Φτάνει πια η ανοχή στην Τουρκία – ταραξία!

 Η απουσία βούλησης για επιβολή του Διεθνούς Δικαίου τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τη Ρωσία και τον ΟΗΕ, καθώς και η ανοχή τους στις συνεχείς εγκληματικές ενέργειες της Τουρκίας, αποθράσυνε ακόμη περισσότερο την ηγεσία της, η οποία, βλέποντας ότι κανένα πρακτικό μέτρο δεν λαμβάνεται εναντίον της πέραν της φραστικής συμπαράστασης με τις θιγόμενες χώρες, συνεχίζει με μεγαλύτερη ακόμη ένταση τον δρόμο του ταραξία της περιοχής.
Για να θυμίσουμε το παραβατικό εγκληματικό παρελθόν και παρόν της: Η Τουρκία, με συμβούλους Γερμανούς αξιωματικούς οργάνωσε πριν και κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και μετέπειτα, τη γενοκτονία 1.500.000 Αρμενίων, 363.000 Ποντίων και χιλιάδων άλλων Θρακιωτών και Μικρασιατών Ελλήνων και χριστιανών. Τα στυγερά εγκλήματα που διαπράχθηκαν περιγράφονται και μαρτυρούνται από πολλούς, και στη Μαύρη Βιβλο του Γιάννη Καψή.
Σε αντίθεση με τις πρόνοιες της συνθήκης της Λωζάννης με διάφορες μεθοδεύσεις και διωγμούς άλλαξε τη δημογραφική σύσταση του πληθυσμού της Ίμβρου και της Τενέδου εξαναγκάζοντας του γηγενείς Έλληνες να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.
Οργάνωσε τις οχλοκρατικές επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως τη νύκτα της 5ης προς την 6η Σεπτεμβρίου του 1955, νύκτα που θύμισε την αντίστοιχη Νύκτα των Κρυστάλλων (Kristallnacht) που οργανώθηκε από το ναζιστικό χιτλερικό καθεστώς κατά των Εβραίων τη νύκτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου 1938. Μετά από αυτήν την εγκληματική πράξη και με πολλές άλλες που ακολούθησαν, ο Ελληνισμός της Πόλης που αριθμούσε περί τις 259.000 σήμερα δεν αριθμεί ούτε 2.000. Συγχρόνως υφάρπαξαν τις περιουσίες των Ελλήνων με μυστικά διατάγματα.
Εισέβαλε παράνομα στην Κύπρο τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974 και κατέχει έκτοτε στρατιωτικά και παράνομα το 37% του Κυπριακού εδάφους. Για τις πολλές και παντός είδους εγκληματικές της πράξεις έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και το έγκλημα πολέμου, ο εποικισμός της κατεχόμενης Κύπρου και η δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού, συνεχίζεται!
Έχει καταδικαστεί έκτοτε επανειλημμένως από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τις αποφάσεις του οποίου περιφρονεί ανενδοιάστως και ατιμωρητί γράφοντάς τες στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Παρόλο που είναι υποψήφια προς ένταξη χώρα στην Ε.Ε., δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, και συνεχίζει τις έκνομες ενέργειες και στη ξηρά και στη θάλασσα παραβιάζοντας την κυριαρχία της με την εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ. Η Ε.Ε. νίπτει τας χείρας της ως άλλος Πόντιος Πιλάτος!
Θεωρεί την επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας μας στα δώδεκα ναυτικά μίλια, ένα δικαίωμα που της παρέχεται από το διεθνές δίκαιο ως αιτία πολέμου (casus bellli).
Απειλεί συνεχώς με νέα εισβολή και κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Παραβιάζει συνεχώς για χρόνια την εθνική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδος και με ακραία ρητορική μίσους εκτοξεύει απειλές και δημιουργεί τετελεσμένα με την ισχύ των όπλων.
