Σ’ ολόκληρη την πυραμίδα των πολιτικών μας αρχόντων συναντάμε δράσεις και συμπεριφορές οι οποίες ξεπερνάνε τα όρια της διαφορετικής άποψης και αντιπαράθεσης. Βέβαια σε μια δημοκρατική κοινωνία οι αντιθέσεις και οι ιδεολογικές προσεγγίσεις είναι και χρήσιμες και σεβαστές. Αυτό ήθελε να δείξει και ο Βολταίρος στην περίοδο του Διαφωτισμού με το απόφθεγμα: «Διαφωνώ με όσα λες, αλλά σέβομαι το δικαίωμα να τα λες».
Φαίνεται όμως πως ο πρ. Δήμαρχος των Ιωαννίνων, ο κ. Μπέγκας, λόγω του πάθους για εξουσία αγνοεί παντελώς τους κανόνες λειτουργίας ενός συλλογικού οργάνου, όπως είναι το Δημοτικό Συμβούλιο. Τούτο φάνηκε για μια φορά ακόμη από την κριτική που άσκησε στον κ. Μ. Ελισάφ, επειδή ο Δήμαρχος σε αποστροφή προφορικού λόγου είπε πως έπρεπε σε κάποιο ζήτημα να βουλώσει το στόμα η Αντιπολίτευση.
Ο κ. Μπέγκας με αλαζονικό τρόπο υποστήριξε ότι ο Δήμαρχος του Δήμου Ιωαννιτών «δείχνει αλαζονεία, αυταρχικότητα, δυσανεξία στη διαφορετική άποψη και αλλεργία στις δημοκρατικές διαδικασίες». Και συνεχίζει: «Οι αντιδράσεις του Δημάρχου… διακατέχονται από επικίνδυνες για τη δημοκρατία αντιλήψεις»!
Δηλαδή κατά τα λεγόμενά του ο Δήμαρχος είναι εχθρός της δημοκρατίας και επικίνδυνος για τη λειτουργία των δημοκρατικών αρχών και διαδικασιών του Δήμου. Δεν απομένει άλλο από το να σηκώσει ο κ. Μπέγκας αγωνιστικό λάβαρο και να ηγηθεί σε κοινωνικό κίνημα για την ανατροπή του Δημάρχου. Αυτό επιβάλλει η Ιστορία και το συμφέρον του Δήμου.
Μάλλον ο πρ. Δήμαρχος βρίσκεται στον πυθμένα του δικού του μικρόκοσμου και προκαλεί «τρικυμία στο ποτήρι» για να μας θυμίζει ότι ξαποσταίνει για λίγο και ξανά τραβάει το δρόμο για τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Τούτο επιβεβαιώνεται και από τις κινήσεις του και στις αυλές του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για σύνδρομα ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει σε τζάκια και έχουν συνηθίσει σε ρόλους διακριτούς, τους οποίους χαίρονται κάποιοι γόνοι «κληρονομικώ δικαίω».
Αυτή η αντίδραση του κ. Μπέγκα προσβάλλει τους υποστηριχτές του Δημάρχου και προκαλεί το δημοκρατικό αίσθημα των συμπολιτών ανεξάρτητα από προσωπικές και κομματικές προτιμήσεις. Πρόκειται για μια «αριστοκρατική» αντίληψη με απόχρωση λαϊκισμού, η οποία θα μπορούσε να ενταχθεί στα πλαίσια πολιτικού θράσους και ιδιοτελών επιδιώξεων. Άλλωστε η κάθε υπερβολή είναι επιζήμια για μια τοπική κοινωνία.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι ανεπίτρεπτο πολιτικά και απαράδεκτο ηθικά να προσάπτει κάποια αντιδημοκρατική νοοτροπία στον Δήμαρχο κ. Ελισάφ. Νομίζω πως με την ολοκληρωμένη προσωπικότητά του, με την πολιτική του διαδρομή και με τις πράξεις του διδάσκει αρχές δημοκρατίας και πολιτικού πολιτισμού. Τόσο στα πολιτικά πράγματα της πόλης ή μάλλον της χώρας, όσο και στις πολλαπλές δράσεις του φανερώνει ακέραιο ήθος δημοκρατικό και ως πολίτης εκπέμπει πληρότητα δημοκρατικών εφοδίων. Οι πολιτικές του απόψεις σε πλείστα φόρουμ και σε κείμενα δείχνουν ώριμο δημοκρατικό προβληματισμό και ασκούν ρόλο δημοκρατικής αγωγής.
Ενδεικτική της ποιότητας της πολιτικής του σκέψης είναι και η πρόσφατη δήλωση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής: «Η δημοκρατία δε μπορεί να ηττηθεί».
Αυτοί ήταν και οι λόγοι που η πόλη τον ανέδειξε Δήμαρχο χωρίς κομματική ταμπέλα και χωρίς να διαθέτει κάποια κληρονομική περγαμηνή. Έτσι ερμηνεύεται και η συνεργασία με σύνεση και πολιτική ωριμότητα με τις παρατάξεις των κ. Γκόντα και Μπαρτζώκα.
Άρα ο κ. Μπέγκας με την αχαλίνωτη κριτική ίσως παρακινούμενος από υποβολέα της ομάδας του, ας επιμείνει βαθύτερα στην αυτοεκτίμησή του και ας περιοριστεί χωρίς ακρότητες και υπερβολές στο ρόλο που η μειοψηφία του ανέθεσε. Και να μην ξεχνάει ότι οι πολίτες ενδιαφέρονται σε δύσκολες ειδικά εποχές για προσφορά υπηρεσιών από τον Δήμο και όχι για την προβολή προσωπικών φιλοδοξιών.
Και τέλος όλοι μας οφείλουμε να προτάσσουμε το γενικό καλό και όχι τις ατομικές μας επιδιώξεις.
