Φαρισαϊσμός και διδάγματα από τη δίκη της Χρυσής Αυγής!

 Είναι πράγματι γεγονός με ιστορικές διαστάσεις για την πατρίδα μας η καταδικαστική απόφαση της Χρυσής Αυγής. Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και τώρα θυμίζει στην παγκόσμια κοινότητα ότι συνεχίζει να τιμάει την πολιτική της ιστορία και δείχνει σε όλους ποια πρέπει να είναι η στάση του καθενός σε κάθε εχθρό του πολιτεύματος. Επίσης μ’ αυτή την απόφαση δικαιώνονται αγώνες και θυσίες των νεοελλήνων για την προστασία των βασικών τους δικαιωμάτων απέναντι σε καθεστώτα που επιβλήθηκαν στη χώρα είτε από ξένους είτε από ομοεθνείς μας.

Και επειδή πρόκειται για μια πολύ σημαντική πράξη τόσο από πολιτική όσο και από εθνική διάσταση, θεωρώ χρήσιμο να επιμείνουμε στην προσέγγισή της ώστε να διδαχτούμε για τη μελλοντική μας πολιτική συμπεριφορά. Εκείνο λοιπόν που προπαντός αναδείχτηκε είναι η υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας να διαμορφώνει συνθήκες που να καλλιεργούν στους πολίτες το αίσθημα της ευθύνης και του καθήκοντος για την προστασία της δημοκρατίας. Εύστοχα το επεσήμανε ο Β. Βενιζέλος με την άποψη: «Η μάχιμη δημοκρατία, η δημοκρατία που προστατεύει τις αξίες και τους θεσμούς της, οφείλει να αποτρέπει και να τιμωρεί τους αντιπάλους της».
Επομένως η υποχρέωση της πολιτείας είναι να μεταδίνει στους πολίτες με τη θεσμική της λειτουργία παιδεία και κουλτούρα ώστε να διαμορφώνεται μια συνειδητή σχέση του καθενός με το πολιτικό σύστημα. Και η ευθύνη της πολιτικής εξουσίας είναι απόλυτη, αφού από τα πρόσωπά της και από τις πράξεις τους ο πολίτης νιώθει υποχρεωμένος να σέβεται τη δημοκρατία ή να τη θεωρεί υπεύθυνη για τα προβλήματα, ατομικά και γενικά.
Έτσι εξηγείται που ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων πίστεψαν στα αντιδημοκρατικά κηρύγματα της Χρυσής Αυγής και στήριξαν πρακτικές που προσβάλλουν την Ιστορία μας, απειλούν τη δημοκρατία και δεν τιμάνε τα χιλιάδες θύματα του ναζισμού. Γιατί δε μπόρεσαν να διαχειριστούν την οικονομική κρίση και κάποιοι απ’ αυτούς κατέφυγαν στα γνωστά εργαλεία του λαϊκισμού με μοναδικό στόχο την κατάληψη της εξουσίας.
Και είναι ευτύχημα που η Πολιτεία μας διαθέτει δικαστές με ακέραιο ήθος, με δημοκρατική συνείδηση και με υψηλό αίσθημα καθήκοντος. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι δεν τιμάει τους αδέκαστους κριτές η άποψη ορισμένων οι οποίοι δημόσια υποστηρίζουν ότι οι δικαστές έκριναν και με βάση το «κοινό αίσθημα περί δικαίου». Αλίμονο αν ο δικαστής σε μια κρίσιμη δίκη συμμορφώνεται με την περιστασιακή απαίτηση κάποιας πλειοψηφίας. Ο δικαστής αποφασίζει σε μια δημοκρατική κοινωνία μόνο με την εφαρμογή των νόμων και τη συνείδησή του. Άλλωστε η Ιστορία έχει δείξει ότι όσες φορές πλειοψηφίες επέβαλαν τη θέλησή τους και στις λοιπές θεσμικές λειτουργίες, τότε το δημοκρατικό πολίτευμα αμφισβητήθηκε.
Έχει επίσης σημασία για την πολιτική μας συνείδηση να σχολιάσουμε και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ σ’ όλη την ιστορία της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έστειλε στο δικαστήριο τη Χ.Α., ενώ ο κ. Τσίπρας «δε μπόρεσε» να κλείσει την υπόθεση σε πέντε χρόνια! Και ας θυμηθούμε την αντίδραση «των αγανακτισμένων» έξω από τη Βουλή, για να μην ξεχνάμε ποιες πολιτικές δυνάμεις τότε στο όνομα του λαϊκισμού ήθελαν να κάψουν τη Βουλή.
Μήπως η ανεκτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι σε κάθε βία στα χρόνια της διακυβέρνησης δε δημιουργούσε έδαφος για τη γέννηση αντιδημοκρατικών συμπεριφορών; Ανοχή στους αντιεξουσιαστές, ανοχή στον ερχομό των ξένων, ανοχή ή μάλλον ψήφιση νόμου για την απελευθέρωση φυλακισμένων και μετάθεση του Κουφοντίνα σε αγροτικές φυλακές δεν δημιουργούν ομίχλη στο δημοκρατικό περιβάλλον; Και παρά ταύτα ο Τσίπρας βρέθηκε έξω από το Δικαστήριο για να πανηγυρίσει για την απόφαση! Ξέχασε τόσο προκλητικά ότι η κυβέρνησή του τροποποίησε τον Ποινικό Κώδικα και έτσι γλίτωσαν οι Χρυσαυγίτες βαρύτερες ποινές. Ερωτήματα που χρειάζονται απάντηση.
Επειδή λοιπόν η φασιστική νοοτροπία εκδηλώνεται σε πολλές πρακτικές και σ’ όλο το κοινωνικό πεδίο, είναι ώρα πολίτες και πολιτικοί να ξανασκεφτούμε το δυνάμωμα της δημοκρατίας και τον σεβασμό των αρχών της. Και δεν έχει καμιά θέση στην πολιτική μας ζωή η υποκρισία και η ιδιοτελής εκμετάλλευση της Δίκης της Χ.Α. Ο Μ. Θεοδωράκης έγραψε: «Μετά την ιστορική απόφαση της ομάδας των δικαστών διέπρεψε ο φαρισαϊσμός όλων των υπευθύνων για την κατάντια της χώρας».