Το προσφυγικό ξανά στο προσκήνιο…

on .

• Η ιστορία λένε συχνά επαναλαμβάνεται. Φαινόμενα του παρελθόντος εμφανίζονται ξανά και καταστάσεις που νόμιζε ο Δυτικός σύγχρονος κόσμος ότι ανήκουν στο παρελθόν έρχονται στο προσκήνιο απαιτητικά και ζητούν λύσεις.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με το προσφυγικό ζήτημα. Ορδές μεταναστών καταφθάνουν στην Ελλάδα πάλι το τελευταίο διάστημα ελπίζοντας να φτάσουν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όπου θα μπορέσουν να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Η αντιμετώπιση από τους Έλληνες; Άλλοτε ανθρώπινη και άλλοτε ρατσιστική, απαξιωτική. Eκατοντάδες κόσμος έχει κινητοποιηθεί σε όλη την Ελλάδα και προσφέρει από το υστέρημα του είδη πρώτης ανάγκης καθώς και πολλές ώρες προσωπικής εργασίας δουλεύοντας ως εθελοντής σε διάφορες δράσεις ανά την επικράτεια. Από την άλλη πλευρά βέβαια υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν σχεδόν απαξιωτικά τους μετανάστες.
Το προσφυγικό-μεταναστευτικό αποτελεί ένα από τα μεγάλα προβλήματα σήμερα της χώρας μας. Στο εσωτερικό προκαλεί τεράστιες δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με τη φιλοξενία των προσφύγων και των μεταναστών. Στο διεθνές πεδίο αποτελεί, όπως είναι γνωστό, έναν μοχλό πίεσης της Τουρκίας κατά της Ελλάδας, με σκοπό την προώθηση των γεωστρατηγικών της σχεδίων για το Αιγαίο.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα έχει τεράστιες ευθύνες για την μεγάλη κι επικίνδυνη όξυνσή του. Επί της ουσίας, και εν ονόματι μιας πολυδιαφημισμένης από τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα «ανθρωπιστικής εθνικής πολιτικής» για το μεταναστευτικό, που ούτε ανθρωπιστική, ούτε εθνική πολιτική ήταν, έκανε τη χώρα προσφιλή προορισμό για τις προσφυγικές ροές.
Με τα σύνορά μας, κυρίως τα θαλάσσια, να φυλάγονται ανεπαρκώς, την κυρία Τασία –επικεφαλής του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής που ίδρυσε ο ΣΥΡΙΖΑ– να μιλάει για μετανάστες που λιάζονται και τον κρατικό μηχανισμό απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει το προσφυγικό «τσουνάμι», οδηγηθήκαμε τελικά στο απάνθρωπο θέαμα της Μόριας, και παλιότερα, της Ειδομένης και άλλων περιοχών και πόλεων. Βρισκόμαστε σε επικίνδυνο αδιέξοδο και σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του προβλήματος, που καθιστούσε την Ελλάδα ευάλωτη και στην κριτική της Ευρώπης, και σε ό,τι αφορά τους εκβιασμούς της Τουρκίας.
Η αποφασιστική στάση της νέας κυβέρνησης είναι μονόδρομος, η συστηματική προσπάθεια από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στο οποίο πέρασε η αρμοδιότητα του προσφυγικού, κι η αντιμετώπιση του τουρκικού εκβιασμού, είναι εκ των ων ουκ άνευ, για να αρχίσει να μπαίνει σιγά-σιγά μια τάξη.
Οι δηλώσεις Δένδια για την τουρκική στάση, το διάβημα στον Τούρκο πρέσβη και η σύγκληση του ΚΥΣΕΑ έδωσαν το στίγμα της νέας κυβερνητικής γραμμής. Στενότερη συνεργασία με την Ευρώπη, πίεση στην ΕΕ να αναλάβει της ευθύνες της για ένα πρόβλημα που είναι ευρωπαϊκό, καλύτερη φύλαξη των συνόρων, κατάργηση του δεύτερου βαθμού στις αιτήσεις χορήγησης ασύλου, αποτροπή των προσφυγικών ροών, μεταφορά προσφύγων και μεταναστών σε δομές του εσωτερικού και ξεκαθάρισμα της στάσης μας απέναντι στον Ερντογάν χωρίς μισόλογα, αποτελούν τα βασικά στοιχεία της νέας πολιτικής.
Όποια κριτική κι αν ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ η αλήθεια είναι μία. Κληροδότησε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη μια βόμβα, την οποία εκείνη καλείται πλέον να απασφαλίσει με περίτεχνο τρόπο. Η κύρια στόχευσή μας πρέπει να είναι η πίεση προς την ΕΕ για συλλογικές λύσεις, με σεβασμό φυσικά στους διεθνείς κανόνες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.