Η έκρηξη μεγαλείου του Μωυσή Ελισάφ...

on .

Το είπε ο κ. Σπύρος Πέγκας, σύμβουλος του δημάρχου Ιωαννίνων κ. Μωυσή Ελισάφ, στη συνεδρίαση της Επιτροπής Τουρισμού του Δήμου την Τρίτη: «Για να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες, πρέπει να προβάλλουμε το γεγονός της ανάδειξης του πρώτου Εβραίου δημάρχου»! Η πρότασή του προκάλεσε ποικίλα σχόλια, αλλά και την έντονη αντίδραση μελών της επιτροπής. Μάλιστα δε ένας εξ αυτών υπήρξε ιδιαιτέρως σκληρός στην κριτική του και προς το Δήμαρχο που δεν αντέδρασε σε όσα είπε ο συνεργάτης του!
ΔΕΝ αστειεύονταν ο κ. Πέγκας. Εννοούσε όσα είπε και

δεν είναι κάποιος άσχετος. Στη Θεσσαλονίκη επί δημαρχίας του κ. Μπουτάρη, ήταν αντιδήμαρχος Τουρισμού και είναι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας (του) «Wise Ram», που ειδικεύεται στην προβολή τουριστικών προορισμών. Που θα πει ότι είναι γνώστης του πώς μπορεί να προβληθεί ένα «προϊόν» και για αυτό το λόγο τον προσέλαβε ο κ. Ελισάφ, δεδομένου και του ότι έχει ως πρότυπό του τον κ. Μπουτάρη, από τον οποίο ίσως να επηρεάστηκε και ως προς την Οθωμανολατρεία του.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι η άποψη να αποτελέσει ...σύμβολο των Ιωαννίνων ο «πρώτος Εβραίος δήμαρχος» (ίσως μαζί και ...σλόγκαν για κάρτ ποστάλ...), ενέχει πλείστα στοιχεία αφόρητης εγωπάθειας, πρωτοφανούς αλαζονείας και προκλητικής Μεσσιανικής αντίληψης! Όπως εξ άλλου και το τουριστικού ενδιαφέροντος άρθρο του δημάρχου στο «Athens Voice», με τίτλο ...«Τα Γιάννενα του Μωυσή Ελισάφ», δηλαδή τη «δική» του πόλη, η οποία πρέπει μάλλον να του οφείλει ευγνωμοσύνη επειδή είναι δήμαρχός της!!!
ΚΑΝΕΙΣ, ποτέ, δεν τόλμησε να γράψει ή να ξεστομίσει κάτι τέτοιο. Ούτε ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ογκόλιθος της πολιτικής και του πνεύματος, δε διανοήθηκε να το πει, να το γράψει για τον εαυτό του, ούτε καν για το Μέτσοβο που είναι δημιούργημά του! Ούτε ο Γεώργιος Μυλωνάς ή ο Κάρολος Παπούλιας, για να αναφέρουμε μόνο τους «παλιούς», που θα δικαιούνταν ίσως να ψελλίσουν κάτι παρόμοιο! Είχαν όμως τη σεμνότητα και την αυτογνωσία να μη θεωρούν ότι η πόλη τους ανήκει και την ευφυΐα να αποφύγουν τους ανόητους κομπασμούς.
ΔΕΝ προτιθέμεθα να υπεισέλθουμε στις αρμοδιότητες ειδικών επιστημών, αλλά δε θα αποφύγουμε τον πειρασμό να πούμε ότι η μεγάλη και αναπάντεχη δημοσιότητα... βάρεσε κατακούτελα τον κ. Ελισάφ, το δήμαρχο της μειοψηφίας, που συνεχίζει να κάνει κατάχρηση του ...«ο πρώτος Εβραίος δήμαρχος»! Μέχρις ενός σημείου συμμεριζόμαστε τη χαρά και την υπερηφάνεια του για την επιτυχία του, όπως κι εκείνη των ομοθρήσκων του ανά την Ελλάδα και τον κόσμο. Από εκεί και πέρα γίνεται κουραστικό, φλύαρα ανούσιο, για να ισχύει το ...«πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται και ο παπάς».
ΤΑ Γιάννινα, ανήκουν στους πολίτες και στην ιστορία, σε κανέναν άλλον. Έχουν να επιδείξουν πολλά για να προσελκύσουν επισκέπτες και ασφαλώς πρόκειται για την πιο προσβλητική για όλους άποψη, να στηρίξουν την προοπτική τους αξιοποιώντας το γεγονός της εκλογής του «πρώτου Εβραίου δημάρχου», ως αυτό και μόνο να αρκεί για να απογειωθούν τα Γιάννινα! Τι στο καλό, η λίμνη, το νησάκι, το Κάστρο, το αρχαίο θέατρο Δωδώνης, οι θρύλοι και οι παραδόσεις, τα πανέμορφα χωριά γύρω από την πόλη και πολλά άλλα, ωχριούν μπροστά στο μεγαλείο της ύπαρξης του κ. Ελισάφ;
ΞΕΡΕΤΕ τι λέμε; Να αφήσει κατά μέρος τις σαχλαμάρες ο Δήμαρχος και ο σύμβουλός του, κι όσοι τέλος πάντων τον υμνούν ολημερίς και ολονυκτίς. Να προσγειωθούν και να στρωθούν στη δουλειά, γιατί τα Γιάννινα αντιμετωπίζουν ένα σωρό προβλήματα. «Τα Γιάννινα του Μωυσή Ελισάφ», αφού τόσο το θέλει, είναι μια βρώμικη πόλη, αφού αδυνατεί η Δημοτική Αρχή να την καθαρίσει, με μηδέν ουσιώδη έργα, με στήριξη των «φίλων» και «πελατών», με κανένα σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες, που βουλιάζουν στη μίζερη και νοσηρή αντίληψη ότι «ανήκουν» στην ιδιοκτησία κάποιων!
ΑΥΤΑ και πολλά άλλα καλείται να επιλύσει ο κ. Ελισάφ, αντί να αναλίσκεται σε βλακώδεις επικοινωνιακές κορώνες. Η πόλη βυθίζεται κάθε ημέρα και περισσότερο σε μια πρωτόγνωρη κρίση και απαιτούνται δραστικά μέτρα χωρίς χρονοτριβή. Οι ασκήσεις επί χάρτου, οι συνεντεύξεις, τα άρθρα του δημάρχου και οι life style φωτογραφήσεις του, φυσικά και δεν μπορούν να αναστρέψουν το κλίμα. Ικανοποιούν μόνο τη ματαιοδοξία του και δε συνεισφέρουν τίποτε στην πόλη, που υπήρξε και πριν από τον κ. Ελισάφ, όπως θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από αυτόν.