Εισέβαλε δυο φορές στο έδαφος της Συρίας και ετσιθελικά με πρόσχημα την ασφάλειά της, δυστυχώς με την ανοχή τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας, κατέλαβε και εξακολουθεί να κατέχει Συριακό έδαφος. Παρόλες τις έγκυρες πληροφορίες για διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου σε βάρος των Κούρδων, μένει και πάλι ατιμώρητος. Παρόμοιες εισβολές διενήργησε και στο Ιρακινό έδαφος.
Υποστήριξε και εξακολουθεί να υποστηρίζει με κάθε μέσο τους εξτρεμιστές ισλαμιστές και με χρήματα και με εκπαίδευση. Τους χρησιμοποιεί ως μισθοφόρους και στον εμφύλιο της Λιβύης, ενισχύοντας στρατιωτικά με άνδρες και υλικό τη μια από τις αντιμαχόμενες πλευρές παραβιάζοντας την απόφαση των Ηνωμένων Εθνών για εμπάργκο όπλων.
Χρησιμοποίησε και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και μετανάστες κατά της χώρας μας και κατά της Ευρώπης εκβιάζοντας τόσο τη χώρα μας όσο και την Ευρώπη, για να επιτύχει πολιτικά και οικονομικά οφέλη.
Ουσιαστικά με τον εποικισμό που επιχειρεί τόσο της Ελλάδος όσο και της Ε.Ε. διαπράττει έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Και πάλι τόσο η Ελλάδα όσο και η ΕΕ το ανέχονται, αντί να το καταγγείλουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Με τη νεοφανή πολιτική της «Γαλάζιας Πατρίδας», κατά παράβαση κάθε έννοιας του Διεθνούς Δικαίου, δημιουργεί τετελεσμένα που είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν σε γενικότερη ανάφλεξη μεταξύ των χωρών της Μεσογείου.
Με υποκίνηση και με στρατιωτική συνδρομή στο Αζερμπαϊτζάν κατάφερε να αναφλέξει μια ακόμα περιοχή, την περιοχή του Νοτίου Καυκάσου, με την επίθεσή του εναντίον των Αρμενίων του Ναγκκόρνο-Καραμπάνχ. Και πάλι εδώ η εμπλοκή της είναι άμεση με τη μεταφορά μισθοφόρων Σύρων ισλαμιστών από τη Λιβύη και τη Συρία, εκπαιδευμένων και μισθωμένων από την Τουρκία, για να πολεμήσουν στο πλευρό των Αζέρων.
Για να προσβάλει τον ελληνισμό και να δείξει την περιφρόνησή του προς τη χριστιανοσύνη, μετέτρεψε το πολυθρύλητο και μοναδικό μνημείο της χριστιανοσύνης και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, την Αγία Σοφία σε μουσουλμανικό τέμενος, όπως και τη Μονή της Χώρας, με κίνδυνο να καταστραφούν τα μοναδικού κάλλους και ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας ψηφιδωτά.
Η νέο-οθωμανική ισλαμοφασιστική πολιτική των πολιτικών ηγετών της Τουρκίας δεν δημιουργεί μόνον προβλήματα και εντάσεις στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά εκδηλώνεται και στο εσωτερικό, με την καταπίεση του Κουρδικού πληθυσμού που υπολογίζεται στο 20% του συνολικού πληθυσμού, του οποίου Κουρδικού στοιχείου η ηγεσία βρίσκεται στις φυλακές, όπως στις φυλακές βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι πολίτες με την κατηγορία του «γκιουλενισμού». Εφημερίδες έκλεισαν, δημοσιογράφοι φυλακίζονται, κάθε πολίτης με την υποψία και μόνον ότι είναι αντιφρονών φυλακίζεται ή απολύεται από τη δημόσια υπηρεσία ή από τα Πανεπιστήμια.
Δυστυχώς ζούμε γεγονότα που είναι ανάλογα με όσα έγιναν πριν από την έκρηξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, όταν Βρετανία και Γαλλία επέδειξαν «κατανόηση» και ανοχή στις ενέργειες του ναζιστικού καθεστώτος του Χίτλερ, ανοχή που οδήγησε λίγο αργότερα στην εισβολή των Γερμανικών στρατευμάτων στην Πολωνία και την έκρηξη του πολέμου.
