Οι Βορειοηπειρώτες είναι Έλληνες και Ευρωπαίοι, όχι αλλοδαποί!..

Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας γνώρισε την καταπίεση, τον διωγμό, τη βίαιη αλλαγή της πολιτιστικής της ταυτότητας στα πλαίσια της σκληρότητας του αθεϊστικού, δικτατορικού καθεστώτος που κυβέρνησε τη γειτονική χώρα επί πέντε δεκαετίες.
Ο φόβος κι ο τρόμος, η σκληρότητα και η καταπίεση, οι εξορίες, οι φυλακίσεις και οι θανατώσεις, είχαν, εκτός των άλλων, και το «σύνδρομο» ΕΛΛΑΔΑ. Στο όνομα της Ελλάδας φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες.

Με το όνομα της Ελλάδας εκτελέστηκαν πολλοί διανοούμενοι.
Το όνομά της Ελλάδας συχνά «βαπτίζονταν» με τα πιο αισχρά λόγια. Τα σύνορά της έκλεισαν ερμητικά και όχι απλά αλλά με ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα. Δεν αρκέστηκαν όμως σ’ αυτά.

Τα σχέδια των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων ήταν πιο βαθιά, πιο μελετημένα, πιο στοχευμένα. Ήταν η αλλοίωση και η αφομοίωση του μειονοτικού ελληνικού στοιχείου. Με τη γλώσσα, τη θρησκεία, τη δημογραφική αλλοίωση, τη δημιουργία «γκέτου» ή μειονοτικών ζωνών, τις συνεδριάσεις, τις ομιλίες, τα έγγραφα στην αλβανική…
Η κομμουνιστική προπαγάνδα υπέρ της ανωτερότητας των Αλβανών, είχε στον αντίποδα την κατωτερότητα των Ελλήνων με τα παρατσούκλια: «μειονοτικοί», «ερχόμενοι», και σε κάθε «αμαρτία» οι σκ…έλληνες.. Ψυχολογικά τερτίπια αυτά, για να μουδιάσουν το ελληνικό στοιχείο, να νοιώσουν υποβαθμισμένοι και υποχρεωμένοι που τους… ανέχονται οι Αλβανοί και που απολαμβάνουν όλα τα «δικαιώματα». Άντεξαν οι Έλληνες της Αλβανίας.
Καταρρεύσανε τα συρματοπλέγματα, άνοιξαν τα σύνορα. Φύσηξε ένας καινούργιος άνεμος. Ο άνεμος της δημοκρατίας και των ελευθεριών, των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων.
Δυστυχώς, ο άνεμος αυτός δεν μπόρεσε να παρασύρει μακριά και τις χρόνιες μεθοδεύσεις και την τακτική έναντι της Ελληνικής Μειονότητας. Δεν μπόρεσε ν’ αλλάξει τη νοοτροπία των αλβανικών κυβερνήσεων προς την Ελλάδα και προς τους Βορειοηπειρώτες. Μάλλον ο άνεμος αυτός έφερε πιο πολύ εθνικισμό. Πιο πολύ μίσος.
Τα μέτρα και οι ενέργειες των Αλβανικών αρχών, σε βάρος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία καλλιεργούν κλίμα ανασφάλειας στα μέλη της και οδηγούν στην περιθωριοποίηση, τον μαρασμό και τη μαζική φυγή τους. Ευρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις κατά καιρούς υποσχέσεις της αλβανικής πολιτικής ηγεσίας για σεβασμό των δικαιωμάτων της Μειονότητας, καθώς επίσης και με τους διεθνείς νόμους για προστασία των μειονοτικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Νωχελική η πολιτική της Ελλάδος
Πολύ θερμά υποδέχτηκε ο ελληνικός λαός κατά εκατοντάδες τους Βορειοηπειρώτες τα πρώτα χρόνια της μαζικής φυγής, όταν έπεσαν τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα και το όνειρο της αγκάλης της Μητέρας Ελλάδος έγινε πραγματικότητα. Οι Βορειοηπειρώτες δεν θα το ξεχάσουν και θα τους είναι πάντα ευγνώμονες.
Διαφορετική, όμως, ήταν η στάση των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων. «Να μην έχουμε προβλήματα με τους Αλβανούς, να τους μετακομίσομε σε κανένα ξερονήσι…». «Εδώ (Β. Ήπειρο) κατοικούν Αλβανοί πολίτες, που μιλούν Ελληνικά». «Αυτοί (Βορειοηπειρώτες) δεν δικαιούνται να γιορτάζουν τις εθνικές γιορτές (25η Μαρτίου & 28η Οκτωβρίου) και ν’ αναρτούν στα μπαλκόνια τους την ελληνική σημαία»… (Τι άλλο έχουμε ν’ ακούσουμε!!!) ήταν στην πάροδο του χρόνου, ορισμένες από τις δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν την καρδιά μας «θρύψαλα»! Δεν στάθηκε όμως στο ύψος των περιστάσεων και η πολιτική της ΝΔ προς τον βορειοηπειρωτικό χώρο και τους Βορειοηπειρώτες.
