Τα διλήμματα της Κόνιτσας για τον Αώο!
Οι κάτοικοι της Κόνιτσας εδώ και καιρό βρίσκονται σε μια κατάσταση με σοβαρά διλήμματα σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να κατασκευαστεί δρόμος που να διέρχεται μέσα από τη χαράδρα του Αώου και να συνδέει την παλιά – ιστορική γέφυρα με την Παναγία του Στομίου. Και σε πρόσφατη επίσκεψή μου διαπίστωσα ότι συνεχίζει ο ίδιος προβληματισμός να βασανίζει τους ενεργούς πολίτες. Βέβαια το πρόβλημα το δοκιμάζουν οι κάτοικοι που σκέφτονται και αγωνιούν για το μέλλον του τόπου τους. Και είναι αλήθεια ότι σήμερα η ιστορική και πανέμορφη Κόνιτσα διέρχεται μια κρίσιμη κατάσταση, αφού όλο και εγκαταλείπεται από τα δικά της παιδιά, ενώ όλο και χάνονται οικονομικές δραστηριότητες που έδιναν ζωή και προοπτική στην ευρύτερη περιοχή. Επομένως πολύ ορθά αρκετοί Κονιτσιώτες έχουν αντιληφθεί ότι πρέπει να εκμεταλλευθούνε σημαντικά πλεονεκτήματα του τόπου τους για να κερδίσουν το μέλλον της Κόνιτσας.
Δύο κατά τη γνώμη μου είναι τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της περιοχής Κόνιτσας, τα εκκλησιαστικά μνημεία και το φυσικό περιβάλλον. Και τυχαίνει και τα δύο να συνυπάρχουν στη χαράδρα του Αώου. Το ένα είναι η Παναγία του Στομίου, όπου εμόνασε ο Άγιος Παΐσιος και ύστερα από την αγιοποίησή του αποτελεί τόπο προσκυνήματος για πάρα πολύ κόσμο. Χιλιάδες προσκυνητές πεζοί και με κόπο πολύ καθημερινά ανεβαίνουν στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν. Αλλά με όσα διαβάζουμε η οδική σύνδεση με τη γέφυρα θα φέρει κόσμο και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό, αφού ο θρησκευτικός τουρισμός παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον στην εποχή μας.
Το δεύτερο μεγάλο πλεονέκτημα είναι ο ευλογημένος τόπος της χαράδρας του Αώου, με τις μοναδικές και απίθανες φυσικές ομορφιές. Όποιος πέρασε σ’ αυτά τα μονοπάτια καταλαβαίνει ότι ομορφότερος τόπος δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και λυπάμαι αυτούς που δε μπορούν να ανέβουν με τα πόδια και να ρουφήξουν τις μυρωδιές, τους ήχους του ποταμού, το δέος των βράχων, τις σπηλιές και τόσα άλλα.
Και εδώ τίθεται από τους Κονιτσιώτες το ερώτημα: Πώς θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτά τα πλεονεκτήματα αλλά χωρίς να χαλάσουμε τον τόπο μας. Πράγματι δεν είναι εύκολη η απάντηση. Όμως σήμερα η Κόνιτσα χρειάζεται βοήθεια, δράσεις διαφορετικές για να μπορέσει να είναι ελκυστική στους ξένους και ωφέλιμη στους δικούς της ανθρώπους.
Εκτιμώ πως υπάρχει εμπειρία σήμερα επιστημονική, τουριστική και οικονομική. Γι’ αυτό και πιστεύω προσωπικά ότι δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο η αδράνεια και η στασιμότητα σ’ αυτή τη σκέψη. Η οδική σύνδεση είναι αναγκαία για να γίνει μοχλός ανάπτυξης στην περιοχή. Ο δρόμος σύνδεσης με τη Μονή Στομίου θα φέρει κόσμο σε μόνιμη και σταθερή βάση με ό,τι αυτό σημαίνει για όλο τον κόσμο της Κόνιτσας.
Βεβαίως για να οδηγηθούν οι Κονιτσιώτες σε μια τέτοια απόφαση χρειάζεται υψηλό αίσθημα ευθύνης και αγάπης για τον τόπο τους. Μπράβο τους για το ενδιαφέρον όλων να διατηρήσουν και να παραδώσουν στην επόμενη γενιά αυτή την μοναδική φυσική κληρονομιά. Αλλά σήμερα με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνογνωσίας και περιβαλλοντικής ευαισθησίας μπορούν να αποφασίσουν την κατασκευή του δρόμου με τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Ο ίδιος προσωπικά δεν ονειρεύομαι δρόμο με κυκλοφοριακή φόρτωση και με ελεύθερη διάβαση από κάθε αυτοκίνητο. Αλλά θα είναι ένας δρόμος περιορισμένης χρήσης και την ευθύνη θα την έχει μόνο ο Δήμος. Οπότε και πολύς κόσμος θα έρχεται στην Κόνιτσα και σοβαρά έσοδα θα έχει ο Δήμος ή όποιος άλλος φορέας θα διαχειρίζεται την κίνηση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την κυκλοφορία στο Άγιο Όρος.
Γι’ αυτό προτρέπω τους αγαπητούς Κονιτσιώτες να εξαντλήσουν τον προβληματισμό τους και να καταλήξουν σε απόφαση ωφέλιμη και για τους ίδιους και για το «θεϊκό» τους περιβάλλον.
