Το Διεθνές Δίκαιο και το Κράτος Δικαίου…

on .

Όπου βρεθεί και όπου σταθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρώην Καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Προκόπης Παυλόπουλος, μέσα και έξω από την Ελλάδα, επικαλείται πότε το Διεθνές και πότε το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, το οποίο η Χώρα μας, κατά την επίκλησή του, θα προασπιστεί, ιδιαίτερα σε ό,τι σχετίζεται με την Τουρκία. Πρόσφατα, μάλιστα, επικαλέστηκε τη Νομιμότητα την οποία η Χώρα μας επίσης θα προασπιστεί, αναφερόμενος στις προκλητικές δηλώσεις και στις απειλές του Ερντογάν.
Ωραίες ακουστικά οι δηλώσεις του είδους αυτού. Κάθε σκεπτόμενος όμως και υπεύθυνος πολίτης που τυχαίνει να παρακολουθεί και να γνωρίζει τα συμβαίνοντα στη Χώρα μας, αναλογίζεται, ακούγοντας τον Πρώτο Πολίτη της Χώρας να προβαίνει σε τέτοιες βαρυσήμαντες δηλώσεις, αν αυτά που απαιτούμε να τα σέβονται οι άλλοι, τα σεβόμαστε πρώτα και τα εφαρμόζουμε εμείς οι ίδιοι. Και τούτο γιατί, εκτός από το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, υπάρχει και το Ελληνικό Δίκαιο, το οποίο είναι διατυπωμένο στο Σύνταγμα και στους Νόμους που συμφωνούν με αυτό. Μάλιστα, οι κάθε λογής άρχοντες, με πρώτον και καλύτερο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ορκίζονται δημόσια να σέβονται και να εφαρμόζουν αυτό το Δίκαιο. Ο δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται επί πλέον (άρθρο 33, παρ. 2 του Συντάγματος) «να φυλάσσω το Σύνταγμα και τους Νόμους και να μεριμνώ για την πιστή τους τήρηση».
Δεν ξέρω αν επί των ημερών του εφαρμόζονται το Σύνταγμα και οι Νόμοι που συμφωνούν με αυτό, ούτε άλλωστε είμαι αρμόδιος να το κρίνω, σε διάφορους τομείς του δημόσιου βίου. Ξέρω όμως, πολύ καλά μάλιστα και έχω ως πολίτης τη συνταγματική (άρθρο 120 του Συνταγ.) και την ηθική (Διαθήκες των Ευεργετών) υποχρέωση να προασπίζομαι -και συνεπώς δημόσια να καταγγέλλω τους υπεύθυνους- ότι το Σύνταγμα και οι νόμοι που συμφωνούν με αυτό δεν εφαρμόζονται στην πόλη και στην περιοχή των Ιωαννίνων και μόνο σ’ αυτές από ολόκληρη την Ελλάδα, σε ό,τι αφορά τα Παλαιά Κληροδοτήματα Ιωαννίνων (Ν. Ζωσιμά, Γ. Σταύρου, Γ. Τούλη) και τις Σχολικές Περιουσίες της πόλης, που προέρχονται από Κληροδοτήματα.
Αυτά, αντί να διοικούνται σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 109, παρ. 3) που κατοχυρώνει τις βουλήσεις των Ευεργετών μας, όπως αυτές είναι διατυπωμένες ξεκάθαρα στις διαθήκες τους, διοικούνται από τους Μητροπολίτες των Ιωαννίνων, με φιρμάνια του σουλτάνου -όπως ακριβώς το διαβάζετε- και με αντισυνταγματικά διατάγματα των τριών φασιστικών καθεστώτων και μάλιστα με καθεστώς χειρότερο από αυτό της τουρκοκρατίας.
Στην περίοδο της τουρκοκρατίας οι διαχειριστικές επιτροπές των Κληροδοτημάτων εκλέγονταν από τις Γενικές Συνελεύσεις των Γιαννιωτών πολιτών, και ελέγχονταν από τις εκλεγμένες Δημογεροντίες, ενώ σήμερα, 106 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου από τον τουρκικό ζυγό, διορίζονται από τους Μητροπολίτες οι οποίοι δεν δίνουν λόγο σε κανένα. Και αυτό το καθεστώς έχουν την απαίτηση από μας τους πολίτες να το θεωρούμε ότι εντάσσεται στα πλαίσια της λεγόμενης Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Το τραγικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι το καθεστώς αυτό, από το 1984, το γνωρίζουν όλοι: Οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας, οι Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί, οι Ηπειρώτες Βουλευτές, οι Δήμαρχοι της πόλης, οι οποίοι, στα πλαίσια της γνωστής διαπλοκής ανάμεσα στην πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία, προσβάλλουν την ιερή βούληση των Ευεργετών μας, αδιαφορούν, αντίθετα με τον όρκο τους, για το Σύνταγμα και τους νόμους της Χώρας που ορίζουν ότι «η πιστή και επακριβής εκπλήρωση της βούλησης των Ευεργετών αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Δηλαδή αρνούνται συνειδητά το Κράτος Δικαίου, χωρίς την ύπαρξη του οποίου ουσιαστικά δεν υπάρχει Δημοκρατία, σύμφωνα και με τη διεθνώς αναγνωρισμένη άποψη του κυριότερου εκπροσώπου του σύγχρονου Ευρωπαϊκού πολιτικού στοχασμού NORBERTO BOBBIΟ -τον έμαθαν και οι απόφοιτοι Λυκείου εφέτος από το θέμα στην Έκθεση, διατυπωμένη στο βιβλίο του «Το μέλλον της Δημοκρατίας» με τη φράση: «Δημοκρατία είναι η μορφή διακυβέρνησης που βασίζεται στο Σύνταγμα και στους νόμους».
Όλα αυτά τα ξέρει -πολύ καλά μάλιστα- ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πρώτα γιατί ως βουλευτής της Ν.Δ. ήταν μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και συντάκτης του σχετικού Πορίσματος για τα Κληροδοτήματα Ιωαννίνων, με το οποίο ζήτησε την εφαρμογή του Συντάγματος και των νόμων που ξεκαθαρίζουν το θέμα. Έπειτα, γιατί τον επισκεφτήκαμε στο Προεδρικό Μέγαρο, του υπενθυμίσαμε την ξεκάθαρη θέση του και με δύο Υπομνήματα του ζητήσαμε να κάνει χρήση του δικαιώματος και της υποχρέωσης που πηγάζουν από το Σύνταγμα και να ζητήσει από την Κυβέρνηση, σύμφωνα με τον όρκο που δίνει ενώπιόν του να δώσει τη λύση που επιβάλλει το Σύνταγμα.
Αν όμως δεν το πράξει, τότε ως πολίτες οφείλουμε δημόσια να του πούμε πως οι συχνές μάλιστα επικλήσεις του για το Διεθνές, το Ευρωπαικό Δίκαιο και τη Διεθνή Νομιμότητα δεν έχουν κανένα περιεχόμενο, τη στιγμή κατά την οποία ο ίδιος δεν φροντίζει -όπως έχει δικαίωμα και καθήκον- να επιβάλει την Ελληνική Συνταγματική Τάξη και τη Νομιμότητα. Σημασία έχουν τα λόγια των δημόσιων ανδρών, όταν αυτά βρίσκονται σε συνέπεια με τα έργα, όταν μάλιστα, κατά το Δημοσθένη, «ουδέ λόγος, ουδέ σκήψις του μη τα δέοντα ποιείν εθέλειν υπολείπεται».
ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