Στο ένα πόδι...

Κάποια «τηλεοπτικά μηνύματα» έχουν σημαδέψει έντονα το τελευταίο εξάμηνο, τη χώρα μας και το λαό της.
Μέσα στη δύσκολη υγειονομικά περίοδο, τα σποτ έδιναν κουράγιο στον πανικόβλητο πολίτη, δημιουργούσαν... λίγο φόβο, αλλά ταυτόχρονα και μία «υπευθυνότητα» και αισιοδοξία, για το ξεπέρασμα της κρίσης!
«Μένουμε στο σπίτι» ακουγόταν τακτικά απ’ τα κανάλια και η πλειοψηφία του κόσμου πειθάρχησε και απέφυγε τα χειρότερα...
Και αφού πέρασε το... πρώτο κύμα ενημέρωσης, από ηθοποιούς μασκοφόρους και μη, ήρθε το επόμενο σποτάκι, που έλεγε: Μένουμε ασφαλείς! Αλλά στη συνέχεια ο κόσμος, που ήταν ψυχολογικά κουρασμένος, χαλάρωσε αρκετά, μη δίνοντας και τόση σημασία, καθώς Τσιόδρας και Χαρδαλιάς, δεν είχαν πλέον... τηλεοπτική παρουσία!
Και ύστερα ήρθαν, από πολιτικές μας δυνάμεις, άλλες εκφράσεις ενδυνάμωσης... του ηθικού, όχι όμως και του οικονομικού!
Μένουμε όρθιοι! (Το έλεγαν, χωρίς να το πολυπιστεύουν...)
Το «μένουμε όρθιοι», μιά κουβέντα είναι...
Μετά από τόσα... βασανιστήρια, υγειονομικά και οικονομικά, που υπέστη ο Έλληνας, δεν είναι και μιά εύκολη υπόθεση!
Ξέχωρα από την αρχή της λογικής, πως για να «μείνει όρθιος» ο λαός, πρέπει κάποιοι... «να καθήσουν κάτω» (Κυβέρνηση και αντιπολίτευση) και να δουλέψουν, για... την ανόρθωσή του!
Με λόγια του αέρα, παίρνει ο Έλληνας κάποιες πρώτες «ανάσες», αλλά σε λίγο επέρχεται η... «δύσπνοια»!
Τον πνίγουν, υποχρεώσεις και προβλήματα!
Και τη δύσκολη αυτή περίοδο, οι μόνοι που... αναπνέουν καθαρά, είναι οι βολεμένοι και οι οικονομικοί παράγοντες, που ρυθμίζουν τη ζωή μας, χωρίς να μας ρωτάνε!
Σχεδιάζοντας στα γραφεία, την αγορά εργασίας, το ύψος της αμοιβής (σιγά το ύψος...), το ύψος της ανεργίας, τους τρόπους... λεηλασίας και το βαθμό... ασιτίας του εργαζόμενου!
Και η... εντολή είναι, ο λαός να «μείνει όρθιος», στηριζόμενος στο ένα του πόδι... για τιμωρία!
Μήπως τελικά, δεν μείνει τίποτε... όρθιο;

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.