«Λυκοσυμμαχίες» στην Α-Τοπική Αυτοδιοίκηση!

 Συζητήσεις επί συζητήσεων στους Δήμους, τάξιμο και απαίτηση έμμισθων θέσεων μεταξύ εκλεγέντων δημάρχων και των αρχηγών των άλλων παρατάξεων για τη συγκρότηση πλειοψηφίας και ουκ εστί τέλος!
Αλήθεια, διερωτήθηκε κανείς γιατί πρέπει να γίνονται «παζάρια»; Γιατί εκ των προτέρων πρέπει να συμφωνούν για τα θέματα, προβλήματα που πρέπει να λυθούν; Πελατειακό κράτος και πελατειακές σχέσεις παντού; Έλεος!
Η άποψή μου είναι απλή! Καμία διαπραγμάτευση,καμία συνεργασία και πάρε - δώσε μεταξύ του εκλεγέντος Δημάρχου και των άλλων παρατάξεων. Ο τροποποιηθείς νόμος δίνει την πλειοψηφία στην λήψη αποφάσεων στις επιτροπές στην παράταξη του Δημάρχου. Εάν εκείνος πιστεύει ότι δεν μπορεί να περάσει τις αποφάσεις που πέρασαν από τις επιτροπές, δηλαδή ότι μπορεί να μη τις ψηφίσει το Δημοτικό Συμβούλιο, απλά, απλούστατα, συγκαλεί τρείς ή τέσσερις Γενικές Συνελεύσεις των δημοτών σε κεντρικά σημεία της πόλης και εάν ψηφισθούν εκεί, οι αποφάσεις που πήραν οι επιτροπές, τις καταθέτει στο Δ.Σ. και τότε θα δούμε ότι καμία παράταξη και κανένας αρχηγός, δεν θα τολμήσει να έρθει σε αντίθεση με την εκφρασθείσα λαϊκή βούληση!
Για την δημοκρατία και το ότι ο λαός αποφασίζει δεν λένε όλοι; Ιδού λοιπόν η πρόκληση! Άμεση δημοκρατία και απλή αναλογική, μπορούν να λειτουργήσουν έτσι, χωρίς κανένα πρόβλημα!
Πιστεύω ότι με τόλμη, «συγκρούσεις» αν απαιτούνται, χωρίς εξαρτήσεις από συμφέροντα που δυστυχώς λυμαίνονται τα «πάντα», εάν τολμήσουν οι εκλεγέντες δήμαρχοι, είναι σίγουρο ότι θα πετύχουν και θα τους ευγνωμονούν οι πολίτες.
Εύχομαι, μακάρι να πετύχουν όλοι οι εκλεγέντες δήμαρχοι που αναλαμβάνουν την «εξουσία» την 1η Σεπτεμβρίου 2019!