Ιησούν ή Βαραββάν;

on .

Κάθε χρόνο, τούτες τις άγιες μέρες, λίγο η νηστεία, λίγο η κατάνυξη έχουν ως αποτέλεσμα ο νους να οδηγείται σε περισυλλογή. Αναλογιζόμενος λοιπόν τις τεκτονικές μεταβολές μιας μόλις εβδομάδας, προ δυο περίπου χιλιετιών στα Ιεροσόλυμα, όταν από την υποδοχή του Ιησού "μετά βαΐων και κλάδων" οδηγηθήκαμε στο Γολγοθά και τη Σταύρωση, δεν μπόρεσα παρά να διακρίνω αρκετές ομοιότητες με την πολύπαθη πορεία της χώρας μας κατά τα τελευταία έτη.
Η αρχή του θείου δράματος, θέλει τον Ιησού να εισέρχεται ως Σωτήρας στην πόλη των Ιεροσολύμων, εν μέσω πανηγυρικού κλίματος. Ομοίως, η χώρα μας στα τέλη του '14, βρέθηκε προ του οριστικού τέλους της κρίσης και της πανηγυρικής ανάκαμψης.
Τις ημέρες που ακολούθησαν, ο Χριστός κήρυττε αδιακόπως την Αλήθεια σε κάθε γωνιά της ιερής πόλης, πράγμα που όπως ήταν αναμενόμενο έθιξε τα κατεστημένα συμφέροντα και απείλησε το μονοπώλιο του δόγματος και την αυθεντία που απολάμβανε το Ιερατείο. Ως αποτέλεσμα, άρχισε να κατασυκοφαντείται από τους εχθρούς του σε Ρωμαίους και Ιουδαίους, είτε ως βίαιος ακραίος επαναστάτης είτε ως βλάσφημος αιρετικός αντίστοιχα. Κατ' αναλογία, η προηγούμενη κυβέρνηση και οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του τόπου, επεδίωξαν τη ριζική αλλαγή τόσο των χρόνιων παθογενειών όσο και της νοσηρής νοοτροπίας που επικρατούσαν επί σειράν δεκαετιών.
Αναπόφευκτα όμως, εθίγησαν αφενός οι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες και οι συντεχνίες που νέμονται τον πλούτο του έθνους μας και αφετέρου το πανίσχυρο κατά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης "Ιερατείο" της Αριστεράς και το "αλάνθαστο" δόγμα του. Έτσι, οι κήρυκες της μεταρρύθμισης, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και του ορθολογισμού χαρακτηρίστηκαν συλλήβδην είτε ακροδεξιοί και φασίστες είτε γερμανοτσολιάδες και νεοφιλελεύθεροι.
Οι Ιουδαίοι παρασυρόμενοι από τις συκοφαντίες των Φαρισαίων, έκαναν στροφή 180° (και όχι 360°) και από Μεσσία άρχισαν να αντιμετωπίζουν τον Ιησού ως προδότη των οραμάτων και προσδοκιών τους για λύτρωση από το Ρωμαϊκό ζυγό. Αντίστοιχα οι Έλληνες, έπειτα από μια τετραετία αναγκαίου δυστυχώς εξορθολογισμού και λιτότητας, υπέκυψαν στις αλλοπρόσαλλες κατηγορίες και εξαγγελίες των δυνάμεων του λαϊκισμού και του διχασμού.
Το έγκλημα όμως προκειμένου να ολοκληρωθεί, απαιτούσε "συνδρομή" εκ των έσω. Έτσι, όπως ο Ιούδας για τριάντα αργύρια έδωσε το φιλί της προδοσίας στο Δάσκαλό του, βρέθηκαν ορισμένοι πρόθυμοι να στηρίξουν την εκτροπή της πορείας της χώρας μας προς την ανάκαμψη και την ομαλότητα, με αντάλλαγμα μερικά οφίκια, μετακλητούς και βουλευτικά αυτοκίνητα.
Όπως λοιπόν στο δίλημμα του Ποντίου Πιλάτου "Ιησούν ή Βαραββάν", οι εξαπατημένοι Ιουδαίοι επέλεξαν τον Βαραββά, καταδικάζοντας έτσι τον Υιό του Θεού στη Σταύρωση, έτσι και οι Έλληνες πολίτες τον Ιούλιο του '15, κόντρα σε κάθε λογική, επέλεξαν το "Όχι" και την απόλυτη καταστροφή, που η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ και την Ευρώπη θα σήμαινε για όλους μας. Ως αποτέλεσμα, οδηγηθήκαμε στο "σταυρικό θάνατο" των κλειστών τραπεζών, των capital controls, του τρίτου και αχρείαστου μνημονίου.
Ο Ιησούς μετά τη Σταύρωση και το θάνατο, κατήλθε στον Άδη, όπου και παρέμεινε τρεις ημέρες πριν την Ανάσταση, ώστε να λυτρώσει τις ψυχές όσων δεν είχαν γνωρίσει ποτέ την Αλήθεια. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι προκειμένου η πατρίδα μας να αναστηθεί, απαιτείται πρώτα οι πολίτες, όλοι εμείς, να καταπολεμήσουμε τις αυταπάτες μας και να συντρίψουμε τις φωνές του λαϊκισμού που μας κρατούν δέσμιους επιδομάτων στον "Άδη" του κρατισμού, της οπισθοδρόμησης και της μιζέριας. Αξίζουμε και μπορούμε καλύτερα, φτάνει όταν ρωτηθούμε είτε σε λίγες ημέρες, είτε σε λίγους μήνες "Ιησούν ή Βαραββάν" - "Κυμπουρόπουλο ή Πολάκη" να απαντήσουμε αυτή τη φορά ορθά.
*Ο Κωνσταντίνος Δαρδαμάνης είναι πολιτικό στέλεχος που έχει αναδειχθεί από τη διαδικασία αξιολόγησης του Μητρώου Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, είναι μέλος του Τομέα Οικονομίας και Ανάπτυξης και Υπεύθυνος Τομέα Δράσης Οικονομίας και Ανάπτυξης της ΝΟΔΕ Ιωαννίνων.