Δυο χώρες, ναζιστική Γερμανία και ισλαμοφασιστική Τουρκία, βίοι παράλληλοι, με παρόμοια χαρακτηριστικά την επεκτατική πολιτική, τη θεωρία του ζωτικού χώρου, την καταπάτηση των αρχών διεθνούς δικαίου, την παραβίαση κάθε συμφωνίας, όταν δεν εξυπηρετεί το «συμφέρον» τους, την έντονη εξοπλιστική δραστηριότητα για την εξυπηρέτηση των επεκτατικών τους βλέψεων και τη δημιουργία τετελεσμένων με τη χρήση των όπλων.
Και από την άλλη πλευρά, την πλευρά των μεγάλων δυνάμεων, πολιτική κατανόησης και ανοχής και κατευνασμού, μια αυταπάτη που διευκόλυνε και διευκολύνει τον δικτάτορα στις παράνομες και εγκληματικές πράξεις του.
Δεν μαθαίνει η ανθρωπότητα, όπως φαίνεται, από τα λάθη της. Η πολιτική του κατευνασμού και της ανοχής που επιδεικνύουν οι μεγάλες δυνάμεις έναντι της ισλαμοφασιστικής Τουρκίας, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Ε.Ε. αν δεν αλλάξει, με κάθε βεβαιότητα θα οδηγήσει το «θηρίο» σε ενέργειες που δεν θα μπορούν να αντιμετωπιστούν παρά με πόλεμο από τις χώρες που θα υφίστανται την επίθεση του αχαλίνωτου εθνικισμού και επεκτατισμού.
Είναι επείγουσα ανάγκη για την εθνική επιβίωσή μας και τη διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας να αντιληφθούν έγκαιρα οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας και ο ελληνικός λαός ότι η επεκτατική σε βάρος της χώρας μας, όπως και σε βάρος της Κύπρου, πολιτική της Τουρκίας δεν πρόκειται να αλλάξει, και αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί ως βεβαιότητα, αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι ηγεσίες των αντιπολιτευτικών κομμάτων στην Τουρκία διακατέχονται από πιο ακραίο εθνικιστικό πνεύμα από ότι ο Ερτογκάν και το κόμμα του.
Ας σταματήσουν οι κάθε λογής μειοδότες να υποσκάπτουν τα θεμέλια του έθνους, με τις παντοειδείς προτάσεις και συμβουλές στους κυβερνώντες για απαράδεκτες υποχωρήσεις που συρρικνώνουν περαιτέρω την έκταση και την κυριαρχία του Ελληνικού κράτους. Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι η πολιτική του κατευνασμού και των υποχωρήσεων έχουν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο, δηλαδή τον πόλεμο.
Είναι επείγουσα ανάγκη να προετοιμαστεί η χώρα μας με κάθε τρόπο ενισχύοντας τις ένοπλες δυνάμεις και προετοιμάζοντας το εσωτερικό μέτωπο, καθώς και με αμυντικές συμμαχίες με χώρες που τα συμφέροντά τους συμπίπτουν με τα της χώρας μας, για αυτά που με βεβαιότητα θα έρθουν. Και δεν αρκεί μόνον η ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης των ενόπλων δυνάμεων. Απαιτείται παράλληλα η διαμόρφωση υψηλού φρονήματος και η ριζική αντιμετώπιση του εποικισμού της χώρας μας από τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι είναι πιθανόν σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή να χρησιμοποιηθούν από την Τουρκία για παντός είδους δολιοφθορές σε ολόκληρη τη χώρα, που θα είναι αδύνατο να αντιμετωπισθούν ταυτόχρονα με την υπεράσπιση του πατρίου εδάφους.
Εκτός εάν η ηγεσία της χώρας μας υποκύψει στις πιέσεις της Γερμανίας και στους εκβιασμούς της ισλαμοφασιστικής ηγεσίας της Τουρκίας και υποκύψει παραχωρώντας όσα απαιτεί. Αυτό, όμως, αν γίνει, δεν θα μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς από προδοσία.