Ένας ιός απειλεί  και το Ζαγόρι!..

Nαός της φύσης είναι το Ζαγόρι. Με τον μυστικισμό της έλξης που ασκεί καλλιεργεί στον επισκέπτη την φυγή από το άγχος, την αναζήτηση της ηρεμίας και την αίσθηση της βίωσης ενός ονείρου. Αρκεί να το περπατήσεις.

Να διαβείς τις πέτρινες γέφυρες πάνω από χαράδρες και ποτάμια με τα πεντακάθαρα νερά και να αγκομαχήσεις στα πετρόχτιστα μονοπάτια στο Βραδέτο, στο Καπέσοβο, στη Βίτσα και στο Κουκούλι. Να θαυμάσεις τους πέτρινους οικισμούς και τα έρημα καλντερήμια και ν’ ατενίσεις το θαύμα της χαράδρας του Βίκου με την αετοφωλιά της Αγίας Παρασκευής σκαλωμένης στην άκρη του γκρεμού. Να βιώσεις την χαρά του ράφτινγκ στον Αώο και στον Βοϊδομάτη και να παλέψεις με τα γαλαζοπράσινα νερά. Δάση, βουνά, ρεματιές, λίμνες, γέφυρες και μονοπάτια σε μια έκταση 196.974,1 εκταρίων.
Ένας πίνακας φύσης, πολιτισμού και αρχιτεκτονικής. Μια ιστορική σύνθεση αρχαίας, βυζαντινής, μεταβυζαντινής και μεσαιωνικής εποχής.
Σφραγίδα μοναδικότητας είναι το Ζαγόρι που απευθύνει έκκληση στην συνείδηση των ανθρώπων να κρατήσουν την οντότητά του αλώβητη, μακρυά από τους ουμανιστικούς συναισθηματισμούς και τις δήθεν αλτρουιστικές διαθέσεις των σκοπιμοτήτων της Αθήνας. Το πόσο σημαντική είναι η έκκληση αυτή, γίνεται ορατό στην απορία ενός επισκέπτη από το Σιάτλ, ο οποίος εξέφρασε τον άπειρο θαυμασμό του για το μνημείο των πεσόντων του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, αλλά και την έκπληξη του για τον μικρό αριθμό των επισκεπτών του μνημείου.
Η επανάληψη και στο Ζαγόρι της καταστροφής ενός θησαυρού όπως αυτός των Θερμοπυλών, όπου μόλις κατευθυνθεί κάποιος προς τα ιαματικά λουτρά καταλαβαίνει αμέσως ότι, ένας τόπος που κάποτε ήτανε πόλος έλξης έχει αφεθεί στην κακιά του μοίρα σήμερα, είναι ανάγκη να κρατήσουμε ανεξίτηλη την παρακαταθήκη των ηπειρωτών προγόνων μας.
Όταν ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς όπως οι Θερμοπύλες έχει χάσει την αίγλη της Ιστορικότητας του με την εγκατάσταση ενός χώρου φιλοξενίας μεταναστών σε ξενοδοχείο δίπλα του, ας σκεφτούμε πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι, για το μέλλον της ηπειρώτικης οικονομίας και τους ανθρώπους της Ορεινής Ηπείρου, η λειτουργία μιας δομής ασυνοδεύτων ανηλίκων προσφύγων στον Άγιο Αθανάσιο Ασπραγγέλων στο Ζαγόρι.
Το Ζαγόρι είναι από την φύση του δυναμικός μοχλός ενός ολοκληρωμένου σχεδίου τουριστικής ανάπτυξης που δένει την ορεινή οικονομία με τα σημαντικά θαλάσσια αποθέματα του Ιονίου και μπορεί να κάνει πραγματικότητα το όνειρο του Περιφερειάχη Αλέξανδρου Καχριμάνη για ένα τουριστικό μοντέλο 365 ημερών. Η Ήπειρος τίμησε την δυναμικότητα του Περιφερειάρχη της με το 57% των ψήφων της. Τώρα είναι η Ήπειρος που χρειάζεται την δική του δυναμικότητα για να σταματήσει η καταστροφή της ορεινής Οικονομίας από την παρεμβολή στοιχείων ξένων προς τον τόπο.