Άλλοτε (1860) και Τώρα (2019)

Ως «τυμβωρύχος» παλαιών βιβλιοθηκών, ανεκάλυψα προσφάτως στη φιλόξενη Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου την αθηναϊκή εφημερίδα «Το μέλλον της πατρίδος» της 3.12.1860, κατά την οποίαν τα τόσον εκκωφαντικώς διατυμπανιζόμενα υπό τον κ. Τσίπρα, περί «νέου ήθους» και άλλα ηχηρά παρόμοια, εκφέρονται «προς ρητορικήν άσκησιν».
Ετσι, κατά την αυτήν ως άνω εφημερίδα της 16.10.1860, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Ποτλής ονόματι, «μετέταξε» συγγενή αυτού ειρηνοδίκην εις πρωτοδίκην! Τούτο κατά την ιδίαν εφημερίδα, «επροξένησε χειρίστην εντύπωσιν εις το κοινόν και εις την νομικήν τάξιν εν γένει».
Το αυτό έπραξε, εν έτει 2019, ο αξιότιμος πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος «μετέταξε» την πρώην σύζυγόν του εις το προσωπικόν της Βουλής, ο ίδιος μάλιστα με ύφος «βαρύ και ασήκωτο» εδήλωσε ότι καλώς έπραξε!
Το αυτό –έπραξε– και λαλίστατη βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, η οποία μάλιστα, σχεδόν περιχαρής, εδήλωσε ότι τούτο –η μετάταξη της κόρης εις την Βουλήν– οφείλεται εις τις γνωριμίες της... Κάπως έτσι.
Ετσι το αφήγημα περί «νέου ήθους» εις την πολιτικήν, το οποίο τόσον υπερηφάνως επικαλείται ο κ. Τσίπρας, είναι τόσο «νέο» όσο τα 150 χρόνια που μεσολαβούν από την εποχή του πρώτου βασιλέως των Ελλήνων, του Βαυαρού Οθωνος.
Και, είναι «ήθος» οι ψηφιζόμενοι και εκλεγόμενοι βουλευτές από τον λαό, να επιλύουν, προεχόντως, προσωπικά και οικογενειακά τους προβλήματα;
Επί τη ευκαιρία επισημαίνω κάτι το οποίο δεν είναι γνωστό εις το ευρύ κοινό. Το 1980, ότε γεν. διευθυντής της Βουλής ήτο ο αείμνηστος φίλος Τάκης Καρβελάς, οι υπάλληλοι δεν υπερέβαιναν τους 300. Τώρα πιθανόν να υπερβαίνουν τις 2.000!
Διερωτώμαι ποιες υπηρεσιακές ανάγκες επέβαλαν την τοιαύτη αύξηση. Αλλά, θα προσέθετα ότι και ο αριθμός των 300 βουλευτών είναι όχι μόνο υπερβολικός, αλλά είναι πλέον εμφανές ότι είναι σκανδαλωδώς υπερπολυτελής και για τα δεδομένα της χώρας, αλλά και για τις δημοσιονομικές της δυνατότητες.
Στην Αυστραλία, ολόκληρη ήπειρος, το νομοθετικό σώμα δεν υπερβαίνει τα 150 άτομα.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΕΝΕΤΗΣ