Δήμος. Επί οκτώ χρόνια δεν συνήλθε η Επιτροπή του Κληροδοτήματος που προβλέπεται από τη διαθήκη. Τελικά ο Σύλλογος Αρχαιοφίλων που μετέχει στην Επιτροπή με βάση τη διαθήκη πληροφορήθηκε ότι από το 1911 ο Δήμος χρωστάει στο Κληροδότημα το όχι ευκαταφρόνητο ποσόν των 96.000 ευρώ, εκτός από τους τόκους, που προορίζεται για συγκεκριμένους σκοπούς. Ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία από το Σύλλογο -δηλαδή δύο συστημένες επιστολές και μια εξώδικη- αλλά τα χρήματα μέχρι τη στιγμή που συντάσσονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν δοθεί, ενώ ενημερώθηκε και η σημερινή Δημοτική Αρχή.
Επανέρχομαι, κλείνοντας, εκεί από όπου ξεκίνησα. Αν η σημερινή Δημοτική Αρχή και μαζί μ’ αυτή και ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο, εισακούσει την προτροπή του Θωμά Μπέγκα «να συνεχίσει η Δημοτική Αρχή σε όλα τα μέτωπα απ’ το σημείο που αυτός παρέδωσε» -άρα και στο θέμα των Κληροδοτημάτων- τότε δεν θα πρόκειται απλώς για «κατάρα», όπως αποφαίνεται ο Χάρης Λεοντάρης, αλλά θα πρόκειται -και αυτό το λέω μετά γνώσεως λόγου- για σκέτη κοροϊδία του Γιαννιώτικου Λαού και ταυτόχρονα για βάναυση προσβολή της μνήμης των Ευεργετών μας.