Με πολλά ανακοινωθέντα, υπομνήματα και διαμαρτυρίες της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ κατορθώθηκε η ελεύθερη επικοινωνία των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών με τον εθνικό κορμό. Με πολλές διαμάχες και τριβές κατορθώθηκε η απόκτηση της διπλής υπηκοότητας. Ν’ αναγνωριστεί ο Βορειοηπειρώτης Έλληνας de facto πως είναι Έλληνας.
Η ρετσινιά του «Αλβανού»
Δεν άρκεσε αυτό. Η ρετσινιά του «Αλβανού», δεν θεραπεύτηκε ποτέ. Μόνον η λέξη «Αλβανία» ως χώρα προέλευσης, που αναγράφεται στην ταυτότητα, κεντρίζει γραμματείς και… φαρισαίους, δημιουργώντας εμπόδια και ταλαιπωρίες στον κάτοχο Βορειοηπειρώτη, για την επίλυση οποιουδήποτε προβλήματος.
Για να επωφεληθείς από κάποιο επίδομα, τη σύνταξη του ΟΓΑ, κάποια βοήθεια αλληλεγγύης, πρέπει να είσαι κάτοικος της Ελλάδος, να έχεις μόνιμη κατοικία σε κάποιο μέρος της, αλλιώς…
Αλλά κι αυτά τα επιδόματα, όσοι κατόρθωσαν να τα απολαύσουν, με μια τσεκουριά ο κ. Σαμαράς τα πέταξε στον κάλαθο των άχρηστων. «Ήρθαν κυβερνήσεις και μεγάλες και μικρές και καμία δεν σου είπε τι έχεις, Δροπολίτισσα που κλαις», λέει ένα τραγούδι που τραγουδιέται στη Δρόπολη. Δυστυχώς, οι στίχοι του τραγουδιού αυτού σήμερα ισχύουν για όλον τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Ο Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης ανήγγειλε κάποια στιγμή (το Μάρτιο της τρέχουσας χρονιάς), μπροστά στον Πρόεδρο της Βουλής πως θα δώσει λύση σχετικά με το επίδομα των Βορειοηπειρωτών. Το μετέθεσε για τον Ιούνιο. Το δικαιολόγησε με την πανδημία του κορωνοϊού και τις οικονομικές δυσκολίες που υπάρχουν. Δεσμεύτηκε και ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ως απάντηση στον Βορειοηπειρώτη ταλαντούχο τραγουδιστή Χρήστο Μάστορα. Ακούγονται φωνές για τον Γενάρη!!! Λόγια. Μόνον λόγια και εφαρμογή του ρητού «Τράβα και μη το κόβεις».
Δεν είναι αλλοδαποί!
Δεν μπορούν να το χωνέψουν μερικοί πως οι Βορειοηπειρώτες είναι Έλληνες, είναι και Ευρωπαίοι, δεν είναι αλλοδαποί.
Έπρεπε από καιρό οι αστυνομικές διευθύνσεις να είχαν γραφείο εξυπηρέτησης ομογενών και όχι ένα κοινό γραφείο με το όνομα «Αλλοδαπών».
Έκλεισε το τελωνείο του Μαυροματίου. Μια διάβαση που εξυπηρετούσε άμεσα τους ελληνικής καταγωγής πολίτες των νομών Δελβίνου και Αγίων Σαράντα. Ζητούν αρνητικό τεστ και καραντίνα οκτώ ημερών για να περάσεις τα σύνορα και να πας στην Ελλάδα. Εγώ, ο γράφων, έχω έξι μήνες να έρθω στην Ελλάδα. Δεν μπορώ. Με δεσμεύουν τα μέτρα. Δεν με διευκολύνει το «Έλληνας», με εμποδίζει το «αλλοδαπός».
Κηδεύονται οι πατεράδες και οι μανάδες, χωρίς την παρουσία των παιδιών. Είναι τα μέτρα, είναι η καραντίνα. τους Χάνουν τις δουλειές τους Και κάποιοι έρχονται, λαθραία, από τα βουνά, όπως τα πρώτα χρόνια.
Δικαιολογούμε τα μέτρα του Υπουργείου Υγείας και της Κυβέρνησης γενικά, αλλά όχι σε βάρος των Βορειοηπειρωτών. Δεν είναι τα τεστ της Κακαβιάς (που ένας Θεός ξέρει πού γίνονται και πώς γίνονται), αλλά οι συναθροίσεις στα μπαρ και στα κέντρα διασκέδασης των νεών. Τα μέτρα αυτά είναι άλλο ένα «σήμα κινδύνου» για τη μη παραμονή στα πάτρια εδάφη, αλλά για ξεριζωμό.
Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός θέλει έμπρακτες λύσεις, τόσο για την ασφάλεια και την παραμονή του εδώ, στα πάτρια εδάφη, όσο και για την ίδια την επιβίωσή του.
Και μία από τις λύσεις είναι και η ξεκάθαρη αναγνώρισή του όχι ως «μειονοτικού» ή «αλλοδαπού», αλλά ως Έλληνα.

*Ο Βαγγέλης Παπαχρήστου είναι εκπαιδευτικός, ένα από τα πέντε στελέχη της Βορειοηπειρωτικής οργάνωσης «Ομόνοια» που δικάστηκαν στην ιστορική «Δίκη των πέντε».